Sandra Boshuizen schreef op maandag 19 december 2005, 10:30:
>
>>
>> Maar je gaat wél op haar doorgezakte rug zitten....

> heb. Laten we er verder maar over ophouden.
>
> groetjes,
> Sandra
het is soms ook niet helemaal duidelijk waneer een paard overvraagd wordt. Klein voorbeeld: een paar jaar geleden was ik met een ponykamp op pad op een buitenrit, een ander kind veroorzaakt een op hol geslagen toestand, waarbij een klein onervaren meisje op een, normaal gesproken, gemakkelijke lieve pony het hazepad richting stal kiest. In mijn hoofd komt er maar een ding: op zorgen dat alle mensen en paarden zonder ongelukken de stal bereiken. Dus ik ga er op mijn quarter merrie pijlsnel achteraan, in alle adrenaline heb ik geen onregelmatigheden gevoeld en geen enkel teken van mijn merrie gehad dat er iets niet in orde was. Toen alles zonder ernstige ongelukken (1 sleutelbeen kapot) weer thuis was kwamen we erachter dat fill kreupelde , peesblessure, ze heeft er twee jaar last van gehad in die zin dat het af en toe weer eens opspeelde als ze toch iets teveel deed. Wat maar duidelijk maakt dat niet alle paarden voor zichzelf kiezen, fill gaat dood voor mij, letterlijk, dus moet ik qonstant bedenken dat ze niet over haar grenzen gaat.
Ina