Linda schreef op dinsdag, 30 maart 2004, 12:30:
> ---Ja, ik zou ook helemaal gek worden als iemand tegen me
> tijdens het autorijden zou zeggen: "Gas, nee rem, gas, nee
> remmen, geef dan gas! Nee stop!" hahaha, ik zou echt boos
> worden: "Ja! Wat wil je nou!?" (paarden zijn wat dat betreft
> zulke gemoedelijke wezens)
Hoi,
Ja ik heb nu gisteren toch ook ontdekt dat ik wat "tegenstrijdige" commando's geef. Is tevens het vervolg dan ook op juiste manier van paardrijden.
Ik zat dus toch op dat jonge paard en het ging eigenlijk best goed. Beetje opletten op benen en handen. Maar in een lekkere galop over de heide ging het toch mis. Ik moest zo vreselijk inhouden en nog ging ze vrolijk over haar voorganger heen (voorhoeven op zijn achterhoeven aiai). Dus maar stoppen met z'n allen.
Echter toen ik even nadacht ... het was geheel mijn schuld. Doordat ze vaart ging maken en wat ging bokken ging ik meer en meer klemmen met mijn benen, dus dat paard dacht; oke nog harder. En van voren ik maar inhouden (ook geen pretje natuurlijk), maar kennelijk verdroeg ze dat beter dan die benen.
Later heb ik bij een galop mijn benen los gegooid, bewust. En toen ging het veel beter en hebben we ze later even met z'n allen lekker laten uitrazen en het ging geweldig.
Dus ja inderdaad, altijd eerst de fout bij jezelf zoeken, dan pas bij het paard. Die doen eigenlijk niet veel (expres) verkeerd, die doen braaf wat ze gevraagd wordt, maar dan moet je niet tegenstrijdig worden. Althans niet als ze jong zijn.
Later zal dit paardje (helaas) ook begrijpen dat benen voelen en zo niet altijd wat betekent en ze zal steeds moeilijker voorwaarts te krijgen zijn (en dan krijg je dat stampwerk weer zeg maar).
Overigens als ik zelf men, tik ik (onbewust) ook nogal eens met de zweep Isabella aan. Ze reageert daar ook niet meer op hoor. Ik zet de laatste tijd de zweep gewoon in de houder, maar heb ontdekt dat dat ook heel gevaarlijk kan zijn (als ze ineens op een kruising stil gaat staan omdat ze jeuk heeft bijvoorbeeld; weet zij veel).
Groeten,
Ingrid