Jacqueline v d Berg schreef op dinsdag, 4 oktober 2005, 16:20:
> Vaak lees ik vol bewondering hoe velen van jullie
bitloos> rijden, echt waar.
> Had er zelf ook al vragen bij gesteld, want dat bit in die mond,

> Alle reacties welkom hoor, kzou zeggen, shoot!
>
> A horse, a horse, my castle for a
> horse...
Toen ik nog met bit reed, nam Jovarna het bit ook altijd keurig aan, geen spoor van weerstand of wat dan ook. Maar dat gaf mij beslist niet het gevoel van "ze vindt het dus wel prima". Een bit IS in mijn beleving niet prima. En die bevestiging gaf Jovarna mij toen ik zonder bit ben gaan rijden. Daarvóór merkte ik wel al aan haar dat ze het geweldig vond om niks om haar hoofd en niks in haar mond te hebben tijdens het rijden, omdat ik na het "serieuze" werk (dressuur) dikwijls haar hoofdstel (met bit) af deed (gewoon vanaf haar rug) om lekker uit te stappen. Dan lièp ze toch trots, zelfverzekerd en ontspannen rond! Ze gaf me ook een gevoel van dankbaarheid, dat ik haar genoeg vertrouwde om die middelen tussen ons weg te halen. Die ervaringen bevestigden voor mij dat in ieder geval dat bit eruit moest. En dat heb ik gedaan en we rijden nu een half jaar
bitloos, altijd en overal. En echt, het is een wereld van verschil, we zijn zoveel meer ÉÉN met elkaar als we rijden en lekker door het bos banjeren.
Wat jij nu zegt, dat je je paard niet per sé een trauma aandoet door met bit te rijden, dat is misschien wel zo, want alles went immers. En daar tegenover stellen dat gebonk op de paardenrug veel erger is, kom je ook niet verder mee. Op deze manier blijf je argumenteren en jezelf motiveren om met bit te blijven rijden, terwijl de argumentatie en motivatie om zonder bit te rijden zoveel meer oplevert. Vraag jezelf eens af wat de voordelen zijn van MET bit en de voordelen van ZONDER bit, dan kom je vast een stuk verder.
groetjes, Petra
www.jovarna.tk