epona schreef op donderdag, 15 september 2005, 19:35:


Jaja, kijk maar uit hier, voor je het weet betichten ze je ervan dat je uit een hoge boom blaast of hoe was het ook alweer, Peter....
Die mannen ook altijd he, met hun ego,
Pien
www.spirithorses.be

Wil schreef op vrijdag, 16 september 2005, 12:30:


Tja, het achterbeen van Bombita is al máánden dik.
Ze heeft veel bewegingsruimte en we wandelen dagelijks met haar maar ze hoeft niet te werken. Ik heb niet het idee dat ik die zwellingen eruit krijg voor de wond gaat genezen.
Ze mankt niet maar ik zag wel dat het erg oncomfortabel aanvoelt als ze achteruit loopt. Nog een hele weg te gaan dus.
Ik kan je niet zeggen wat je eraan moet doen, ik heb het zelf ook nog niet gevonden. Vandaag gaan we met de groene leem beginnen.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Wil schreef op zaterdag, 17 september 2005, 0:16:


Ik ga zo kijken hoe het been er nu uitziet, het zit er van gisteravond op.
Zal ook een kwestie zijn van uitproberen wat je wel en niet kunt doen, maar dat van die 12 uur wist ik inderdaad niet. Waar heb je dat vandaan?
Hoewel ik niet het gevoel heb dat er een ontsteking zit.


Nee, wij hebben van die zakjes van de natuurvoedingswinkel.
Tubes zijn niet te doen, vind ik ook.
We brengen het overigens aan met de bolle kant van een eetlepel.
Waar haal je die emmer van 5 kilo?
Je kunt groene leem ook door het voer geven om van binnenuit te zuiveren, ik moet het even opzoeken, het mag overigens niet bij paarden die gechipt zijn.......(Het zou de chip naar buiten kunnen 'reinigen', ook al weet ik er het fijne niet van).


Bombita krijgt geen pijnstillers, al zou ik dat wel doen hoor, als ik zou zien dat ze pijn heeft. Juist dat laatste twijfelen we de laatste dagen een beetje over, ze bijt vaak in haar been, maar dat kan ook van de jeuk zijn. Soms gaat het helemaal door het verband heen.
Met pijnstilling kan ze te overmoedig worden, bovendien is ze ook nog eens 2 maanden drachtig en heeft ze die waanzinninge zomereczeem, arm paard (dat drachtig zijn is niet onze keuze, wij hebben haar zo gekocht).
Moet wel zeggen dat ze eindelijk niet schuurt nu het kouder wordt, dat er eindelijk een ontspannender blik in die ogen te zien was voor het eerst in die maand dat ze bij ons is.


Vandaag komt de paardenosteopaat/fysiotherapeute om onze paarden weer eens de jaarlijkse opfrisbeurt te geven en ik ga haar Bombita's gezwollen onderbeen ook laten nakijken. Bombita heeft zeker ook moeite met buigen, ze tilt ook dat been veel hoger op met lopen.
Zelf denk ik dat ze meer last heeft dan ze laat zien.
Peter D heeft haar nog zoveel mogelijk bekapt voor zover dat ging aan dat been en haar niet in een keer laag gezet om de wond niet teveel te forceren, wij hebben nog niks eraan gedaan, ik denk dat ze erg stijf zal zijn aan dat been hoewel we het wel ver naar voren optillen bij het verzorgen van de wond.
Jij ook, we gaan wel redelijk gelijk op he....

Vandaag staat in het teken van de osteopate, ben benieuwd wat zij van Bombita zal zeggen....

Groetjes, Pien
www.spirithorses.be

leontine Gout schreef op zaterdag, 17 september 2005, 0:51:


Even heel kort want ik moet weg, ik zal vanavond als je wilt uitgebreid antwoorden :
Mijn Haflingers staan nu tijdelijk op een stuk land waarvan de schuilstal nog niet klaar is.
Ze hebben 24/7 hooi en worden ook bijgevoerd, wij geven volle granen - ik heb zelf een mengeling samengesteld zonder troep en bijvoegsels - en lucerne. Ze werken elke dag een uurtje, meer nog niet omdat ze nog niet in superconditie zijn. Ze hebben het bijvoer hard nodig, maar hebben het niet koud.
Een paard dat de hele dag en nacht doorlopend ruwvoer (hooi) kan eten , houdt zichzelf warm, hoef je bij een Haf niet zo bang voor te zijn, tenzij ie een dun vachtje zonder vet heeft van het altijd op stal staan.
Ik vind wel dat je je paard een schuilstal moet gunnen, zeker omdat hij nog niet gewend is dag en nacht buiten te zijn.

Groetjes, Pien
www.spirithorses.be

Wil schreef op zaterdag, 17 september 2005, 20:37:


Ow, wat is dit toch moeilijk....

De osteopate is vandaag geweest en zij adviseerde ons om om dit soort wonden geen groene leem te gebruiken (daar gaan we weer, weer iemand met een andere visie)

Het volgende (en dat merkten we vanochtend ook) :
Door de sterk indrogende werking van de leem krijg je dikkere korstvorming op de wond, hetgeen een trekkend gevoel geeft. Bombita uitte zich vanochtend door aan te geven dat de leem haar hinderde in haar bewegingen. Jack heeft het afgespoeld en schoongepeuterd totdat het weer ging bloeden, dat was nodig voor de verder behandeling.

Wat we gaan doen :

Dagelijks lymfedrainage om de zwelling agv oedeem te verminderen.
Lymfedrainage doe je door heel zacht met je vingertoppen het omliggende weefsel en het onderbeen te wrijven, hiedoor stimuleer je de afvoer van lymfevocht. De wond wordt daardoor soepel en zacht.
Ik moet zeggen dat het been er in 20 minuten en stuk rustiger uitzag na die behandeling die we dagelijks gaan doen. De zwelling was echt minder.

Laserdouche met een soort letjes van rood genezend licht.
Het rode licht stimuleert de genezing van de wond in de diepte.

En magneetveldtherapie. Vraag me niet wat precies, Alice heeft dat uitgelegd maar ik ben een zeef vandaag dus ik kan het niet navertellen, ook al klonk het heel logisch.

Er zit gelukkig geen ontsteking, wel is de mogelijkheid er dat de strekpees toch geraakt is. Bombita tilt haar been overdreven hoog op en zet het niet goed neer. Dit weten we pas nadat de wond genezen is.
Het kan ook zo zijn dat we een paar keer de wondranden moeten laten schoonsnijden om wildvlees vorming te voorkomen.

De groene leem geneest de wond teveel van buitenuit terwijl het van binnenuit moet genezen, en dan niet van de wondranden maar echt de hele plek van binnenuit. Als de wond teveel uitdroogt kan dat weer irritatie geven en verkorting van het weefsel en dat is niet de bedoeling.
Het moet nu juist soepel en gesmeerd blijven....

Pfff, zoveel meningen....
Maar wat we zagen was dat het Bombita goed deed, ze stond heel ontspannen te smakken tijdens de behandeling, en ik ben ervan overtuigd dat ze snapt dat we haar willen helpen. Volgens Alice heeft ze wel veel pijn in het been en geeft de behandeling al gelijk comfort.

Wel een ondersteunende ontsmetende zalf blijven gebruiken.

Nu jij weer........

Pien
www.spirithorses.be

Wil schreef :

Het blijft een beetje zoeken tot dat we verbetering zien.
Dan weten we dat we op de goede weg zitten.
In tussentijd zijn we weer overgegaan op de ouderwetse honingzalf voor de nacht en onafgedekt overdag.

Alice zei ook dat het weefsel mooi roze moet zijn. Het mag bloeden ("laat het er maar uitstromen") want de genezing komt toch van binnenuit.

Verder zijn we gestart met een dieet van hooi, appelazijn, knoflook en zeewier voor de extra mineralen voor de reiniging van binnenuit en dan moet het even goed zijn.
Ze heeft waarschijnlijk toch ook haar portie stress gehad en dat moet in de groep helen. Bombita heeft nu Izzy als haar maatje.
Izzy is heel aards (Fjord) en dat is goed voor Bombita die haar energie erg terugtrekt op het moment. Izzy doet haar gronden, die kleine geeft haar rust en stabiliteit (en krabt haar eczeemplekken....)

Ik ga het nu de tijd geven en even niet meer switchen, dit is waar Jack en ik ons het beste bij voelen.
(Voor Esther : De knoflook wordt als kuur voor maximaal 3 maanden gegeven, langer niet ivm bloedarmoede, ik zou het ook kunnen laten prikken tussentijds).

De zalf wordt aangebracht op een gaas en op de wond gelegd en daaroverheen een reep verband om de zaak te fixeren.
We plakken het af met papiertape of plastic tape.

Wat het masseren betreft : Zo zachtjes mogelijk met de vingertoppen, ook boven de wond en de koten. Vond Bombita erg fijn, merkten wij, ze ging helemaal de ontspanning in en stond te smakken.
De huid en wond moeten soepel en doorbloed worden, als dat het geval is worden de pezen, die nu keihard en knoperig zijn, ook zachter.

Ik ben benieuwd, Alice denkt dat ze het wel weer goed krijgt, al is het toch erger dan we zelf dachten. Als de pezen maar intact zijn.

Groetjes, Pien
www.spirithorses.be

Huertecilla schreef op donderdag, 22 september 2005, 13:19:


Hoe het hier gaat :
2 ruinen die mekaar het licht in de ogen (nog) niet gunnen, ieder met zijn eigen groep merries en een hengstveulen van 4 maanden.
Ik weet niet of het toevalig zo is, maar hier gedragen beide ruinen zich helemaal als haremhengst van hun eigen groep, ze dekken en beschermen hun merries, en ze gedragen zich erg macho tegenover de leden van de andere groep.

De merries onderling doen hieraan mee zolang de eer van de ruin in het spel is. Het stelletje bitchen.
Totdat ze hengstig zijn, dan maakt het de sloeries allemaal niks meer uit...

Vanochtend de groepen een beetje door mekaar moeten husselen en wat zie je dan? Zonder ruin erbij zijn de merries bijeen uit beide groepen veel eensgezinder naar mekaar toe en is er geen onderlinge concurrentie.

Spiritje (hengstje, 4 maanden) heeft het helemáál geregeld want die is met beide ruinen (nog) beste maatjes.
Hij gaat gewoon van groep naar goep.
Diesel is zijn Grote Stoere Voorbeeld en Winner is zijn speelkameraadje en zo richt hij zijn dag in.

Wat helemaal geweldig is dat hij zichzelf speent.
Hij is nu 4 maanden en gaat hangt graag uit met de Big Boys, met hun kan hij klooien, met de merries veel minder, die gaan niet zo in op zijn spel.
Vanochtend Holly weer met een volle uier in de paddock aangetroffen terwijl Spirit zo te zien al uren lol had met de Boys.
Hem naar zijn moeder gedelegeerd en wat me opviel was dat hij meer geinteresseerd was in haar emmer voer dan in haar uier.
Zij roept hem dan ook niet, ze laat hem heerlijk zijn gang gaan.
Zo kan Spiritje urenlang in de paddock van Bombita liggen slapen terwijl mama andere bezigheden heeft.
Holly vertrouwt het gewoon helemaal, ze is een superlieve moeder, die wel graag de zorg aan anderen overlaat

Peettante BD houdt hem veel nauwlettender in de gaten hoor....
Die loopt langs het hek te krijsen als we een wandelingentje met hem - zonder haar maken.

Degenen die Spirit inderdaad corrigeren als hij op de merries wil springen zijn de ruinen, die staan dat niet toe, en dat is prachtig om te zien.
Loopt hij alleen met de merries, gedraagt hij zich veel anders dan wanneer er een ruin bij is.
We zijn erg benieuwd hoe dit straks zal zijn als de hormonen de kop gaan opsteken....
Want dan zou het wel eens andersom kunnen gaan worden....

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Huertecilla schreef op donderdag, 22 september 2005, 13:19:


Hoe het hier gaat :
2 ruinen die mekaar het licht in de ogen (nog) niet gunnen, ieder met zijn eigen groep merries en een hengstveulen van 4 maanden.
Ik weet niet of het toevalig zo is, maar hier gedragen beide ruinen zich helemaal als haremhengst van hun eigen groep, ze dekken en beschermen hun merries, en ze gedragen zich erg macho tegenover de leden van de andere groep.

De merries onderling doen hieraan mee zolang de eer van de ruin in het spel is. Het stelletje bitchen.
Totdat ze hengstig zijn, dan maakt het de sloeries allemaal niks meer uit...

Vanochtend de groepen een beetje door mekaar moeten husselen en wat zie je dan? Zonder ruin erbij zijn de merries bijeen uit beide groepen veel eensgezinder naar mekaar toe en is er geen onderlinge concurrentie.

Spiritje (hengstje, 4 maanden) heeft het helemáál geregeld want die is met beide ruinen (nog) beste maatjes.
Hij gaat gewoon van groep naar goep.
Diesel is zijn Grote Stoere Voorbeeld en Winner is zijn speelkameraadje en zo richt hij zijn dag in.

Wat helemaal geweldig is dat hij zichzelf speent.
Hij is nu 4 maanden en gaat hangt graag uit met de Big Boys, met hun kan hij klooien, met de merries veel minder, die gaan niet zo in op zijn spel.
Vanochtend Holly weer met een volle uier in de paddock aangetroffen terwijl Spirit zo te zien al uren lol had met de Boys.
Hem naar zijn moeder gedelegeerd en wat me opviel was dat hij meer geinteresseerd was in haar emmer voer dan in haar uier.
Zij roept hem dan ook niet, ze laat hem heerlijk zijn gang gaan.
Zo kan Spiritje urenlang in de paddock van Bombita liggen slapen terwijl mama andere bezigheden heeft.
Holly vertrouwt het gewoon helemaal, ze is een superlieve moeder, die wel graag de zorg aan anderen overlaat

Peettante BD houdt hem veel nauwlettender in de gaten hoor....
Die loopt langs het hek te krijsen als we een wandelingentje met hem - zonder haar maken.

Degenen die Spirit inderdaad corrigeren als hij op de merries wil springen zijn de ruinen, die staan dat niet toe, en dat is prachtig om te zien.
Loopt hij alleen met de merries, gedraagt hij zich veel anders dan wanneer er een ruin bij is.
We zijn erg benieuwd hoe dit straks zal zijn als de hormonen de kop gaan opsteken....
Want dan zou het wel eens andersom kunnen gaan worden....

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Huertecilla schreef op donderdag, 22 september 2005, 13:19:


Hoe het hier gaat :
2 ruinen die mekaar het licht in de ogen (nog) niet gunnen, ieder met zijn eigen groep merries en een hengstveulen van 4 maanden.
Ik weet niet of het toevalig zo is, maar hier gedragen beide ruinen zich helemaal als haremhengst van hun eigen groep, ze dekken en beschermen hun merries, en ze gedragen zich erg macho tegenover de leden van de andere groep.

De merries onderling doen hieraan mee zolang de eer van de ruin in het spel is. Het stelletje bitchen.
Totdat ze hengstig zijn, dan maakt het de sloeries allemaal niks meer uit...

Vanochtend de groepen een beetje door mekaar moeten husselen en wat zie je dan? Zonder ruin erbij zijn de merries bijeen uit beide groepen veel eensgezinder naar mekaar toe en is er geen onderlinge concurrentie.

Spiritje (hengstje, 4 maanden) heeft het helemáál geregeld want die is met beide ruinen (nog) beste maatjes.
Hij gaat gewoon van groep naar goep.
Diesel is zijn Grote Stoere Voorbeeld en Winner is zijn speelkameraadje en zo richt hij zijn dag in.

Wat helemaal geweldig is dat hij zichzelf speent.
Hij is nu 4 maanden en gaat hangt graag uit met de Big Boys, met hun kan hij klooien, met de merries veel minder, die gaan niet zo in op zijn spel.
Vanochtend Holly weer met een volle uier in de paddock aangetroffen terwijl Spirit zo te zien al uren lol had met de Boys.
Hem naar zijn moeder gedelegeerd en wat me opviel was dat hij meer geinteresseerd was in haar emmer voer dan in haar uier.
Zij roept hem dan ook niet, ze laat hem heerlijk zijn gang gaan.
Zo kan Spiritje urenlang in de paddock van Bombita liggen slapen terwijl mama andere bezigheden heeft.
Holly vertrouwt het gewoon helemaal, ze is een superlieve moeder, die wel graag de zorg aan anderen overlaat

Peettante BD houdt hem veel nauwlettender in de gaten hoor....
Die loopt langs het hek te krijsen als we een wandelingentje met hem - zonder haar maken.

Degenen die Spirit inderdaad corrigeren als hij op de merries wil springen zijn de ruinen, die staan dat niet toe, en dat is prachtig om te zien.
Loopt hij alleen met de merries, gedraagt hij zich veel anders dan wanneer er een ruin bij is.
We zijn erg benieuwd hoe dit straks zal zijn als de hormonen de kop gaan opsteken....
Want dan zou het wel eens andersom kunnen gaan worden....

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Huertecilla schreef op donderdag, 22 september 2005, 13:19:


Hoe het hier gaat :
2 ruinen die mekaar het licht in de ogen (nog) niet gunnen, ieder met zijn eigen groep merries en een hengstveulen van 4 maanden.
Ik weet niet of het toevalig zo is, maar hier gedragen beide ruinen zich helemaal als haremhengst van hun eigen groep, ze dekken en beschermen hun merries, en ze gedragen zich erg macho tegenover de leden van de andere groep.

De merries onderling doen hieraan mee zolang de eer van de ruin in het spel is. Het stelletje bitchen.
Totdat ze hengstig zijn, dan maakt het de sloeries allemaal niks meer uit...

Vanochtend de groepen een beetje door mekaar moeten husselen en wat zie je dan? Zonder ruin erbij zijn de merries bijeen uit beide groepen veel eensgezinder naar mekaar toe en is er geen onderlinge concurrentie.

Spiritje (hengstje, 4 maanden) heeft het helemáál geregeld want die is met beide ruinen (nog) beste maatjes.
Hij gaat gewoon van groep naar goep.
Diesel is zijn Grote Stoere Voorbeeld en Winner is zijn speelkameraadje en zo richt hij zijn dag in.

Wat helemaal geweldig is dat hij zichzelf speent.
Hij is nu 4 maanden en gaat hangt graag uit met de Big Boys, met hun kan hij klooien, met de merries veel minder, die gaan niet zo in op zijn spel.
Vanochtend Holly weer met een volle uier in de paddock aangetroffen terwijl Spirit zo te zien al uren lol had met de Boys.
Hem naar zijn moeder gedelegeerd en wat me opviel was dat hij meer geinteresseerd was in haar emmer voer dan in haar uier.
Zij roept hem dan ook niet, ze laat hem heerlijk zijn gang gaan.
Zo kan Spiritje urenlang in de paddock van Bombita liggen slapen terwijl mama andere bezigheden heeft.
Holly vertrouwt het gewoon helemaal, ze is een superlieve moeder, die wel graag de zorg aan anderen overlaat

Peettante BD houdt hem veel nauwlettender in de gaten hoor....
Die loopt langs het hek te krijsen als we een wandelingentje met hem - zonder haar maken.

Degenen die Spirit inderdaad corrigeren als hij op de merries wil springen zijn de ruinen, die staan dat niet toe, en dat is prachtig om te zien.
Loopt hij alleen met de merries, gedraagt hij zich veel anders dan wanneer er een ruin bij is.
We zijn erg benieuwd hoe dit straks zal zijn als de hormonen de kop gaan opsteken....
Want dan zou het wel eens andersom kunnen gaan worden....

Groet, Pien
www.spirithorses.be

ingrid van der post schreef op donderdag, 22 september 2005, 19:54:


Mijn Arabier had ooit sarcoid in haar oksel , 10 cm lang, 3 cm breed.
De dierenarts wou het uitsnijden maar ik wilde niet dat het geopend werd dus heb ik er niks aan gedaan.
Ik had het gevoel dat het dan juist zou uitbreiden.
Als het niks belemmert of niks in de weg zit zou ik er niet in laten snijden. Bij jouw paard echter bloedt het oor, dat is een andere situatie.
Bij BD heeft nooit iets gebloed, de huid was wel zwart en verdikt, maar verder niet open.

In die tijd is ze toevallig ook spierbevangen geweest en heeft ze oa ontstekingremmers gehad. De DA zei toen wel dat de groei van het sarcoid tijdelijk geremd zou worden agv de medicijnen, en dat was ook zo.
Daarbij ben ik haar Bach remedies gaan laten behandelen, heb haar uit die bedompte stal gehaald en midden in de winter onder een heel dikke deken op de weide gezet.
Een jaar later was alles weg.
Dat is nu 4 jaar geleden en tot op heden is er niks meer te zien/voelen, al hou ik het wel nog steeds goed in de gaten.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Ik weet echt niks van bach bloesems, maar BD vond kaneel wel erg lekker ruiken. In die tijd was ze erg onrustig en eenzaam, daarnaast was ze totaal niet ge-aard en voor zover ik begrepen heb helpt kaneel te aarden.
We hebben het in een zakje in haar stal gehangen en ze kon er zo zelf naar believen aan ruiken. Ze heeft nog iets gehad waar ik de naam niet meer van weet , waar jij dus nu niks aan hebt, maar het was persoonlijk , wat past bij dat paard onder die omstandigheden en het was niet direct voor haar kwaal. Heel holistisch dus.


Hou het maar goed in de gaten, bij BD begon het ook als een bultje, soort zwart wratje en dat werd een hele streep met een bult erop die los hing, dus niet vergroeid was met het onderliggend weefsel.
Het is echt helemaal weg, en ik denk wel eens dat de wisseling van leefomstandigheden, ofwel het reduceren van de stress die zij had, mede bepalend zijn geweest voor haar genezing.

Elke keer wanneer de DA langskwam wou hij snijden.
Ik heb vorig jaar via via gehoord over een paard dat ook sarcoid gehad had waar in gesneden was. Het had zich daarna zo uitgebreid dat het paard afgemaakt ging worden. Was ik effe blij dat ik niet had laten snijden....
Maar dit betekent niet dat ik jou nu aanraad niet erin te laten snijden he....
Dit betreft mijn paard en ieder paard, iedere ziekte en zijn verloop is anders !
Bespreek het eens met je DA, want een bloedend sarcoid lijkt me zeker niet gezond, ik zou bezorgd zijn dat het in de bloedbaan komt en zich zo verspreidt. Bevriezen lijkt me gevoelsmatig toch een betere optie hoor....

Succes, Pien
www.spirithorses.be

Cili schreef op donderdag, 22 september 2005, 13:28:


Hoi Cili, je krijgt genoeg tips hier om het vertrouwen van je veulen terug te winnen.
Het zal wel goed komen, ze staat nu goed en heeft een stabiele groep om zich heen. De rest is tijd en liefde....

Wat ik net zo triest vind is het lot van de moeder van je veulen.
Letterlijk, afgeschreven, weggerukt van haar veulen, niet wetend , weggevoerd en de dood die op haar wacht. Hoe moet dat voelen....

Als ik dit zo lees bekruipt me een gevoel van onmacht en kwaadheid.

Ik zou best een zwarte lijst willen gaan opzeten van manege - eigenaren die hun dieren als vee behandelen, zonder enig respect en medegevoel.
Want als je bij de dierenbescherming aankomt met dit soort verhalen verdwijnen ze in de doofpot.
De paarden hebben immers een dak boven hun hoofd en krijgen te eten....

Hoe er vervolgens met ze wordt omgegaan zal de dierenbescherming een worst wezen, daar hebben we nu al genoeg voorbeelden over gehad in de afgelopen jaren.

Aafgelopen week werd ik bij een paard geroepen waarvan eigenaar geconstateerd had dat ze geen spriet hooi te eten krijgt en niet naar buiten mag. De ass-hole (ik kan het niet anders uitdrukken) van een manege - eigenaar waar het paard gestald staat laat zelfs de paarden een dag in de week vasten, omdat dat gezond voor ze zou zijn.
Hij vindt ook dat paarden niet op de weide moeten want dan verspelen ze hun energie en dan 'tonen' ze zich niet meer met rijden.
Kosten van deze pensionstalling is : € 300,- per maand !

Deze zelfde man ramde mij bijna van zijn erf af omdat ik een dierenbeul ben die moedwillig de neus van paarden breekt door zonder bit te rijden.... Alsof er niet meer bestaat dan een mechanische hackamore.

Op de zwarte lijst dus.
Heeft er iemand zin en tijd (over) om met mij eea uit te zoeken, wat rechten en plichten, geheimhouding, publicatie (van namen) ed betreft.....

Ik heb zo verschrikkelijk weinig tijd en bovendien gaan wij over 2 weken verhuizen, maar ik kan niet aanzien hoe mensen dit hun dieren aandoen.
Jack en ik knokken om paarden een tweede kans te geven, paarden die voor anderen afgeschreven zijn, en waarin wij nog geloven.
We zien hoe goed een beetje aandacht, zorg en liefde bij deze paarden doen.
Een manege eigenaar dient zelf het goede voorbeeld te geven !
Pfff, wat maakt mij dit kwaad zeg....

Pien
www.spirithorses.be

Sabrina Adams schreef :

Ow hier gaat het ook lekker : Diesel kwijlt een granensoepje en dan komt Izzy het opslurpen.... Echt zoow smerig....
Vooral met die bieten in de winter.

En soms als we op tijd de emmer weggritsen maken we er een soepje van voor tijdens de cursus Natuurlijk Bekappen....
Weet je wel, Kristel.... Die héééééérlijke Indiase currysoep....
Nou, nu heb je je recept !

Slurp,
Pien
www.spirithorses.be

Huertecilla schreef op vrijdag, 23 september 2005, 22:34:


Hoe is het rijden op een muildier ?
En hoe zijn ze qua intelligentie?
Jammer dat er altijd zo laagdunkend over die dieren gedaan wordt, want volgens mij zijn dat heel leuke dieren.
En zijn ze dus echt altijd steriel?

Groet, Pien

www.spirithorses.be