N.a.v. een opmerking van Nick over mijn goklust iets om tegen jullie aan te houden.
Geen waardeoordelen, maar een onschuldig'punt om te overdenken en over van gedachten te wisselen.

Welke beslissingen neem je voor en over je paarden en waarom? Overdenk je daarbij de risicos?
Ik doe dat laatste bijna reflexmatig omdat ik vanuit mijn werkkring veel met potentiële probleemanalyses bezig ben geweest. Als je hierover goed en fundamenteel nadenkt kan dat leerzaam zijn. Voor mij wel tenminste.

Bijvoorbeeld ontwormen. Baat het niet, dan schaadt het wél. I
Wij ontwormen níet regelmatig en zeker niet automatisch maar onderzoek de mest. Op het moment hoeven we eígenlijk niet eens jaarlijks te ontwormen maar doordat de voortplantingcycli van de verschillende parasieten een beetje onhandig uitkomen met het locale klimaat doen we het tot nu toe één keer per jaar halverwege het voorjaar net na de regens.

Vliegenbestrijding is een ander punt. Ook daar doen we bewust niets aan. geoznde paarden trekken doorgaans geen overmaat aan vliegen aan en verder regelen de paarden hier schitterend zelf de keuzes van hun rustplaatsen en vangen ze de vliegen van elkaar af Dit laatste 'I scratch your back you scratch mine' helpt weer bij de sociale groepsvorming.

Een heel ander punt: traileren. Wie zet zijn/haar paard wel eens in de aanhanger? Dat is een risico-beslissing die doorgaan níets met het belang van het paard van doen heeft...

trea hoex schreef op vrijdag, 9 september 2005, 13:25:


Kijk Trea, je weet niet wat je niet weet en je hoeft er ook geen stress van te krijgen. Het is al heel wat als je er eens bewúst mee bezig bent.
Aan de ene kant is namelijk de angst voor waar je bang voor bent vaak onredelijk veel te groot en aan de andere kant stap je over routinematige daadwerkelijke risicos heen juist omdat die routinematig zijn.
Je moet je niet druk maken over dingen die buiten jouw invloedsfeer liggen doch juist omdat er al zoveel is waar je geen biet aan kan veranderen, worden de dingen die je wél zelf beslist des te belangrijker.
Geen reden op zich om geen risicos te nemen, maar wel een goed om ze bewúst af te wegen.

trea hoex schreef op vrijdag, 9 september 2005, 14:56:

'Allah's wil?' Oftewel; het is toch voorbestemd dus doe maar wat?
Dat is een mogelijkheid, al denk ik dat je zo niet bedoelt.

Ook kan je er uiterst simpele kansberekening op loslaten: óf het gaat wel goed óf niet, dus je hebt 50% kans en maakt het wederom niets uit...

Toch is het soms inzichtelijk. Nick zal zijn paarden geen wei geven vanwege een mogelijk maar onbekend risico en ik laat het wel bekende zwaarder wegen.
Zo is ook de kans dat jouw paard aangereden wordt tijdens een buitenrit groter dan wanner het in de wei staat. Dat risico ligt ook nog eens vooral in handen van derden. Maak jij je er daarom niet druk over omdat het toch niet in jouw handen ligt of juist wel en rij je daarom alleen in de bak?

Daarnaast is het in mijn perceptie zinvol om af en toe eens de gevolgen en kans erop van wat je doet/geeft te overdenken.
Zo is de kans dat ik van mijn paard kukel duizenden keren groter dan dat een vliegtuig neerstort. Toch stap ik liever op mijn paard dan in een vliegtuig. Ten eerste omdat ik het idee heb dat paardrijden meer in eigen hand te hebben en ten tweede zijn de gevolgen van een paardkukel kleiner.

Isabel van der Made schreef op vrijdag, 9 september 2005, 17:12:


Hier is het 'voorjaar' niet vergelijkbaar met NL. We hbben er in feite twee; in oktober en in april, als de zon hoog genoeg staat voor groeiwarmte en er water is gevallen. Ontwormen tegen wat ook is meer gericht op de droogte- en regenperiodes omdat het hier zó droog is dat de cycli hier ook op gericht zijn.
Horzels komen hier haast niet voor, wel algemeen een maffe spinachtige en heel hinderlijke vlieg die in NL pas sinds kort héél soms voorkomt. Die bestrijd ik door in de ochtendkoelte de dan iets tragere vliegen onder de staart en in het kruis te verrassen. Moet je nog gemeen hard knijpen voor ze knappen. Yek!
Tussen voorjaar en zomer na de regens timen is volgens de locale veeartsen het slimste.
Over de noodzaak van ontwormen tegen lintwormen bij paarden is trouwens enig verschil van mening.
We ontwormen verder wel elk jaar met een nét even ander middel; voor de zekerheid etc...

Wat rijden en vliegen betreft: heb ooit eens uitgerekend dat ikzelf per km. uitgedrukt 1000 keer veiliger ben in de auto dat te paard. Toch stap ik niet graag in de auto maar ben wel net met heel veel plezier op een halsring via voornamelijk de provinciale weg (zonder fietspad of vluchtstrookje) naar het industrieterrein gereden voor wat zaken.
Bijna twee ongelukken veroorzaakt; de chauffeurs zaten zó met open mond te kijken dat ze resp. de bocht en de afslag maar nét niet misten. Arabella danste onverstoorbaar door
Voor de goede orde onder de doemdenkers: áls de nood aan de man-en-paard mocht komen, dan kan ik met Arabella altijd het talud af. Dat is op de meeste plaatsen 3 -5 meter hoog en op andere van een betonnen afwatergoot voorzien maar ik weet dat ze daar diréct, superzeker en -betrouwbaar in is, dus ik héb een nooduitgang.

amber schreef op vrijdag, 9 september 2005, 21:11:


En zo zijn we weer bij risico-beslissingen.....

Beetje vervelend is dat de bonds- en clubbestuurders door de commercieel belanghebbenden 'voorgelicht' zijn en wedstrijdrijders verplichten de paarden zowat aan een entinfuus te hangen. Nog even en een droesenting is ook verplicht.

Isabel van der Made schreef op vrijdag, 9 september 2005, 18:42:


Er is een stroming die stelt dat gezonde, paardgericht gehouden paarden slechts in geringe mate last hebben en de giftige chemicaliën bepaald niet onschadelijk zijn. Zij stellen dus een groot vraagteken bij de verhouding tussen de kosten en de baten die de fabrikanten opvoeren.
Onze eigen dierenarts verkoopt graag de duurdere ontwormpasta maar geeft ook aan dat je er een vraagteken bij kan zetten: 'ja kijk, ik verkoop het je graag en natuurlijk werkt het maar of het nódig en goed is moet ik ook maar van de fabrikant geloven, dus zeg het maar.'
Volgend 'voorjaar' zijn we weer aan een andere werkzame stof toe en spoelen we ze eens door met de megareiniger. Omdat er geen infectie van buiten is en ook weinig zelfinfectie, kunnen ze dan weer járen zonder

trea hoex schreef op vrijdag, 9 september 2005, 23:31:


Toch boordevol kenmerkende elementen mbt risico-beslissingen dat traileren, vervoeren van paarden. Die beesten hoeven voor hun eígen bestwil zelden niet door hen beloopbare afstanden af te leggen dus in de regel (derhalve met uitzonderingen) is elk vervoer per kar/vrachtwagen een keuze in óns belang. Ook ik heb uitsluitend en alleen voor míjn belang een kar gekocht.

Dat ding heeft wel onafhankelijke wielhanging, is zo degelijk en rammelbestendig mogelijk en we hebben er een zwaardere auto voor gekocht. Als we het ding hebben dan ga ik er zeker in passagieren om de laatste rammels te proberen te isoleren en eventuele andere ongemakken mogelijk op te kunnen lossen. Blijft echter een troostprijsJUH voor de paarden: het blijft een blikje paard op wielen.

M.b.t. de wegen en het verkeer leven we hier in een andere wereld en kunnen we veel risico vermijden, doch ja, het blijft een geheel onnódig risico dat wij tóch besluiten te nemen.

Oh, en erg 'Natural' is het uit de aard der zaak ook niet. Het vervoer van paarden is van enkele kant natuurlijk en al evenmin paardgericht.

Het woord 'paardenvervoer' kun je trouwens bijna naadloos voor 'paardrijden' vervangen

Als je een streep trekt onder het grote grijs van risisco-beslissingen is het erg on-wijs om er een waardeoordeel over te vellen.....

Nick Altena schreef op vrijdag, 9 september 2005, 23:58:


Goede link Nick.

Typisch verhaal over kans en gevolgen én over de rol van de belanghebbende 'voorlichter'.

De kans op influenza-besmetting is groot, doch de risicos ervan zijn klein.
De kans op tetanus is veel kleiner, maar de gevolgen fataal.
Her risico van een enting is vergelijkbaar, doch influenza moet minimaal jaarlijks en tetanus dekt waarschijnlijk 10 jaar: maak je keuze.

viola schreef op zaterdag, 10 september 2005, 8:16:


Wat nu net een sterk argument is om het níet te doen: als ze gezond zijn en veel met infecties in aanraking komen hébben ze al een hoge resistentie.

Isabel van der Made schreef op zaterdag, 10 september 2005, 1:09:


Tja, die van ons staan in een familiegroep met 1½ hectare speelruimte; naar welke 'vriendjes' zouden die toe willen voor welk spelen? Een rit maken door een ruimere omgeving doen ze ook al vaak.

Sorry Isabel, maar je komt met een drogredenering. Paardgericht is het sleutelwoord.
Waarom denk je dat de LDR- en verwante methode-rijders hun paard tijdens het inrijden extra diep instellen!?
Je kan jouw redenering dus ook omzetten in: 'hoe erg voor het paard dat ze zelfs naar dat karvervoer uitziet'.....

Overigens wil ik niet beweren dat er geen paarden zijn die reizen léuk vinden; lekker uit het rampje kijken. Zoals ik al schreef: 'in de regel (derhalve met uitzonderingen)'.