Monique Meijer schreef op vrijdag, 26 augustus 2005, 13:10:


En dat klopt in EU verband. Het communautair verkeer en daarmee in overeenstemming de vrije beroepskeuzen zijn juist de oorzaak geweest dat vele beroepen, w.o. hoefsmid, hun "beschermde" status in NL kwijt raakten.

Groeten, Egon

Selina schreef op vrijdag, 26 augustus 2005, 15:10:


Geloof me, die kadaverbak valt mee. Is het ergste niet. Dood = dood = weg. Maar misschien is dat alleen maar mijn ervaring/instelling (ik vind mensenbegrafenissen ook nogal maf... een soort maximaal uitdiepen en ceremonieel maken van ellende).
Het is het gat erna, het missen dat erg naar is. Heel iets anders.

Groeten, E.

Loes Scheres schreef op vrijdag, 26 augustus 2005, 15:43:


Helaas, ja.
Ben net van de week mijn lieve hengstevriend kwijtgeraakt door myeloencephalopathie veroorzaakt door EHV1.
Ook EHV3 al eens gezien, maar dat verliep veel minder ernstig

Volgens de verschillende DAs die ik erover gesproken heb blijven de dieren inderdaad drager van het virus tot het een keer weer de kop opsteekt. Het rotte is dat in verreweg de meeste gevallen de oorspronkelijke besmetting geen ernstige verschijnselen veroorzaakt, of zelfs nauwelijks opvalt (beetje snotneus een paar dagen o.i.d.).
Dragers zijn op zich echter niet besmettelijk; het virus moet in actieve fase worden uitgescheiden om besmettelijk te zijn. Bedenk hierbij ook dat het leeuwendeel van de paarden drager IS!
Het virus lijkt qua gedrag eigenlijk wel wat op tetanus vind ik... veel voorkomend en (dus) in de regel relatief ongevaarlijk totdat nét de juiste omstandigheden (bij tet. anaerobe ontwikkeling, bijv. in een gesloten wond - bij EHV de juiste weerstandsvermindering) zich voor doen.
Je kunt dit met de huidige stand van kennis niet voor zijn; mijn hengst stond juist in de wei verwend te worden.

Google op equine herpes virus EHV
http://www.vetpro.co.nz/Vet%20Talk_Equine/herpes_and_horses.htm
http://www.addl.purdue.edu/newsletters/1998/winter/eh1m.shtml
etc.

Groeten, Egon

ilonka schreef op vrijdag, 26 augustus 2005, 19:02:


Nu alles toch weer opgerakeld wordt alleen dit;
1) Juniperus is duidelijk een "heel werkzaam" middel. Daar kan geen misverstand over bestaan.
2) Iedereen die enigzins bekend is met toxinen weet dat "vergiften" geen stoffen zijn maar hoeveelheden. Te weinig of te veel water is ook dodelijk
Gezien 1) en 2) vind ik de adviezen van "kuren" zoals deze te globaal, te generaliserend en daarom risicovol. Ik zeg niet en heb niet gezegd dat de optie een altijd slechte is, maar wel dat ze een goede inschatting van een professional in fytotherapie behoeft. Een shetlander weegt bijvoorbeeld al minder dan een Shire, maar ook individuele profielen spelen altijd een rol. Ik vind, dat als je meent zelf, op eigen gezag, je dieren medicamenten te geven je daarin ook serieus moet verdiepen, net als in natuurlijk bekappen - alleen is dat laatste véél simpeler.

Groeten, Egon

PS/disclaimer.: Ik ben GEEN DA!!!

fairytale schreef op vrijdag, 26 augustus 2005, 19:10:


Doordat er niet goed gekauwd wordt. Dan zou ik het gebit van je paardje eens controleren dus. Als dat in orde is, kan het ook zijn dat het een gulzigerd is. Dat is te verhelpen door de haver niet apart als maaltijdje in een bakkie te verstrekken maar los gestrooid door het hooi. Overigens altijd beter dan een maaltijdbakkie.

Groeten, Egon

Esther schreef op vrijdag, 26 augustus 2005, 21:41:


Domme, domme ik heb nu pas door dat het weer eens over ons gaat...
Maar wat de normen en waarden betreft: een ieder die het niet zint blijve hier vooral fijn ver vandaan en laten we ervan uitgaan dat de gevoelens van afkeer wederzijds zijn. Verder is dit gezanik slechts ouwe herhaald uitgekauwde koek voor wie het minimaal percentage nog werkende grijze cellen (BSE? ) bezit om de forum-zoekfunctie te kunnen gebruiken.

Groeten en 't beste, Egon

ilonka schreef op vrijdag, 26 augustus 2005, 23:08:


En lekkere crêpes bakken kunnen de dames ook nog! Die mogen terugkomen

Maarruh... Nu zijn er alweer 19 berichten hier in dit draadje over ons, die nergens over gaan.
Wat jullie of wie dan ook al dan niet er van vinden is me völlig egal... mensen doen overal van alles met hun dieren waar IK dan weer op 1 of andere manier straalmisselijk van wordt, maar wat dan toch vaak "normaal" heet.
Ik snap ook niet waarom allerlei newbies hier op ons forum menen ons vooral te moeten overtuigen dat klassieke dressuur en oogkleppen en weet ik wat toch vooral onze aandacht nodig heeft... en niet schijnen te snappen dat ze die energie beter op Bokt kunnen dumpen.
Wie geïnteresseert is in al het voorgaande ge-pedaalemmer zoeke dat maar op!
Kunnen we het nu weer eens ergens over gaan hebben?

Groetn oet Grunn, E.

Jannie schreef op zaterdag, 27 augustus 2005, 13:41:


Of je iets "natuurlijk" vindt hangt heel erg van je eigen perceptie/wereldbeeld af.
Of je iets diervriendelijk vindt is denk ik al iets beter objectief te bezien - ik vind sámen leven zonder opgeslotenheid enorm diervriendelijk.
En ik woon toevallig wel op het soort boerderij met inpandige loopstallen en al wat je maar wensen kan die Jo zo graag in Noorwegen zou willen


Hier sla je de spijker wel een beetje op de kop. Van tijd tot tijd wordt er alsmaar weer met een boel vooroordelen op gereageerd. Het meest nog door mensen die het normaal vinden hun dieren in een isolatiecelletje op te sluiten behalve dat ene uurtje dat ze er uit moeten om zich de poten uit 't lijf te "gymnasticeren", of die in auto-termen over hun paarden spreken. Dat had je geweten als je als newbie op een forumpje de zoekfunctie even gebruikt voor er voor de zoveelste keer dezelfde draad wordt opgestart.
Esther's heel felle reactie heeft misschien ook wel te maken met dat mijn lieve onvervangbare superhengst net overleden is, en dat ze weet dat ik echt niet zit te wachten op dit herhaalde geneuzel. Kan je je er iets bij voorstellen?


Saskia heeft het allerbest mogelijke antwoord al gegeven:
omdat we het leuk en knus en gezellig vinden en onze ponies toevallig ook (niet allemaal trouwens maar dat hoeft ook niet).

Groeten, Egon

Inge Teblick schreef op zondag, 28 augustus 2005, 10:04:


Kan, maar hoeft helemaal niet en vind ik daarom van jou (sja, bij anderen waarvan ik niet weet hoezeer die zich in de materie verdiept hebben ben ik vergevingsgezinder )op deze manier te generaliserend gesteld.
Heb ik het goed als ik interpreteer dat je hier het filter van je eigen perceptie van "vriendelijke dressuur" overheen geplakt hebt?
Ik zou bijvoorbeeld het psyche-effect van mechanische onderwerping/verzetbreking onder het motto "resistance is futile - we are the humans" die tot veel geleerde hulpeloosheid (de open deur strategie) leidt niet gelijk willen stellen aan het leren van wijken-voor-druk. Of waarom zie ik dan nooit dressuurders (voel je nu niet aangesproken als "NH"-dressuurmiep!) bezig met hun paarden begrepen vrijwillige communicatie te leren? Geldt natuurlijk niet voor alleen dressuurders ook, he, maar deze verschillende wegen leidden tot totaal verschillende motivatie patronen. Ik heb geen enkele reden om aan te nemen dat dat bij andere bewuste zoogdieren anders is dan bij mensen.


Alweer, ja en nee... waar haal je de vanzelfsprekende rechtlijnige simpelheid vandaan?
Ik ben net begonnen met mijn tot voor 3 dagen onbereden reservehengst... die echt wel van alles en nog wat al kent, ook wijken voor druk. Maar bijv. besluit dat onderweg het kennismaken met een vreemd paard toch misschien wel belangrijker is dan wat ik wil
Ik heb dan toch liever wat meer communicatiemogelijkheden in mijn tas zitten dan alleen dat wijken voor druk, zoals de begrepen cues voor wat wel/niet gewaardeerd wordt en de bedoeling is (jouw klikker-EX/YES), maar ook NEE (je zou technisch gesproken kunnen "negeren" maar ik zie niet hoe dat in dergelijke gevallen kan. Daarom leer ik mijn ponies het NEE als in het concept "stop met actie". Je zou het kunnen zien als een verbale druk uiteraard).

Offtopic de vraagsteller, maar je mag dan meteen uitleggen wat jij vindt van mijn taktiek juist weer wel naar het vreemde paard toe te gaan (als de omstandigheden me tenminste veilig genoeg lijken) MITS er eerst geluisterd en een paar meter doorgelopen wordt.


Ben je mal!
Laat me maar weer es zien hoe je dit leuk uitlegt. Geniet ik ook van, want dat lukt mij nooit zo goed

Groetjes, E.

Inge Teblick schreef op zondag, 28 augustus 2005, 17:01:


Sec genomen - mee akkoord.


"Moet zijn" - dat verwoord je goed...
Was precies wat ik bedoelde.


Dan maar zwartgallig, zo je wil.
Wat jij onethisch vindt moet je ook zelf weten. Mijn "zwartgalligheid" komt gewoon voort uit wat ik in grote getale zie gebeuren
En uiteraard kan dat alles zonder verruwing, maar nogmaals: dat kom ik maar weinig tegen.


Voila.


Jawel, weet je wel. Gehoorzaamheid uit geleerde hulpeloosheid geeft andere motivatie dan vrijwillige gehoorzaamheid.


Uit ervaring hier op het forum.


Laat verder maar. Ik heb al spijt gereageerd te hebben. We zitten nogal niet op 1 golflengte. That's life as well.

Groeten, Egon

Ans Jondral schreef op maandag, 29 augustus 2005, 14:33:


Op hoofdlijnen is hieronder een opsomming gegeven van de destructiematerialen die, zoals beschreven in EU-verordening EG 1774/2002, als categorie 1-, categorie 2- of als categorie 3-materiaal aangemerkt dienen te worden. Een volledige opsomming vindt u uiteraard terug in de betreffende EU-verordening.

Dierlijke (rest)materialen die niet meer mogen worden hergebruikt en dus vernietigd moeten worden zijn aangemerkt als categorie 1- of categorie 2-materialen. Met grote zorg dienen deze materialen gescheiden ingezameld en verwerkt te worden. Alle kadavers zijn aangemerkt als categorie 1-materiaal, zo ook honden en katten.

Rendac vernietigt dierlijk restmateriaal en kadavers
Voor de duidelijkheid: Rendac verwerkt uitsluitend categorie 1- en 2-materiaal tot veilige en bruikbare brandstoffen. De melen en vetten, die overblijven na verwerking, hebben als eindbestemming: vernietiging door middel van verbranding.

http://www.rendac.nl/
Gr., E.

Piet schreef op dinsdag, 30 augustus 2005, 12:03:


Is dat zo, Piet? Hoe zit dat dan met bijv. de Maasai? Weet jij (of iemand anders uiteraard) dat?

Huertecilla schreef op dinsdag, 30 augustus 2005, 17:52:


Als je het al wilt aanbieden, Peter, zoals de zelftest van Frouk voorstelt, biedt het dan niet actief aan maar laat ze het zelf "vinden". Veel eerlijker proefneming op die manier.
Ik moet bij deze draad erg denken aan wat Els allemaal, in onze koelkast bijv, vindt en zelf selecteert. Ik zal er maar beter niet over uitweiden verder, maar afgelopen week vond ze blijkbaar ineens dat ze trek had in een bal gehakt... niet alle ballen maar keurig 1 bal laten verdwijnen. Ze heeft nog nooit ergens last van gehad. Zo ook diverse (al dan niet huis-) paarden in de USA die volgens mij zo'n beetje op donuts leven net als hun baas

Hoe zou het de schillenpaarden e.d. van weleer zijn vergaan eigenlijk?

Groeten, Egon

100_lovergirl schreef op dinsdag, 30 augustus 2005, 17:54:


:)*

Huertecilla schreef op dinsdag, 30 augustus 2005, 18:26:


Hier ben ik het nu eens helemaal met je eens, Peter.
Bij vragen stellen hoort echter ook hopelijk zo nu en dan een (voorlopig beter dan de vorige perceptie) antwoord op een vraag krijgen. Daarmee komen de problemen pas, want dat is confronterend. Voor je het weet sta je ergens helemaal alleen in je keuzen, en dat kan berelastig worden. Moet je dan maar weer schipperen tegen beter weten in? Of harde lijn trekken?
Je kunt niet een paard een beetje beslaan, je kunt er niet een beetje een bit inhangen, etc. etc.... ja, een beetje meer of minder opsluiten kán wel, maar waarom zou je dat nog willen als je eenmaal ontdekt hebt dat dit vooral niet moet en heel slecht voor je paard is? Je zult toch steeds weer duidelijke keuzen moeten maken, en die keuzen op zijn minst voor jezelf goed kunnen verantwoorden.
Ik zit daar net zo goed mee als ieder ander. Het lijkt mij bijv., nu ik mijn 2e hengst tot rijpaard moet opleiden, bijzonder zinnig daarbij gebruik te maken van een meer professionele ijslandertrain(st)er, omdat ik mezelf nu eenmaal niet op het specifieke gebied van het uiteenrafelen van de gangen een goede ruiter cq. expert acht. Sja, hoe krijg ik zo'n trainmens (die zover ik weet geen van allen NH-erig zijn, maar er "gewoon" en bit in hangen en met hun zweep aan de gang gaan) er dan toe HUN kunde op MIJN manier toe te passen, he? Lastig hoor.

Groeten, E.