Ilona Kooistra schreef op zondag, 21 augustus 2005, 11:43:


Weet je, Rick, ik schreef gisteren dat ik geen zin had om te reageren, maar eigenlijk houd ik zo zelf de dialoog af en dat is bij nader inzien onverstandig, zo komen we nooit dichter bij elkaar.

Ik zal je vertellen waarover ik 'struikelde' :

Probeer ik mijn best te doen om met respect uit te leggen en niet aan te vallen (sorry als je het wel zo opgevat hebt, het was niet persoonlijk tegen jou als persoon) , ik spreek zelfs mijn waardering uit over je pogingen en inspanning om Romantique te genezen, en al wat jij doet is mij proberen "te vangen" op iets wat ik schreef over hoefbevangenheid en ijzers. Als je goed leest zie je dat het er anders staat, maarja, ik heb nu geen zin om inhoudelijk te gaan kissebissen.

Ik vind het niet meer leuk als men (we) elkaar hier steeds probeert te pakken en vervolgens te gaan beoordelen op kleinigheden.
Ik word zo moe van dat belerende vingertje en dat uittesten hoever het staat met de onderlinge kennis.
Ik ga er in elk geval niet meer aan mee doen !!!!

Het gaat mij erom dat ik dus echt vind dat we met ons allen samen ervoor zouden moeten kunnen gaan, ook al verschillen we af en toe van mening, het is de dialoog die ons wakker en nadenkend houdt en dat is goed.

Jack en ik geven zelf de cursus van hier, maar dat betekent niet dat wij niet af en toe onderling met bijvoorbeeld Frans en Ilona van gedachten wisselen over onze eigen ervaringen, waarbij wij over en weer ertoe aangespoord blijven om ons te blijven scholen en inzichten of misschien theorieën bij te stellen.
Ik vind dat goed, ik vind het goed om kritisch te blijven naar je eigen methode toe, tenminste, van onszelf weten Jack en ik dat we dat zijn.
Alleen zo blijf je jezelf ontwikkelen.

Wat Simon zegt vind ik ook kloppen, en met name de laatste zin over dat alternatieve clubje, want ik hoef niet zo nodig nog alternatiever te zijn dan ik misschien al ben.

Wat Piet en Ilona zeggen klopt ook : Dit is een hoefnatuurlijk forum.

Toch ben ik ertoe geneigd te kiezen voor een meer gematigder aanpak, omdat ik denk dat je zo meer bereikt. Het kost me alleen soms veel moeite om wéér te moeten opboksen tegen de helaas gangbare manier van traditioneel denken, niet alleen van hoefsmeden, maar net zo goed van paardeneigenaars hoor.
Het spijt me dat ik soms wat fel overkom dan.
En dan wil ik me eigenlijk liever omdraaien, weglopen en mijn eigen gang gaan, da's dan beter voor mijn gemoedsrust, hoewel jammer....

Groetjes, Pien
www.spirithorses.be

HannahFroukje schreef op dinsdag, 23 augustus 2005, 23:22:


Jack en ik zien veel verschillende soorten paarden van verschillende hoefsmeden. Een aantal daarvan stonden op ijzers en er zijn er echt wel bij die altijd netjes bekapt waren met mooi lage hielen en korte tonen, niet teveel hoefwand en niet van die lange steunsels hoor.

Deze paarden hebben over het algemeen ook minder gevoeligheid na de eerste keer natuurlijk bekappen dan paarden die lang met hoge hielen gelopen hebben.
Dus ik vind niet dat je alle hoefsmeden over één kam kunt scheren, net als dat er ook heus mensen zijn die zichzelf natuurlijk bekapper noemen maar die er niks van brouwen.

Ik blijf erbij dat er een heleboel goede kennis onder de hoefsmeden zit. Ieder kan over en weer van elkaar leren, ook al zijn er verschillen.
Het gaat om het openhouden van de dialoog, in respect voor de mening van die ander. Het blijft toch echt de enige weg.

Er zullen altijd positieve en negatieve verhalen blijven. Bedenk dat men liever over een ander kletst dan die persoon een complimentje te geven, dat is nou eenmaal iets menselijks en dat kom je in de hele maatschappij tegen.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Jullie kunnen een hoefsmid wel verwijten alleen maar in zijn eigen straatje te denken en niet open te staan voor de mening van anderen, maar als je zelf hetzelfde doet, dan schiet je nmm gigantisch je doel voorbij.

Denken jullie dat al dat gekat en de eenzijdige monologen positieve reclame zijn voor uitdragen van de Natuurlijk Bekappen filosofie?
Op deze manier zet je alleen maar mensen tegen je in het harnas hoor.

Want ze gaan echt van je denken dat je op een eilandje zit, vasthoudend aan je eigen patroontjes, en net dat wat jullie die ander lopen te verwijten doe je nu zelf ook en op een heel vervelende manier waarbij je die ander geen enkele vorm van vrijheid overlaat.

Ik vind niet dat dit soort discussies bijdragen aan het uitdragen van onze filosofie, ik distancieer mij daar bij deze van.

Voorlopig ga ik me alleen maar bezighouden met onze natuurlijk bekappencursussen en als mensen hoevenvragen hebben kunnen ze me persoonlijk mailen.

Effe geen zin in het geruzie hier....daar ben ik niet voor gekomen!

Pien
www.spirithorses.be

Piet schreef :


Nettegenstaande het feit dat ik het heel mooi vind dat Monique al zo'n lange ritten maakt met haar paard dat nu een jaar Natuurlijk bekapt wordt wil ik toch even het volgende zeggen:

Wij rijden meerdere malen per week met onze paarden tochten die nog veel langer zijn, en hier is alleen verharde ondergrond.
Onze paarden lopen fantastisch, maar toch hebben wij voor een aantal paarden hoefschoenen aangemeten, niet voor de slijtage (want groei en slijtage zijn velledig in enenwicht) maar omdat wij merkten dat er wel degelijk een impact is op oa de gewrichten van de paarden.
Als je alleen maar stapt een een drafje doet merk je daar niks van. De bodem hier is dermate stenerig, met beton keien en vuursteen dat de paarden daar wel degelijk hinder van ondervinden en dat uit zich dan in korter lopen.Niet vanwege pijn maar vanwege gevoel. Want de oortjes zijn net zo goed naar voren hoor.

Een paard dat vaak korter loopt belast zijn spieren heel anders dan een paard dat lange passen kan maken.Gevolg daarvan kan zijn dat hij stijver wordt, spierpijn krijgt, last in de schouders kan krijgen e.d.
Ook het galloperen op de verharde weg, zoals wij dat lang deden heeft wel degelijk een impact op de paarden.
Ze houden meer in, en lopen korter.

Om mijn paarden te sparen hebben we bij een aantal hoefschoenen aangemeten, want op de 2 e dag van lange ritten (en dan spreek ik over 25 kilometer en meer) gaan ze echt soms wel wat minder soepel lopen hoor.

Wanneer je bosgrond of afwisselende zachte paden hebt zul je dit probleem niet tegenkomen.
Helaas beschikken wij niet over zulke paden.

De hoeven van onze paarden zien er waanzinnig goed uit.

Verder vind ik dat wanneer je een paard pas natuurlijk bekapt je hem best een ondersteuning mag geven in de vorm van hoefschoenen, het maakt geen bal uit bij het 'harden'.
Zeker wanneer je een paard met een slechte witte lijn en een platte zool hebt die pas aan het begin staat van dat proces.
Door mijn eigen paarden ben ik intussen van mening veranderd.
Ik zie ze veel meer ontspannen lopen wanneer ze af en toe wat comfort hebben....
We rijden zoveel mogelijk zonder, maar als ik merk dat er een toch wat minder soepel loopt is dat heel goed op te lossen met hoefschoenen. Ja, heel even lekker zachte zolen...... nou en?

Groet, Pien

www.spirithorses.be

jade schreef op maandag, 5 september 2005, 18:12:


Hoi Jade, wij zitten vlakbij Maastricht, ik weet niet waar jij woont, maar mits je in een straal van 40 kilometer rondom Maastricht zit kunnen wij wel bij je langskomen.
Groet, Pien
www.spirithorses.be

Wil schreef op dinsdag, 6 september 2005, 13:44:


Niet teveel zorgen maken om die platte zolen.
Komt vanzelf goed wanneer je juist bekapt en de leefomstandigheden van je paard optimaliseert. (Voer, beweging, groep, buiten, etc.)

En ja, het kan zeer lang duren, soms inderdaad wel langer dan een jaar en al die tijd is het inderdaad het beste wanneer je het geduld hebt je paard een beetje te ontzien. Kun je ook van te voren niet altijd bepalen en is per paard verschillend, merken wij.
En je hebt natuurlijk een tijdelijk alternatief in de vorm van hoefschoenen.

Mijn 2 nieuwe Haflingers zijn nu 6 weken natuurlijk bekapt, de een had voordien 10 jaar ijzers en de ander had weliswaar nooit ijzers maar enorm veel achterstallig onderhoud. (oa vergroeide steunsels).
Beiden gaan gelijk op, eigenlijk, en 'toevallig'.
We rijden ze al buiten maar we ontzien ze nog behoorlijk.
Sukkeldrafje oké op de gladde beton, maar ze breken hun nek soms nog over steentjes. Dat is dus een teken dat dat nog niet gaat.
Wat ik bij hun wel merk is dat ze aanvankelijk, aan het begin van de rit,/wandeling, gevoelig beginnen en na 5 minuten zijn hun voeten weer gewend aan de andere ondergrond.

Let er wel op in het begin dat je de straal niet teveel laat uitsteken, we zeggen wel tot max. 3 mm boven zoolnivo, maar zeker bij paarden die hogere hielen hadden en waarvan de straal nooit gedragen heeft en nu opeens wel, kunnen er toch drukkingen ontstaan.
Zeker bij het gaan over de harde weg.

Veel plezier met jullie paarden!
Groetjes, Pien
www.spirithorses.be

Wil schreef

Weet je wat bij mijn paarden een goede graadmeter is?
Als ze in het stadium waarover we het nu hebben goed lopen kun je net zo goed zonder, wel rustig aan.
Gaan ze wat stijver of minder voorwaarts lopen zou je misschien weer eens een dagje de hoefschoenen aan kunnen doen. Met de daarachter liggende gedachte dat wanneer een paard korter gaat lopen, hij zijn spieren anders belast en dat kan spierpijn geven (eigen ervaring!).
Want tja, dat wil je ook weer niet.
Kijk daarbij niet naar de hoeven alleen, maar ook naar het lopen, of de spieren hard zijn, verkrampt, minder beenactie etc.
Voel en masseer de schouders en het verschil in ontspannen toestand.Je leert te herkennen als er spanning in het lijf zit, dan weet je dat er iets aan de hand is.
Meestal lopen ze voor gevoeliger dan achter.

Let ook goed op het orenspel. Een paard dat echt pijn heeft laat je dat wel weten, ook al kan het zijn dat je dan al een stap te ver bent.
Sommige paarden lopen overal doorheen, daar merk je niks tijdens het rijden/wandelen, dus wees alert wanneer ze na het rijden of de dag erna, vooral 's ochtends stijf lopen. Dat zegt heel veel.

Zo blijft het leuk voor jullie allebei.

Groetjes, Pien
www.spirithorses.be

trea hoex schreef


Niet raar opkijken als het terugkomt....
Mijn Arabier had ooit een doorntje in haar kroonrand, en nu is er nog steeds een crack op die plaats over de hele hoef, net zoals jij beschrijft en ik op de foto's zie. Die streep zit er nu al 6 jaar.
Hij zit er gewoon, ze loopt goed en ik let er niet eens meer op.

Ik zou niet veel meer gaan vijlen, want het zal geen kwaad kunnen dat die streep er zit, je loopt alleen kans de hoefwand onnodig te verdunnen.
Het zal wel heel oppervlakkig zijn.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Wil schreef :


Nou, da's dan de vuurdoop.
Als ie morgenvroeg niet stijf is of kreupelt ben je al een zeer belangrijke stap verder. Blijf de eerste tijd nog opassen, want in zijn overmoed wil een paard wel eens over zijn eigen grenzen gaan.
Zo'n paarden hebben wij hier ook erbij.


Ja, fijn als je ziet dat je paard lol heeft in het 'werken'al zou ik dit meer ontspanning noemen.
Ik vind het fantastisch voor je want ik weet hoe je je zorgen kunt maken om zo'n knol....
Ik lig er echt wakker van als een van mijn paarden niet lekker loopt, altijd op zoek naar de oorzaak.

Heb vandaag op een buitenrit BD (mijn Arab) weer eens voluit kunnen laten gaan, was lang geleden, ik heb haar zo winig gereden nu ik met Diesel bezig was en ik denk dat het haar depri maakt als ze niet van tijd tot tijd lekker kan sjezen. Na afloop had ik een erg blij paard onder mijn kont, al zeg ik het zelf.

Blijft toch het allerheerlijkste; lekker buiten rijden hoor
En als je paard het dan ook nog goed doet kan je dag niet meer stuk.
Geniet er maar van !
Pien
www.spirithorses.be

Christel Provaas schreef op maandag, 26 september 2005, 21:43:


Nick, en alle andere tegenstanders van de A de B methode:
Wat hebben jullie hier toch tegen?
Ik ken heel die man niet maar ik hoor nu regelmatig over zijn methode, en of het nu genezend werkt of niet, het paard heeft er tenminste minder pijn door en dat is wat telt.

Dan ga je verder op zoek naar de oorzaak en mede dankzij het Natuurlijk Bekappen en de rij-techniek is er weer een paard geholpen....
Zo zie ik het.
Maar ik vind wel dat het een combinatie van oplossingen moet zijn.
Niet alleen het rijden maar ook de rest van de factoren als NB, huisvesting, voer, e.d. ja....

Onze Bay van 23 was stok- en stokkreupel als gevolg van artrose en waarschijnlijk andere oorzaken.
Ze was kapot van de pijn en de inspanning als ze een kwartiertje gelopen had. Da's niet fijn om te zien bij een zo levenslustig paard hoor!

Ook al weet ik niks van de A de B methode - ik kan me er iets bij voorstellen en ben haar zelf op een bepaalde manier gaan rijden, en we hebben nu de 'sleutel' gevonden om Bay op een voor haar aangename manier te laten lopen, waarbij ze niet meer kreupelt. Dit stelt Bay in staat om nog wat mee te doen, lichte inspanning te verrichten waardoor haar lijf en geest soepel en helder blijven. En daar gaat het toch om ? Een paard dat zonder pijn verder kan met haar leven, ze is nog zo jong van geest......

Als ik haar aan een lang teugeltje laat sloffen gaat ze kreupelen en giga scheef en op haar voorhand lopen. Nu we haar rechtrichten en omlaag rijden en we haar achterhand weer activeren neemt deze het gewicht over van de voorhand en loopt ze veel en veel beter. Zo goed zelfs dat ze weer kan galloperen (helemaal op haar eigen initiatief !).
Ze wordt weer soepel en haar lichaam is weer gespierd, ik zie haar veel beter lopen.
In de wei niet, overigens. Dan valt ze terug in haar oude patroon.

Bij onze Winner is inmiddels middelmatige artrose vastgesteld en de osteopaat vindt dat we dankbaar mogen zijn dat Winner zo goed getraind is en zijn gewicht zo gelijkmatig en op de achterhand kan dragen.
Hierdoor heeft hij absoluut geen pijn.

Rij-techniek interesseert me minder en minder, maar als het de gezondheid van mijn paarden ten goede komt heb ik het er graag voor over !!!!

Groet, Pien
www.spirithorses.be