Spirithorses schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 14:30:

.

Pien heb je 4 zeurende kinderen en houd je daar niet van???
Even over opdringerige paarden, dat moet beslist niet met clickeren en dat heeft met beleefdheid aanleren te maken. Hier is het zo dat ze het om de Yes doen, en het snoepje is enkel een extra motivator, maar je zult echt zien als ze begrijpen wat de bedoeling is de Yes voldoende is. Als paarden opdringerig worden dan heb je echt zelf dat gedrag aangeleerd en beloond. In het begin proberen ze het natuurlijk wel, even kijken wat de snelste weg is naar het snoeppie, maar echt ook zo afgeleerd door dat gedrag straal te negeren. Zueren en opdringerig is geen Yes, dus das pech hebben.
Ik wilde graag even nuanceren over opdringerige paarden, want dat is beslist de fout van de 2 bener. Dat clickeren iemand niet aanspreekt dat is een ander verhaal, en dat hoeft ook niet. Ieder kiest de methode die hem/haar past, en bij mij is dat clickeren, ik heb er zelf ook enorme lol in. En ik word gedwongen om goed na te denken hoe ik een oefening opbouw.

groeten Esther

Ilona Kooistra schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 18:09:


Aiaiaiaiaiai draai het nu eens om,
"Kijk, en híer kan ik me dus wel in vinden. Dit klinkt gewoon
gezond, een manier van trainen. Ik ben een gewoon steeds meer
allergisch voor het "het MOET met druk" het is zo vreselijk
HARD ik krijg daar de kriebels van.
iiiiiiiiiiiiiiiiiieeeeeeeeeeebleeeeeeeeeeeeeeeeeeehhhhhhhh zo,
das dr uit "

Ook ik kan me vinden hoor in een trainingsmethode als benaming, dus begrijp me niet verkeerd. Ik heb al eerder aangegeven dat je moet doen wat je past. Waar ik een beetje suf van word is steeds het vooroordeel dat clickerpaarden bedelaars worden en verwend worden en het geen paardentaal is. Het woord dat "softe gedoe" komt mij de strot uit.
Clickeren is een leermethode die mij toevallig meer aanspreekt dan een leermethode die op druk opvoeren is gebaseerd, maar ieder moet het zijne doen.
Hier staat een paard waar je dus echt niet moet beginnen met druk, en druk opvoeren,( Björk) dus dat ook niet als een leermethode KAN gebruiken bij haar. Och en Brella moet wel af en toe opzouten, inmiddels weet ze ook wat het woord "opzouten "betekent, dat heb ik haar niet met clickeren geleerd maar met een keer een juist getimede reflexbeweging.
Falka vind clickeren enorm leuk, en het leuke vind ik dat ze zelf steeds meer naar oplossingen gaat zoeken. Als ze het niet snapt gaat dat hoofd laag en gaat ze echt nadenken, dat is echt prachtig om te zien. Dus ook helemaal geen druk nodig bij haar. Dan Sif die is hier nog niet zo lang, is een jaarling die nog helemaal niets heeft geleerd, eergisteren nog raakte ze in paniek op de paddock, dat associeert ze kennelijk nog met de mislukte bekappingspoging, haar heb ik gestart in de wei, zonder snoeppie en met kriebel. Ik heb de groep nu vanaf woensdagavond thuis staan omdat Sif echt bekapt moet worden. haar zeggen de worteltjes ineens helemaal niets meer, maar de kriebel des te meer. Ze is niet meer uit de paddock weg te branden zo leuk vind ze de spelletjes. Inmiddels komt ze zelfs alleen naar de paddock om te vragen of we wat gaan spelen. Woensdagavond was het nog totale paniek. Gisteren de oppasoma mee de paddock in, en nu vind ze het gewoon leuk en komt zelf vragen, en we hebben geen enkele druk hoeven gebruiken. Ik heb haar calm down geleerd, en ben nu bezig met de voetjes, en ze is absoluut gestopt met onmiddelijk haar voet los te trekken. We doen het los. Ze kan nog niet lang haar voet zelf omhoog houden, maar de schrik is eruit. Morgen is er weer een poging om te bekappen, het is echt hard nodig. Maar voet vasthouden dat was echt paniek bij haar, en die paniek is er inmiddels uit. Ik ben trouwens wel benieuwd hoe je dat bijvoorbeeld met Parelli doet dat voetje leren geven.
Kan iemand mij dat uitleggen?? Ik zie eigenlijk niet dat je dat kan leren met het opvoeren van druk, of heb ik dat helemaal fout?

Groeten Esther

Ilona Kooistra schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 22:29:


Ja het is echt een misverstand, ieder paard wat je start probeert het, of bijna ieder paard, en een paard doet enkel iets wat hem wat oplevert, dus als het bedelen iets oplevert heb je het echt zelf gedaan, dat is ook best een moeilijk stuk omdat je zelf ook soms te snel gaat.

Nee je bent niet de enige.

OK het voet leren geven verschilt dus eigenlijk helemaal niet veel als met clickeren, ook geen gesjor, bij mij blijft wel de vraag hangen wat te doen als paard dan niet de voet optilt. Met clickeren wacht je op de geringste gewichtsverplaatsing, die beloon je. Dus dat zou je met fase 1 kunnen vergelijken?? Met Parelli duw je misschien nog even wat met de schouder om de gewichtsverplaatsing wat te bespoedigen.
Met Sif is wel juist het wegtrekken een probleem, dat heb ik er nu uit door het clickeren, die voet moet je niet vasthouden, dan gaat ze panieken. Dus je moet het trekken voor zijn door zelf het loslaten te timen voor ze gaat trekken, zo leert ze dat het echt niet zo eng is. Inmiddels tilt ze zelf de voet al op, het moet nog verder uitgebouwd maar ze houd hem ook al zelf omhoog, alleen nog kort. Maar de wortel daarvan zegt ze vreet die zelf maar op en wortels zijn zo goed tegen nachtblindheid

groeten Esther

Esther schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 23:19:


En jaaaaaaaaaaa ze is bekapt zonder enige stress, ze deed het zelfs zo goed dat ze haar voet niet meer neerzette Moesten echt even vertellen dat ze hem nu echt wel neer mocht zetten. Heel veel baat gehad bij het calm down wat ik haar had geleerd. Toch snel gegaan dus, dat aanleren van de voet geven. Donderdag en vrijdag heben we gehad om het te oefenen, en ja gelukt!!!!!

groeten Esther

Piet schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 19:14:


Moet eerlijk zeggen dat ik wel examenvrees had Maar enorm kicken dat het allemaal zo super ging en er dus geen gevaarlijk paard meer te bekennen was. Want dat was de eerste keer dus wel zo, het was echt gevaarlijk, op dat moment was de paniek veel groter dan de leersituatie.
Heel bijzonder moment vond ik dat ik dacht waar ik gisteren nog bleef steken, vandaag ineens het besef doordrong, ooooooooo ik moet mijn voet omhooghouden en niet trekken. Leuk was het dat we moesten vragen om haar voet neer te zetten. Eerlijkheidshalve moet ik wel zeggen dat dat bij de laatste voet zo ging. Wortels is ze niet eens zo in geinteresseerd, kriebel en de opdrachtjes tussendoor die ze kent zoals hoofd laag deden meer als de wortels, en het woord Yes ziet ze echt als ik doe het goed nu. En we hebben wat hooi geintroduceerd, dat was echt lekker, dat had ze nog nooit gegeten.

groeten Esther