.. door tegen beter weten in te reageren:

http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?sid=&f=51&t=438692&start=0&st=0&sk=t&sd=a

klaas.feuth schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 15:33:

.

Buenas Klaas. Ik ben geïnteresseerd in de bron hiervan. Als dit bijvoorbeeld na een gewenningsperiode in draf is, is het fórs en belangwekkend.
Is het tijdens de gewenperiode, dan hoéft het geen serieus punt te zijn, maar dan moet er een 'leercurve' in de hartslag zitten over een paar dagen tot weken.
Na elke gebruikspauze zou de leerkurve steeds korter moeten worden.
Ben benieuwd.

Malenka schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 23:59:


Gooi het zelf in de groep Ik vind dat ik mijn 'goed daad' wel weer gedaan heb daar

Frans Veldman schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 22:43:

Nee Frans: tis een kwestie van het meest effectieve compromis. Een kat met een groter blikveld zou die muis eerder zien....
Het hele evolutieproces is een 'spel' van specialisatie en generalisatie in een continue veranderende wereld.
Genetische variatie is daarbij het toverwoord. De variatie zorgt voor 'afwijkingen' en de omstandigheden 'selecteren' de dieren met het grootste voortplantingssucces.
Zo hebben haaien; de met afstand meest succesvolle 'roofdier'groep de ogen volledig aan de zijkant. Het topmodel, de Mako, is in alle opzichten een superhaai. Zelfs met leervermogen en een warmbloedig systeem. Toch is het als specialist een veel kwestbaarder dier als zijn primitievere neven.
Terug naar paarden: het evolutionaire traject van de paardachtigen is ook verreweg een echte lijn geweest en de huidige soorten zijn relatief kwestbare specialisten.

Wat betreft die intelligentie: sluit me helemaal aan bij Egon.
Selektie door de mens zal niet de slimste=lastigste naar boven hebben doen drijven maar dat geldt ook voor het natuurlijke selectieproces waar curiosity de kat kills.
Gewoonte = veilig. Dat een bepaalde merrie zich voortplant 'bewijst' haar 'wijsheid' en in haar keuzes volharden geen experiment. Het'natte-apen-verhaal is een succesvolle overlevingsstrategie. De genetische variatie zorgt ervoor dat er vroeg of laat een vragensteller komt en het antwoord is vaak eenvoudig: die wordt wel/niet opgegeten

Of een individueel paard 'intelligent' is, is voor ons nauwelijks de definieëren, laat staan bepalen. De omgeving is daarbij sleutel en ook of het dier voor páárdenbelangen slim is. Het probleemoplossend vermogen in een mensenwereld is alleen in een mensenwereld van belang en daar is een paard niet in geëvolueerd. Het domesticatie-proces is maar een dun proces. Zeker bij paarden die relatief recent door de mens ingelijfd zijn.

klaas.feuth schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 17:27:


Hmm.... dus: ná een gewenningsperiode gemiddeld 10 bpm hoger bij gemiddelde belasting?
Dat zou ik als een serieus probleem opvatten Klaas. Helemáál omdat de voetzolen beschermd worden en daardoor een geringen dáling in hartslag effectueren.

Ik werk zoals je weet met een HSM met geheugen en voor ons is de leercurve sleutel bij álles.
De bpm is een directe indicatie van het stressniveau met 'stress' in de breedste zin.
Zelfs van niet- naar wel onder het zadel geeft bij onze paarden na de gewenning geen gemiddelde verhoging van 10 bpm.
10 bpm ervaren wij als érg veel. Bij een hoog draftempo bij 35 graden zitten onze best getrainde paarden op 85 - 95 en 10 bpm meer komt neer op een extra belasting van 11-13% = het equivalent van continue een maximale snelweghelling oplopen.
Over een pittige bergrit van een uur of 3 scoren bovengenoemde paarden ook onder de 100 gemiddeld (ex pauzes!) dus die 10 bpm zou ik echt zorgwekkend vinden.

Ik weet, zoals ik hier al eerder heb aangeven, hoe belangrijk het gewicht aan de voeten is, maar.....
Hoe zwaar zijn die hoefschoenen en bij welke snelheid meet je die 10 bpm? Heb ook de pasfrequentie of -lengte nodig, dan kan ik de extra arbeid globaal uitrekenen. Het lijkt me zo véél.