Eveline schreef op donderdag, 14 juli 2005, 7:39:


dit paard loopt al zeker 4 jaar buiten, in alle verkeer, met mij erop al 3 jaar en vooral vorig jaar ging het prima met trekkers, injectors, ligfietsen en noem maar op.... alleen de laatste tijd is het weer helemaal mis.

Trekkers op eigen terrein zijn geen enkel probleem, hij heeft dezelfde trekker later gewoonweg afgelikt, toen de boer bij "mijn"boer verhaal ging halen.......

Dit paard heeft zelfs voor de huifkar gelopen in het zeer drukke Baarle Nassau, dus hij kàn het wel....... wist ikmaar wat er gebeurd is dat ie het nu niet meer kan...

die polder is "eigen terrein" voor ons, dat noem ik dus geen buitenrit, buitenrit is de polder uit, de snelweg over en een half uur stappen naar bos en hei.....

Even ter verduidelijking: ik heb Morrie in Oostenrijk gekocht met het verhaal dat hij schrikkerig is en erg bang voor trekkers, verder verkeer hadden ze in dat dorp niet. De eerste keer dat ie een fietser zag, sprong ie een metr de lucht in van schrik!

De eerste 3 maanden dat ie in Nederland was, stond ie op het bedrijdf waar ik toen werkte in Baarle Nassau, ik hoefde niet door het verkeer, kon zo de zandbaan op en die banen zijn vele kilometers lang. Ik ben daar een aantal keren aan de kletter geweest, ik ken dus de tekenen.Daar heeft hij dus ook voor de wagen gelopen, ook in het dopr, niets aan de hand.
In Oostenrijk was hij al enkel tot 4-span beleerd en onder het zadel, hij had het laatste jaar op een midelbare landbouwschool/manege gestaan.

Door allerlei omstandigheden ben ik daar gestopt met werken en heb Morrie verhuisd naar mijn woonplaats met druk verkeer. De eerste tijd ging het niet, maar dat werd langzaam aan beter. Vorig zomer was er niets meer aan de hand, we hebben zelfs meegedaan met ringsteken en de boerendag 1 dorp verderop!

Van de winter is er ergens iets misgegaan. In de winter rijd ik bijna niet, paard staat buiten en is vrijwel altijd nat en te smerig om op te zadelen. Wat er is gebeurd weet id us niet. Ik ben zelf niet bang van trekkers, ik rijd er zelfs mee als ik de kans krijg, hoe groter hoe leuker!

Die boer zei gisteren toe hi op het erf verhaal stond te halen: ruilen: ik het peerd, jij de trekker, ik zei meteen: da's bluf jij durft niet op mijn peerd, maar ik wel op jow trekker! En zo was het dus ook!

"mijn" boer loste het heel goed op, hoorde ik achteraf van een stalgenoot die het had gehoord, hij zei tegen die boer: geen wonder dat je geen vrouw kan vinden, je maakt ze alleen maar bang met je stomme gedoe! (die boer is tegen de 40 en nog vrijgezel dus...) Op dat moment zag iker de humor niet zo van in, maar na een nachtje slapen, vind ik het een briljante uitspraak van "mijn" boer........

vandaag is het veilig, het is baksleepdag, een pleziertje voor Morrie en voor mij!
Morgen weer een dag, dan zien we wel verder.....

Nathalie Lagasse schreef op donderdag, 14 juli 2005, 9:52:


hoe deden ze dat vroeger toch????
Ik rijd nu zo'n 37 jaar paard en heb de meste van die jaren nooit van Parelli en level 1 en 2 gehoord en ik leef nog steeds, heb 20 jaar jachtpaarden getriand in m'n jonge jaren, nooit van parelli gehoord..... en volgens mij heeft 90% van paardrijdend Nederland nog steeds nooit van Parelli gehoord...
Ik vraag me dat echt serieus af hoor, bij ons in het dorp zie je 10tallen paarden buiten rijden en voor zover ik weet, is er eentje die aan Parelli doet (degene die mij helpt)

Maar je zit met beperkingen:

en het is niet zomaar de veearts, maar een holistisch DA die me dat advies voor revalidatie heeft gegeven, opbouwen noemde ze dat.

knip


met een ander paard erbij vind ik niet zo'n goed lan, tot nu toe is me dat slecht bevallen en niemand van mijn stal wil nog met mij rijden of ik niet met hun (afspreken niet te galopperen en als we eenmaal op de hei zijn, stuiven ze toch weg en dat soort "humor")

Op een ander paard stap ik mijn levensdagen niet meer, heb ik mezelf beloofd. Ik ben nu tegen de 50 en Morrie is mijn laatste paard, niet vanwege de problemen die we hebben, maar om hele andere redenen. Ik stapecht voor geen goud meer op een ander paard, hoe braaf en mak hij ook zijn mag.

en nu ga ik aan het werk, voor de baas, geld verdienen, fijne dag allemaal, geniet van het mooie weer, als je de kans hebt!

het dorp war Morrie staat is vergeven van de parden, echt iedere boer heeft wel parden in pension, op iedere raadsvergadering staat "paardnpoep"op de agenda en iedere keer zegt de burgemeester: als je geen paardenpoep wilt, moet je hier niet komen wonen..... en ik zie toch dagelijks veel paarden op de weg hoor, vooral kinderen met scheurpony's , ik zie ook met grote regelmaat een scheurpony zonder kind, met zadel en weet inmiddels dat ik dan niet m'n auto met gevaar voor eigen leven hoef te keren miden op de weg, want die pony krijg ik toch nooit te pakken......

Omdat veel boeren paarden in pension hebben en verder geen bak o.i.d. hebben, rijdt vrijwel iedereen buiten hier.

marjolijn schreef op donderdag, 14 juli 2005, 11:19:


een mens leert in de loop der jaren Marjolijn en komt mensen tegen die willen helpen, ik tenminste wel, gelukkig.

Slepen is rechte lijnen maken, evenals ploegen en een trekkerband weegt voor mijn paard bijna niets, dat is niet belastend voor het bekken, boerenwerk mag hij gewoon doen, 1 x per week, nog geen uurtje
Maar om je te pelzieren,zal ik voortaan wel m'n mond houden hier, evenals op dat andere forum hoor, geen enkel probleem, Ik heb gelukkig in het echte leven ook mensen met wie ik overleg kan plegen.

Ik had gehoopt dat ik mensen met soortgelijke ervaringen zou treffen, en die zijn er best, gezien de inhoud van mijn mailbox en de priveberichten op een ander forum vandaag, alleen die posten niet in het openbaar, iets waar ik vanaf nu me ook niet meer aan zal bezondigen!

Als je je kop uitsteekt, w ordt ie afgehakt, daar ben ik me weer van bewust geworden net... ik steek hem wel weer in het zand

tabee Marjolijn!