Frans Veldman schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 13:40:
Door slijtage en compromiskeuze Frans. Bij álle mechanische off-road sporten is juist de rand van het profiel in het rubber cruciaal voor de grip. Elk type ondergrond stelt specifieke eisen. Zo wil je op gras-op-klei een messcherpe rand en op droog, diep zand is veel grip juist een nadeel en wil je weer 'drijf'vermogen bv. Dat is met paardenhoeven uiteraard niet anders waar het om tractie gaat.

De paardenhoef is van nature een wonder van samengestelde gripcompromissen;
- een flexibele binnenzool in een harde rand; twee hardheden
- een zelfreinigend 'M&S'profiel door de straal: een V-profiel dat door de richting van de V grip geeft, maar door de verminderende diepte en flexibiliteit niet volloopt
- een permanent macro-profiel door een holle, flexibele zool
- door de groeiregeling vanuit de straal is het profiel ook nog eens bijna automatisch zelfregelend

Ik heb zelf geen helder antwoord op de zin of de onzin van afronden.
Op harde ondergrond heb je de grip van de scherpe rand niet nodig en zou deze makkelijk kunnen beschadigen maar slijt deze ook vanzelf afgerond af.
Op zachtere ondergrond is een scherpe rand vaak wel zinvol, kan door de meestal ook zachtere hoeven makkelijker beschadigen maar beschadigt door die zachtere ondergrond en grotere taaiheid ook weer veel minder snel.
Tis (voor niet-wedstrijdgebruik) maar wat je zelf het meeste gewicht vind hebben denk ik.

Hier in het zuiden is er bij San Lucar een profi strandrace langs de vloedlijn. Die race is een schítterend voorbeeld van hoezeer het eigenlijk lood-om-oud-ijzer is; de natuurlijke hoef heeft bijna ideaal grip op hard nat zand en een eventuele scherpe extra tractie gevende rand zou na een klein stukje al afgerond zijn.
Het kleine theoretische tractievoordeel bij de start is irrelevant omdat de natuurlijk hoef dáárvoor al grip genoeg heeft én de race relatief lang is.

Karien B schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 16:56:

....... en of die op geschikte ondergrond staat. Er is namelijk een heel goede reden waarom weidegang in de winter in de Randstad nauwelijks realiseerbaar ís.

Nienkemulder schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 16:30:

Ja, twee ideeën; geen onderbouwde gegevens:

1. Rij je 'licht' en zo ja op welk been? Linksvoor kán het belaste been zijn.

2. Verder zijn de meeste reeds beleerde paarden rechtsbenig, wat zowel aan het paard als aan de rechtshandigheid van de ruiter(s) kan liggen. Links is daardoor relatief zwakker en aangezien het meeste gewicht op de voorhand rust is linksvoor de zwakste schakel.

Nienkemulder schreef op woensdag, 15 juni 2005, 13:22:


Píng! Waarover Xenophon schreef: mik een paar karrevrachten keien in de wei waar het paard altijd staat....

Karien B schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 20:20:


Vroeger wel, doorgaans echter minimaal vet een eeuw afgegraven tot op de klei, daarna drooggelegd etc.... Op de niet bij toeval genoemde duinen na geen (nauwelijks) zand en dát is voor voldoende drainage buiten het groeiseizoen nodig. Op klei beschadigt de vegetatiemat dan teveel. De oplossing is een lagere paarddichtheid, maar dát is helemaal een illusie.
Een blik in een goede atlas geeft je in één oogopslag inzicht over de bodem in NL. Je zoekt zand het liefst boven NAP. Schiermonnikoog zou perfect zijn: mensen eraf, paarden erop. Hoeft er zelfs geen hek omheen en je kunt schitterende ritten maken op automatisch ververst zand in de perfecte eb-en-vloed 'bak'. Maar ja, waar is je doelgroep die de rekeningen betaalt dan? Tja, filosoof Johan Cruijff heeft wéér gelijk

Piet schreef op woensdag, 15 juni 2005, 16:26:

Daar ben ik geboren en getogen in/met een vooral rozenkwekersfamilie en mijn beide ouders liggen in dat veen.
Dat verzakken is inklinken van het veen. Veen dat nooit afgegraven is omdat het gebied van een kloosterorde was. Het gebied dat 'De Tempel' heet (naar een vestiging van de Tempeliers) was weer wel afgegraven en daar ga je nu vanuit Boskoop echt een gat in de dijk af.
Het probleem met ophogen is dat het harder zakt hoe zwaarder het wordt en draineren helpt ook niet omdat dit weer tot sneller inklinken leidt. Vergelijkbaar met Friesland maar dan erger.
De enige duurzame oplossing is het weer verhogen van het grondwaterpeil, eventueel seizoensgebonden onder laten lopen, en anders gebruiken van de resulterende moerasgrond welke dan in de loop der eeuwen vanzelf weer hoger groeit (geen blooper).

De paar resterende postzegels veen echter bevestigen mijn opmerking. Verder is dat veen nóg minder geschikt voor paardhouderij tenzij je dat extensief gaat doen zoals in de marismas rond de Cota Doñana hier in Huelva en de Oostvaardersplassen; zeer lage paarddichtheid op verder onbruikbare moerasgrond.

Isabel van der Made schreef op donderdag, 16 juni 2005, 2:02:


Tja en bovendien..... als je geen geld hebt is dat een beperking mbt wat je je kan veroorloven en de priotiteiten. Zo is ook een paard geen récht. Geen geld om je paard goéd te verzorgen/op te voeden/ te rijden = ...... open deur.

Ik begrijp dit niet zo goed; geen geld voor een auto, geen geld voor onderhoud, geen geld voor APK, dan begrijpt iedereen dat je je dan geen auto kan veroorloven. Vraag je ook niet aan kennissen; zeg jullie hebben er twee, kan ik die ene lenen?
Met een paard/pony ligt het ineens 'anders' terwijl die juist veel meer verantwoordelijkheden en plichten op je leggen.
Lees 'The Centaur Legacy' van Bjarke Rink eens.

ebay is een soms verrassende bron van paardeninfo:

http://cgi.ebay.com/ws/eBayISAPI.dll?ViewItem&category=13976&item=6539398919&rd=1&ssPageName=WDVW

Hoewel de paarden bij oorlogvoering letterlijk kanonnenvlees waren, was het belang van het leger bij het welzijn van de paarden ENÓRM.
Tot ver in deze eeuw, zelf nog WO2 was de cavallerie, het paard, van vitaal belang in oorlogvoering en er is veel paargerichte kennis in deze hoek te vinden. Tenslotte is ook het boek van Steinbrecht er een product van, net als de stijl van Caprilli.
Wie zich aan deze tip stoort, slaat hem over. Voor de rest; ook oude cavallerie-handboeken mbt 'horsemanship' en het te gebruiken materiaal (de strategie-handboeken zijn logischerwijze nutteloos) zijn vaak goudmijnen.

trea hoex schreef op donderdag, 16 juni 2005, 14:30:
Stáát dat er? Staat ook iets over prioriteiten. Ik koop zelf gebruikt en via ebay dat zou je inmiddels ook doorgekregen moeten hebben. Ja, je kunt voor een dubbeltje wel eerste rang zitten maar....

Inderdaad en ik blijf bij mijn opmerking. Moét je schooien etc, dan inderdaad geen paard, want dat is geen recht maar een verplichting.
... voor niets gaat alleen de zon op.

Nogmaals: een paard (liever paardEN) is (zijn) een verplichting.
Zo hebben we hier op PN ook de dsicussie gehad over het niet paardgericht houden van paard met de 'ja, maar; dan kan ik geen paard houden'-reacties en dat klopt. Dat kan dan niet. Is hetzelfde.
Kan en mag je over van mening verschillen. Míjn mening is dat als je geen redelijk budget hebt, je er niet aan MÁG beginnen.
Hetzelfde geldt voor de tijd die je in je paard kan steken, daar is ook geen snel alternatief voor. Dat is dan weer een 'nadeel' van NH: zet je een paard niet in een wei, dan hoef je ook niet te verdienen dat hij/zij uit vrije wil naar je toe komt .
Ja, dat betekent in míjn ogen inderdaad dat niet iedereen een paard kan en mag houden. Ik in NL ook geen paard kon en mocht houden van mezelf. Gut wat rut; life sucks.

marjolijn schreef op donderdag, 16 juni 2005, 10:28:


Zo is het.
Waar geen wil is, is geen weg en met 'ja maar' wordt meestal 'nee, want' bedoeld.

Wat hier al eerder ter sprake is gekomen is dat het hóóg tijd is dat de overheid de normen die voor alle dierhouderij gelden ook voor paarden gaat invullen en uitvoeren. 'Zelfs' Oostenrijk is al met de uitvoer van welzijnswetten mbt paarden begonnen die een lichtjaar op NL vooruitlopen en dan is Oostenrijk nog bepaald geen lichtend voorbeeld wat betreft de paardgerichte eisen.
'Ja, maar..... '

Nick Altena schreef op vrijdag, 17 juni 2005, 1:09:

Tja Nick; een paard is nu eenmaal niet compatibel met een verstedelijkt gebied. De behoefte aan zeg een hectare ruimte is niet niks in bv een Randstad waar je fluks 1000 Euro per maand moet neertellen voor een 3 kamer-flat.

Ook met de communicatie moét het wel mis gaan zodra er een stal en een hek neergezet worden: het paard kán nu niet meer weg dus de essentie van vrijwilligheid is verdwenen etc.
Vergelijk het met praten met een in een kooi geïsoleerde papegaai of jagen met een Harris havik.
Waarom zou het paard naar jou wíllen luisteren als dit niet hoeft?

Het is héél moelijk om een paard paardgericht te houden in een verstedelijkt gebied; petje af voor wie dat voor elkaar krijgt.

trea hoex schreef op vrijdag, 17 juni 2005, 12:41:


Veel olie zoals zonnebleom- en olijfolie is niets meer of minder dan geperst sap met exáct dezelfde vetten als de hele zaad/vrucht. Niets mis mee om dit toe te voegen.

????
Ik kan in de uitwerpselen van haver nóóít iets terugvinden, wel van gerst. Gerst weken we daarom tot het kiemt. De haver komt zó van het (ons) land.

Onze paarden eten vooral, onbeperkt, weidehooi (hele halmen haver/wikke) en stro. Van al die haver merken we geen 'heet' gedrag en vinden we ook zoals geschreven niets terug.

Bijvoer is én voor de leuk én omdat ze aardig gereden worden; meng van geweekte bietenpulp, geweekte gerst, haver, geplet graan, alfalfa, bix, gesorteerd keukenafval en regelmatig een scheutje olie.
Daarnaast als 'bijvoer' seizoensgroentes en -fruit + gewied onkruid uit de moestuin en uiteraard bladafval etc. Ook altijd wel wat afgewaaide takken om aan te knagen en mee te spelen.

Hoevéél ze er van wat bij krijgen hangt van het seizoen af (-13 of +45 is wat anders) en van hoeveel we rijden, doch de hooi-/strobak is nooit leeg.
We variëren de hoeveelheid bijvoer nooit bruusk.
Verder geven we het bijvoer wel in de morgen en in de avond maar nooit op een vast tijdstip of in een vaste routine.
Het setje heeft nóóít koliek, eet alles, is blij met bijvoer, eist nooit wat en is evenmin in de stress van eens een paar uur later of eerder voeren.
Oh, en we werken ook met voer als beloning. Gevarieerd, gedifferentieerd en niet voorpselbaar. Schijfjes wortel werken heel goed.

trea hoex schreef op vrijdag, 17 juni 2005, 13:51:


Verse, groen gemaaide, haver is zacht en zelfs rijpe, keiharde droge is een dimensie zachter dan idem gerst. Zet er zelf je kiezen maar eens op.

e m kraak schreef op vrijdag, 17 juni 2005, 18:35:
Als in wijken voor druk en komen voor een (uitgesteld) brokje.
Beiden zijn echter echt wel belonen Egon, de eerste negatief, de tweede positief. Positief is zowel voor paard als eigenaar veel leuker en het meest effectief als het in combinatie met negatief gebruikt wordt.

Kijk ik vínd het laten ophouden van druk ook geen beloning en een 'goed zo' of 'klik' wel. Door te wijken wordt het paard echter beloont door het wegvallen van druk en leert zo te wijken voor druk. Daarbij is het de ontvanger die bepaalt en ís het dus belonen.

Nogmaals: combineren van de vijf manieren van leren is het meest effectief. In de praktijk is dat mbt pos.- neg.belonen bv. een prijzend woord, een aai over de hals, tijdens een klim en boven afstappen evt. met stukje wortel, kriebel op het geheime plekje en evt. aansluitend stukje lopen etc. Zo zie je al gelijk een reeks van variaties en de mogelijkheid voor een oplopende schaal die je óók nog eens in je stem kan leggen.

e m kraak schreef op vrijdag, 17 juni 2005, 19:01:


Waarbij een hek om een wei een ruimere vorm van opsluiten is. Ook het óp een paard gaan zitten is niet echt 'natuurlijk'.
Zijn we weer terug bij een oud zeer; er is niets natuurlijks aan het houden van rijpaarden. Je kan het hooguit paardgericht doen en dáárbij heb je een breed skala van minimaal acceptabel tot bíjna ideaal; extensieve veeteelt en zelfs dát is:


Duidelijk moet nu zijn waarom de niet paardgerichte ruiters van het fenomeen Natural Horsemanship helemaal niets begrijpen en oranje stokken, klikkers, bitloos, boomloos, ijzerloos maar hersenloos vinden