er staan op het lijstje negatieve bijwerkingen van glyfosaat nog een aantal andere problemen

http://www.milieu-en-gezondheid.be/sites/default/files/atoms/files/pesticiden-glyfosaat.pdf

omdat velen menen glyfosaat te moeten kunnen en mogen toepassen naar eigen inzicht en behoefte komt er al met al toch veel van in het milieu. De 1 wil alleen maar zijn stenen stoep schoonhouden en de ander alleen een paar plantjes doden, een ander spuit er liters van op een akker enz. Alles tezamen levert dit een groot gevaar op voor de natuur. Glyfosaat kan dus het beste zo snel mogelijk worden verboden, net als andere pesticiden. Als de mens zo intelligent is als hij pretendeert zou je verwachten dat hij zijn eigen soort in de toekomst een kans geeft. Niets lijkt minder waar.
Zijn er echt mensen die denken dat we niet zonder pesticiden kunnen? Ik dacht de mens intelligenter is dan dat. Gemakzucht wint het van intelligentie.

Verbieden dat gif, tenminste, als de mensheid er aan hecht dat enige toekomst is voor de kinderen.

De natuur overleeft de mensheid wel. Maar de vraag is even: hoeveel soorten gaan het redden en hoeveel niet.

in dit verband is een onderzoek van Darwin interessant. Geïntrigeerd door beweging van planten deed hij onderzoek naar de verschillende manieren waarop planten kunnen bewegen en welke fenomenen daaraan ten grondslag liggen.

Bij onderzoek naar de zonnedauw (drosera soorten) doet hij allerlei chemische experimenten. Hij geeft de zonnedauw oplossingen met ammoniumfosfaat (uit eiwitten van vlees) Om te zien welke hoeveelheid de zonnedauw nog kan waarnemen gebruikt hij homeopatische oplossingen. Hij ontdekt dat in 1 druppel uit een emmer van 35 liter water waaraan 1 korrel ammoniumfosfaat is toegevoegd door de zonnedauw nog wordt herkend en de plant sluit zijn tentakels. Dat betekent omgerekend dat 0,000.000.423 gram nog effect heeft. Omdat Darwin enorm verbaasd was over deze bevinding liet hij het nog eens nadoen door de fysioloog F Donders. Hij vergelijkt het met de werking van atropine op een oog: pupil verwijdend en ook daar zijn maar een paar moleculen in water nodig om effect te hebben.

e m kraak schreef op donderdag 22 juni 2017, 11:23:


het gaat in Darwin's onderzoek juist om het effect van vlees (smaak van) op de drosera. Ik heb het uit het boek van Norbert Peeters: Botanische Revolutie, de plantenleer van Charles Darwin. Heel interessant en leuk boek. Darwin beschrijft zijn experimenten in : Insectivorous plants. Het wordt ook vermeld in de briefwisseling tussen Darwin en Donders

quote werkt weer eens niet

verraad is mijn perceptie maar dat is ook het enige waar ik mee te maken heb: mijn gevoel erover. Dat blijft namelijk plakken. Dood paard is een dood paard maar laat ik mezelf dan zo veel mogelijk sparen. Ik vind het al akelig genoeg.

Elk paard dat bute heeft gehad is ongeschikt voor vlees dus dat betreft waarschijnlijk een groot gedeelte van de NL paardenpopulatie.

schieten vind ik 2e best maar dan toch maar liever een spuit als het nodig is. Ik heb al heel wat paarden moeten laten inslapen: ongeluk, melanomen, sarcoiden, hartfalen, enz en slechts 1 x een paard dood in de wei gevonden (DA dacht dat het wel mee veel.....) Ook niet fijn, leuk wordt het nooit.

een leuk leven? als je het klagen van mensen aanhoort krijg ik niet de indruk dat mensen vinden dat ze een leuk leventje hebben.
Mensen zijn allang vergeten dat een leuk leventje niet samenhangt met geld, macht en luxe maar met werking van hormonen waardoor een mens zich prettig voelt, of gestresst enz. Gewoon biologisch en biochemisch. Een vluchteling kan zich in een hutje gelukkig voelen terwijl een sherryverslaafde miljonairsvrouw aan de antidepressiva moet.

Haalt niet weg dat het eerlijker zou zijn de wereld minder vervuild achter te laten dan de mensheid nu van plan is. Tijd om mechanische bestuivers te maken is er misschien allang niet meer. Bestuiving van bloemen is een erg ingewikkeld fenomeen waarbij bepaalde insecten precies passen op de bloem om dienst en wederdienst goed te laten verlopen. Ook dat weten we oa door Darwin.