In een eerder bericht hebben jullie al kunnen lezen over het feit dat we Romantique van zijn ijzers hebben afgehaald.
Dat dit allemaal niet zonder slag of stoot verloopt, kunnen jullie volgen op de site http://www.rikgadeyne.be en dan kan je doorklikken.

Het verhaal gaat verder ...

Groeten

Rik

Nick Altena schreef op donderdag, 2 juni 2005, 20:14:


OK, daar probeer ik een volgende keer voor te zorgen. (ps Gebruik ik nu zo'n onbegrijpelijke taal? )

Rik

Nick Altena schreef op donderdag, 2 juni 2005, 17:51:

Steunsels heten in Nederland ook steunsels, in het Engels "bars", het zijn de schuine, steunende, hoornachtige dingen die de hielen (in Nederland verzenen genoemd) open duwen. Bij een beslagen hoef steunt de hoef hiermee op het ijzer, maar te lange steunsels kunnen afbreken en dat is ook maar beter zo bij een niet beslagen hoef.
Een hoef die onderaan vlak geraspt wordt en ook vooraan mooi vlak geraspt wordt, vormt in het raakvlak een scherpe, soms snijdende rand. Als het paard daarmee tegen zijn eigen benen aanschopt, dan geeft dat een wonde. We doen dus niets anders dan de scherpe randjes afronden (net als jouw pas geknipte vingernagels, die zijn ook scherp en die kan je ook bijvijlen om ze niet snijdend te maken)

Ja, zoals je al gezien hebt in de lijst van natuurlijke bakappers, sta ik niet ind e lijst van onvoorwaardelijk natuurlijke bekappers. Dat wil zeggen dat ik niet op alle punten altijd hetzelfde denk als Ilona en Frans; Dat heb ik hen ook al laten weten en we maken daar geen ruzie over, we verschillen gewoon wat van mening. Dat zeer doeltreffend middel is op basis van formal en violet. Ik mag geen merken noemen. Zodra er geen rotstraal meer te vinden is, wil ik de hoef blijvend ontsmetten en harder maken. De bedoeling is dat de hoef nu even niet teveel vocht opneemt op de zool. Dus probeer ik een drogend, waterkerend product te gebruiken dat toch natuurlijk genoeg is om niet schadelijk te zijn. Hoefteer is daar een mooi voorbeeld van. Maar volgens Frans en Ilona is de rotstraal eigenlijk het kleinste probleem, terwijl ik het bij dit paard wel een groot probleem vind. Het paard moet namelijk voor een groot deel op zijn straal leren steunen, en het heeft al zo weinig straal over. Dus laat ik die straal niet ook nog eens wegkwijnen.
>Eigenaardig, we zouden dezelfde taal moeten spreken en we begrijpen elkaar niet. Ik vermoed dat het woord "uitbrokkelen" je teveel geworden is? Ik heb net gezocht in de "dikke Van Dale" en daar komt het woord wel in voor. Maar het betekent gewoon dat de stukken (stukjes) er uit vallen. Dus als de draagrand, waar het paard in hangt met zijn hoefbeen, begint "uit te brokkelen", als de stukken er uit vallen doordat het paard er teveel op steunt, dan komt de zool dichter bij de grond. En dan moet het paard wel meer leren steunen op zijn zool (en niet op de draagrand, toen het nog beslagen was).

Jawel, je moet wel vijlen aan de voorwand, maar om het eenvoudig te houden (zo leer ik het ook aan mijn studneten) een paardenhoef moet op de voorkant één recht lijn naar beneden vormen, knobbels, ringen of vleugeltjes (bij Ilona en Frans heet dat met het mooie Engelse woord "Flares") moet je er uit raspen (kijk maar op pagina 195 in het boek van Frans en Ilona) Maar...!! Je moet wel ongeveer een duimbreed van de kroonrand af blijven, want daar zit inderdaad een beschermlaagje, "periopel" genoemd. Dat glazuurlaagje kan je goed waarnemen als je een paard zijn hoeven ongeveer een kwartier in water laat staan (of als je paard uit een modderweide komt enje zijn hoeven netjes afspoelt) Dan kan je een witte band zien op de bovenste twee cm van de hoef, net onder de kroonrand.

Groeten , Rik (en vragen mag je altijd, maar ik heb niet altijd tijd om te antwoorden)

Hein Remmerie schreef op donderdag, 9 juni 2005, 19:27:


Hein,

nu zitten de ventielen (oftewel soupape) korter bij de hoefschoen, er waren nog geen officiële foto's van, maar ik heb die nu inderhaast gemaakt en probeer ze vanavond nog op de site te zetten http://www.hoefschoenen.be .

Als u nog vragen heeft: bellen, mailen, schrijven.. u laat maar iets horen.

Groeten

Hoefsmid Rik (ja, die van Romantique)

Hoefsmid Rik schreef op donderdag, 9 juni 2005, 20:40:


En ja hoor, de foto's zijn redelijk gelukt en zijn nu te bezichtigen op www.hoefschoenen.be (klik door naar: details van de hoefschoenen) en dan zie je deze met een kort soupapke (leuk woord, ik had het al lang niet meer gehoord)

Groeten

Hoefsmid Rik

Nel Gommans schreef op zondag, 12 juni 2005, 13:56:


Sorry Nel, als een hoefbeentje doorheen de zool komt, hebben we niet te maken met hoefkatrolontsteking, wel met een ver gevorderde toestand van hoefbevangenheid. Nog eens opnieuw kijken in je boek?

Groeten

Hoefsmid Rik

Felicia Lobo schreef op maandag, 13 juni 2005, 11:10:


Hallo,

een hoefbevangen paardje moet je niet in één dag willen genezen, dat kan de beste dierenarts ook niet. Mijn ervaring met hoefbevangen paarden is dat je ze inderdaad moet kappen in een natuurlijke vorm, maar (en nu heb je een kapper nodig die weet wat hij doet) je moet er een zodanige roll in raspen, dat er net druppeltjes vocht uit de hoefwand beginnen te parelen. Dat lijkt nogal drastisch en pijnlijk, maar het is kiezen tussen twee kwaden. Enerzijds is er kans op het kantelen van het hoefbeen (en dat overleeft ie misschien niet), anderzijds heeft ie tijdelijk pijn, maar dan haal je ook de inwendige druk uit zijn hoeven (en dat moet). Nu heb je de samenwerking nodig van én je dierenarts én je hoefsmid (of jijzelf, als je dat kan). De hoefverzorger zorgt voor de vorm van de hoef zodat het beentje niet kantelt, de dierenarts moet het paard ontstekingsremmers, bloedverdunners en pijnstillers geven.
De medicijnen heeft het paard zeker 10 dagen nodig, vooral de pijnstillers. Je doet er goed aan om het paardje tot over zijn kogels in het water te zetten; Dat koelt af, en verlicht de pijn. Verder is het nodig om elke 10 dagen te laten raspen.

Maar nu heb jij nog het extra probleem dat er ook hoefkatrolontsteking in het spel is, en hier moet je normaal anders op reageren. Namelijk de hoef moet achteraan wat hoger gezet worden. En als het paard geen pijn meer heeft, kan je dan de hielen weer wat laten zakken.

Ik denk dat het een lange weg wordt, maar als je hoefverzorger en je dierenarts willen samnwerken, dan moet het lukken.

Veel succes.

Hoefsmid Rik

Frans Veldman schreef op maandag, 13 juni 2005, 13:37:


Ja, Frans, ik weet het dat door hielen te verhogen het hoefbevangen paard meer kans maakt op problemen, dat vond ik nu juist het grote probleem. De combinatie van de twee problemen.

Groeten

Rik

Frans Veldman schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 1:12:


Frans,

ik vrees dat HET grote probleem bij je debat zal zijn: dat er geen traditionele hoefsmeden op je pagina komen inloggen. Want: 1) wie zijn job als hoefsmid heeft, zit niet te neuzen op een hoefnatuurlijk-pagina 2) wie dan nog de moeite neemt om toch te kijken en op jouw debat-pagina terechtkomt, voelt zich eigenlijk al hopeloos ouderwets of lichtelijk achterop lopend en 3) wie dan toch nog de moeite zou nemen om een reactie te schrijven in het voordeel (want een debat heeft toch twee kanten nietwaar?) van de traditionele hoefsmederij, kan rekenen op een paar fervente, harde hoefnatuurlijk-fans en wordt meteen met de grond gelijk gemaakt. (ik spreek uit ervaring en misschien nog anderen met mij).

Misschien moet je iets opstellen in de aard van: linkerkolom= wat doet een traditionele hoefsmid en waarom doet hij dat zus of zo en rechterkolom=wat doet een hoefnatuurlijkbekapper en waarom.
Maar niet alle niet-natuurlijkbekappers zijn traditionele hoefsmeden. Er zijn er wel die de stap zouden willen zetten, maar uit vrees een stempel opgedrukt te krijgen dat ze dan tegen de traditionele hoefsmederij zijn, laten ze het liever zo; Hun gewaarborg inkomen komt nog steeds van de traditionele kant. Hoe je het ook draait of keert.
En laat ons nu eens twee dagen wachten op reacties op mijn reactie en je zal zien wat ik bedoel.

Groeten

Hoefsmid Rik (traditioneel met een hart voor natuurlijk)

Frans Veldman schreef op dinsdag, 14 juni 2005, 13:15:


OK, daar kan ik geen speld tussen krijgen.

Rik

branki schreef op zondag, 19 juni 2005, 14:55:


Dan ben je misschien beter met de hoefschoenen van Marquis. OK, die hebben een standaardmaat, maar elke schoen kan je in zes standen verstellen. Dus meestal kan je hem groter maken als dat nodig mocht zijn. Maar het is ook zo, als je hem in de grootste stand nodig hebt, dan kan je niet meer uitbreiden. Maar is het dan niet beter telkens de hoef in zijn goeie vorm te houden door regelmatig te raspen? Hoefschoenen in België kijk op www.hoefschoenen.be

Groeten

Rik

Diestelmans Liesbet schreef op dinsdag, 5 juli 2005, 14:30:


Ik kreeg deze week een reactie van iemand die met paarden blootvoets gaat mennen. Hij twijfelde nog over een derde rit en ik moest helpen controleren of de zolen nog stevig genoeg waren. Bij één paard twijfelde ik en gaf de raad om halfweg de rit te controleren en eventueel dit paard te vervangen. Ik kreeg volgende reactie van de man: "Samenvatting : zondag 26 juni hebben we met de koets en onze paarden 20 km gereden, dinsdag 28 juni hebben we 45 km gereden en zaterdag hebben we dus 35 km gereden "
Er was geen enkel probleem geweest. De (heel grote) paarden zijn drie jaar oud en zetten hun hoeven mooi op de hiel.
Je kan de foto's van die hoeven vinden op mijn site bij "natuurlijk bekappen"


Inderdaad, een paard dat een roterende beweging maakt met zijn hoef, terwijl hij landt, kan dit niet volhouden. Maar hoeveel paarden landen zo?

Als een menpaard beslagen wordt met extra dikke ijzers, dan zijn die maximum 12 mm dik. Hoe kan ie dan in één rit 14 mm afslijten? Larie dus. De meeste beslagen zijn 10 mm dik en daar kunnen ze weken mee doen.

Bij de koetspaarden in Brugge hebben ze dat een aantal jaren geleden ook gedaan. Het ging om öllov-ijzers, dit is een ijzer met rubber er omheen. Het enige probleem dat er ontstaan was, was dat de paarden veel te kort geblokkeerd werden op hun hoeven (op de kasseien). Daardoor gingen de pezen opzetten. Aan de hoefzijde gaf het rubber onvoldoende steun. Die extra beweging zorgde voor losse wanden. Reken daarbij dat heel veel smeden daar weigerachtig tegenover stonden (het was weer iets nieuw) en het was snel gedaan met dit soort beslag.

Ik heb al aan diverse gebruikers hoefschoenen verkocht: sommige gaan er mee springen (maar in België wil men maar geen hoefschoenen opnemen in het reglement), andere gebruiken ze om te wandelen, nog andere gebruiken ze tijdens de overgangsfase van beslag naar blootvoets.
Ik heb nog van niemand klachten gekregen dat de schoenen de hoeven beschadigen. Dus dat klopt ook niet.

Groeten

Hoefsmid Rik

Diestelmans Liesbet schreef op dinsdag, 5 juli 2005, 22:14:

Neen, het is niet de bedoeling, maar misschien kunnen er enkele inventievelingen die per sé ijzers willen, dat uittesten. Dan kunnen we netjes de twee combineren (blootvoets tijden de week en zondagse schoenen met ijzers onder) . Iedereen tevreden. Dat zou pas vrede op paarden zijn!
Ik vraag eens na of die meneer met zijn verhaal te koop wil lopen. Je hoort er nog wel van.

Rik

Spirit schreef op dinsdag, 5 juli 2005, 22:34:


Typisch antwoord van iemand die het waarschijnlijk beter weet dan ik, maar eens wil kijken hoe ver ik het kan uitleggen. Alleé vooruit, ik zal maar eens proberen.
Als dat rubber ervoor zorgt dat de hoef heel kort stopt op de kasseien (echt onwrikbaar neergezet wordt als met een magneet op een metalen plaat) dan krijgen de pezen heel wat extra krachten te verwerken. Ze zijn daar niet op berekend en door kleine scheurtjes in de pees ontstaat er een zwelling; De pees is in dit geval opgezet. Pezen genezen moeilijk omdat er geen of weinig bloeedtoevoer is daar naartoe.
Als je al gebruik maakt van een ijzer, dan moet dat de hoefwand (de draagrand ) ondersteunen net alsof de hoef op vlakke grond staat (maar dan op een vlak hoefijzer) Telkens de hoef neergezet wordt, kan hij (met het weinige hoefmechnisme dat er nog is, want een ijzer wordt in principe vastgezet met zo weinig mogelijk nagels, zodat de achterste helft van de hoef nog open en dicht kan) steun vinden op het ijzer. Als de hoefwand steun moet vinden op rubber, dan wringt de hoefwand zich over dat rubber (onvoldoende hoefmechanisme, want de hoefwand krijgt grip op dat rubber), dat rubber gaat uiteindelijk toch zwichten en trekt een deel van de hoefwand naar buiten, helaas enkel dat deel dat niet vast genoeg staat. Op die manier ontstaat er een trekkracht aan de buitenkant van de hoef, maar d ebinnekant staat vast(genageld) op dat rubber Het klinkt allemaal heel ingewikkeld, maar is zo simpel als wat, kwestie van wat mechanica te kopiëren naar de paardenvoet.

Groeten

Rik