Ilma Meijer schreef op dinsdag 16 september 2014, 21:17:


Ik heb eens ergens gelezen dat door het uit elkaar vallen van de mest door vogels, mestkevers of andere dieren, de wormeieren eerder uit drogen, waardoor minder kans op overleven. Maar geen idee of dat ook werkelijk zo is.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

(Net een heel stuk getypt, verdween het bij het verzenden , maar goed, gaat 'ie nog een keer, maar dan wat korter )

Ik heb een fjordenmerrie gehad die altijd bokte, zowel in de bak als op buitenrit. Volgens mijn instructeur was het een levensgevaarlijk paard. Ik kocht haar toen ze zes was, heb haar in laten slapen toen ze 24 was. Verkopen heb ik nooit een optie gevonden; als onhandelbaar zou ze een slecht leven tegemoet zijn gegaan, met hoogst waarschijnlijk op het einde toch de slacht.
Op haar 22ste heb ik haar ontijzerd en ben ik natuurlijk gaan bekappen. Toen bleken haar hoeven in een heel slechte staat en achter had ze naar buiten verzakte hoefbeenderen, waardoor ze sowieso niet normaal kon lopen. (Voor die tijd heb ik het altijd aan een gediplomeerde smid overgelaten, helaas ) Ik ben haar toen ook bitloos gaan rijden.
Ik kreeg er een ander paard door terug, nooit meer bokken en uiterst meedenkend. Helaas hebben we niet heel lang meer van elkaar mogen genieten.

Ik ben er nu van overtuigd dat ze al die jaren dat ze bokte pijn heeft gehad en niet kon doen wat ik van haar vroeg! Heel vaak ging het na een lange periode rust één dag goed, maar kon ik daags erna nauwelijks meer opstappen.

En dus is mijn advies: Blijf zoeken naar wat je paard mankeert! Als het verder een lief dier is, bokt het om je wat duidelijk te maken. Verkopen zou voor mij geen optie zijn, niet als je je paard een goed leven toe wenst.
Door iemand laten berijden die het "uit kan zitten" biedt denk ik geen soelaas. Het paard zal daar niet betrouwbaar van worden en zal op den duur toch weer proberen de ruiter af te werpen.
Nu zeker even stoppen met rijden, ga grondwerk doen, lange teugelen en dergelijke, kijk of je kunt vinden waarom het paard bokt. Probeer weer vertrouwen op te bouwen.
Het zou ook goed zijn om zelf een tijdje op een paard te gaan rijden dat niet bokt en betrouwbaar is, om je eigen onzekerheid weer te overwinnen.

Succes! En fijn dat je hier je vraag stelt.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Mijn oude fjord likt ook af en toe op een bepaald plekje langs de kant van de track aan de grond, neemt er zelfs soms hele happen van. Dat is dan een paar dagen tot een week zo en daarna blijft hij er weer lange tijd van af. Ik heb geen idee waarom hij dat doet en waarom precies op die plek.

Als je leem bij wilt geven, zou ik het niet door het voer doen. Je zou eerst eens een papje kunnen maken en zien of je paard dat net zo graag heeft als de leem van onderweg. Zeker als je ervan uit gaat dat hij dat likt omdat hij er behoefte aan heeft. De ene leem is de andere niet.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

e m kraak schreef op zondag 12 oktober 2014, 15:50:

En behalve schimmels of mineralen kan je ook nog aan bacteriën en/of vitamine B12 denken.
Grond rond de wortels van gewas is vaak rijk aan bacteriën die vitamine B12 maken. De enige andere bron van B12 voor paarden is de darmflora, voor zover ik weet. Misschien wel slechte darmflora => gebrek aan B12 => grondlikken?

Maar zo zullen er nog plenty ideeën zijn en zal het hoogstwaarschijnlijk ook nog per paard verschillen waarom er grond gelikt wordt.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Geen slechte ervaring met asiels van DB. Het is nu de derde keer dat ik een hond uit een asiel heb en ik vind dat ze redelijk goed weten wat voor vlees ze in de kuip hebben. Zowel bij de eerste als de tweede hond heb ik "controle" gehad, gewoon iemand die komt kijken hoe het gaat. Tweede keer was ik niet thuis en belde de mevrouw later voor een praatje. Er is volgens mij geen sterilisatie/castratie verplichting in NL, maar er wordt wel gemeld dat je niet mag fokken met het dier.
Onze derde asielhond (hebben we nu een paar maanden) komt uit R'dam, geen idee of ik daar ook nog controle op krijg.
Verdere ervaringen met tweedehands honden zijn advertentie in krant en 2x marktplaats. Krant en 1x marktplaats gratis, waarbij de marktplaatshond een ernstig verwaarloosd exemplaar bleek, uitgedroogd, extreem mager en héél bang. De tweede marktplaatshond wel voor betaald, iets meer dan asiel, maar is een prima hond gebleken met wat problemen die ook door de vorige eigenaar zijn gemeld.

Asiels zijn over het algemeen wel eerlijk of een hond al dan niet met katten en/of kinderen kan. Andere dieren is heel vaak niet bekend, maar ze willen dat ook voor je bekijken als je ernaar vraagt. En je kunt een hond gerust een aantal keer bezoeken en eventueel uitlaten als je wilt kijken of het "klikt".

En verder is mijn ervaring met tweedehands honden gewoon goed. Ze hebben allemaal hun al dan niet door de vorige eigenaar veroorzaakte gebruiksaanwijzing, maar als je ze zelf consequent als hond behandeld, komt dat wel goed.
Ons nieuwste exemplaar zet me geregeld voor raadselen, omdat het een heel ander type hond is dan we tot nog toe hebben gehad. (Het is een kruising Briard). Daarvoor heb ik wel wat hulp van buitenaf nodig (gehad) om hem te begrijpen. Er zit drijf-gedrag en alles-moet-bij-elkaar-blijven-gedrag in en als je dat niet herkent ga je dat niet in goede banen kunnen leiden. Maar ik vind het zelf juist leuk en een uitdaging om ook daar weer mijn weg in te vinden en tot een voor hond en mensen acceptabele vorm van "samen leven" te komen.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

joop schreef op dinsdag 28 oktober 2014, 9:42:

Ben toch benieuwd wat je in deze verstaat onder "de kerk".

"De kerk" bestaat voor mij niet. Wel mensen met een geloof. En het hangt van de individu en zijn omgeving af hoe er wordt omgegaan met het geloof.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Hier de tweede met diarree. Eerst Boully heel erg dunne mest, die is er nu zo'n beetje van af en nu heeft Lotte het. Andere twee hebben geen last, maar die hebben nooit darmproblemen.
Buikpijn zie ik niet bij ze, maar ik houd het in de gaten.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Donna schreef op dinsdag 18 november 2014, 21:11:


Ik begrijp je vraag nog steeds niet goed.
Waarom wil je ruwvoer (hooi, stro, kuil, gras) vervangen voor iets anders? Iets wat je paard waarschijnlijk nog sneller op heeft, waardoor hij dan een hele tijd niets te eten gaat hebben?
Je zou ruwvoer kunnen minderen als je paard te dik is en er dan voor zorgen dat hij er héél lang over doet om het op te eten, of minder energierijk ruwvoer geven, maar het vervangen voor iets wat in een voerbak gevoerd kan worden is toch niet handig? Wat wil je daar mee bereiken?
Gras is ook een behoorlijke dikmaker, zelfs al is het heel kort, krijgt je paard daar toch al heel veel van binnen op een dag. Een graaskorf zou dan echt wel heel nuttig zijn. En dat andere mensen dat zielig vinden, daar moet je een beetje lak aan hebben. Het is veel zieliger dat je paard ziek wordt of hoefbevangenheid krijgt omdat hij te dik is.

En wat ook dik maakt (geldt ook voor mensen) is in golven eten, dus heel veel in één maaltijd en dan weer een hele tijd niets. Voor je paard is het echt het beste als het vrijwel de hele dag kleine beetjes kan eten.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Ragebol schreef op woensdag 26 november 2014, 14:57:


Kan je ook aangeven waardoor de Seniores Priores voor koliek heeft gezorgd? Wat was het voor koliek? Kwam het door de suikers, door gasvorming, verstopping, misschien doordat het te koud was toen je het voerde? Zomaar wat opties, maar het is wel belangrijk om dat te weten om ander voer te kunnen bedenken.
Ik heb zelf een fjord van 26 die het goed doet op SP en ik ken ook andere oude paarden die het krijgen en er geen last van hebben. Ik zet het met dit koude weer wel binnen te weken en doe dat met heet water, omdat ik het idee heb dat mijn paard anders zo'n koude plons in zijn buik krijgt en dat lijkt me niet goed. Datzelfde probleem is er natuurlijk met al het voer dat je moet weken.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Ragebol schreef op woensdag 26 november 2014, 16:16:

Ben een paard aan koliek kwijtgeraakt, dus weet hoe heftig dat kan zijn.

Kan me voorstellen dat je bang bent voor de SP, zeker als de da zegt dat dat slecht zou zijn. Maar naar mijn mening zou je het iets genuanceerder kunnen stellen; dat de SP misschien de oorzaak van de koliek is geweest, want zo heel zeker lijkt dat me niet.

Ik heb heel lang gezocht naar een totaalvoer om aan mijn oude fjord te geven en ben heel blij met de SP.

Ik denk dat in jouw geval de Wiesencobs een goede optie is. Je kunt de gegevens misschien invoeren in de voedingscalculator op deze site, dan kan je zien of er voldoende voedingsstoffen in zitten of dat je er misschien nog iets bij moet geven.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Voor 's nachts zou je misschien wat hooi heel goed uit kunnen schudden en in een heel fijnmazig hooinet doen. Als ze het slechts sprietje voor sprietje kan pakken, krijgt ze het wellicht nog wel weg en houdt ze toch wat vulling in de darmen.
Als ik bij mijn oude fjord het hooi gewoon uitschudt, maakt hij er proppen van. Kan hij het alleen spriet voor spriet pakken, krijgt hij het nog wel weg.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

joop schreef op woensdag 26 november 2014, 19:15:


Ik heb twijfels bij de omeprazole. Bij mensen neemt bij het ouder worden de productie van maagzuur af. Hierdoor worden vooral eiwitten minder goed verteerd.
Het gaat in dit geval om een oud paard en het zou me niets verwonderen als ook bij paarden de productie van maagzuur afneemt naarmate ze ouder worden. Hierdoor kunnen onverteerde eiwitten makkelijker de darmen bereiken wat dan weer een negatief effect heeft op de darmflora en onder andere gasvorming tot gevolg kan hebben.
Daar omeprazole de aanmaak van maagzuur remt en het helemaal niet zeker is of het paard daadwerkelijk een maagzweer heeft, zou ik dat niet gaan gebruiken.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

vagebond schreef op vrijdag 28 november 2014, 14:02:


Bij verouderen van brood zou een groot deel van het zetmeel worden omgezet naar resistant starch. Mensen kunnen het dan moeilijker verteren, waardoor er minder suikers vrij komen dan bij vers brood. Resistant starch is voor de spijsvertering vergelijkbaar met vezels. (Ik heb daar ooit eens een hele studie over gelezen, maar ben de link kwijt.)
Ook zetmeel uit aardappels en pasta verandert in resistant starch als je ze na koken af laat koelen. Warm je ze dan weer op, wordt het weer gewoon zetmeel.
Oud brood en koude gekookte aardappels en pasta doen de bloedglucose daardoor veel minder snel stijgen dan vers brood of warme gekookte aardappels en pasta.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Talitha schreef op zondag 30 november 2014, 10:37:


Moet je er natuurlijk wel voor zorgen dat je bietenpulp niet van genetisch gemanipuleerde bieten is gemaakt en de zemelen niet van genetisch gemanipuleerde tarwe
Betwijfel of dat op de zak vermeld staat

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)