frederick schreef op dinsdag 8 april 2014, 11:48:
[knip]
> e m kraak schreef op maandag 24 maart 2014, 14:50:
>
>
>> Kin- en kaak onderkruisde modellen omsluiten d.m.v. een enkele
>> katrolwerking. Daar gaat dus geen hevel van uit.
> Als ik het goed begrijp is de werking bij kin-en kaakgekruiste modellen
> een knevel dmv katrolwerking en de hackamore een knevel door
> hefboomwerking? Of zie ik dat verkeerd?
Waar het om gaat is of er krachtenmanipulatie plaats vindt.
Wel en altijd bij hefboomwerking.
Niet altijd bij katrolwerking.
Pas bij gebruik van twee of meer katrollen
tegenover elkaar geplaatst neemt de afstand die je moet trekken toe t.o.v. de afstand tussen die katrollen en daarmee de krachtenverhouding. Denk maar aan pianoverhuizers die zo'n ding via een hijsblok naar 3 hoog moeten hijsen. Als je relatief licht werk wilt hebben gebruik je daartoe twee katrolblokken, met 2 en 3 katrollen, wanneer het pand 15 meter hoog is moet je hijstouw dan wel minstens 90 meter lang zijn
Een andere toepassing van katrollen is een geleidende, je kunt er mee "om een hoekje" hijsen. Ongeacht het aantal gebruikte geleidende katrollen is hier geen sprake van krachtenpanipulatie.
Hackamore heeft, net als vele bitmodellen met hefboomstangen, hefboomwerking en dus een krachtmanipulatie.
Omsluitende halstermodellen hebben een enkelvoudige geleidende katrolwerking en dus geen krachtmanipulatie.
Er bestaan dan ook wel weer halsteruitvindingen met meervoudige katrolwerking (duik maar eens in de amerikaanse patentboeken) maar die zijn hier totaal niet in beeld.
>> Pas bij een dubbele (of meer) katrollen is er sprake van
>> arbeids(kracht)manipulatie; bij een dubbele katrol moet je immers een
>> dubbele afstand trekken om een verdubbeling van kracht te bereiken.
>> Katrolwerking pakt dus heel anders uit dan hefboomwerking: hefboomwerking
>> stelt hogere eisen aan nauwkeurige bediening terwijl katrolwerking daar
>> juist lagere eisen aan stelt.
Dat had ik dus al geschreven
Pak er eens een degelijk natuurkundeleerboek voor pakembeet 2e of 3e klas VWO bij (of soortgelijk, mijn referaat is natuurlijk van nogal lang geleden). Maar ingewikkelder is het niet!
>> Het blijkbaar eeuwige gezeur over latentiewaarden van 'release' ligt
>> voornamelijk aan materiaalgebruik. Gebruik koord/touw i.p.v. die domme
>> leren banden!
Ik had die antieke referentie helemaal niet moeten aanhalen. Het is niet van belang vandaag de dag.
Het enige waar het om gaat is dat soepel koord, verkrijgbaar in zeilsport- of bergsport winkels maar ook in de bouwmarkt..., wezenlijk beter scoort dan leren banden.
Al het leergebruik in optomingen bestaat omdat mensen het mooi of chique vinden, of "omdat het zo hoort" maar niet omdat het doelmatig efficiënt is.
Verder vind ik uw relaas over verschillen in persoonlijkheid tussen u en uw paard wel herkenbaar. De vraag "past mijn paard wel bij mij" vind ik een heel goede vraag, mijn keus telkens weer voor ijslanders is inherent een keus voor "geen getut in zandbakjes, geen springen, geen ..." en het ook ook maar de vraag of een afgedankt sportpaard wel zo goed is voor "de recreatie".
En toch... lees ik uit uw relaas ook wel wat mogelijk zwakke punten. U schrijft dat het beleren in de hangar voortreffelijk verliep, maar dan zomaar even op buitenrit is uiteraard wel heel iets anders. U schrijft dat ze dan een ander paard mocht volgen. Mijn vraag daarbij is of jullie daar wel aan toe waren. Mijn paarden mogen nooit andere paarden volgen en dat heeft nmm een grondige reden: als ik dat toe sta is mijn contact met mijn paard aan gort, naar mij luisteren, op mij richten, hoeft dan immers niet meer. Mijn contact is op zijn best teruggebracht tot analoog vergelijkbaar met een bandspectrum t.o.v. een continuespectrum. Ik heb de indruk dat het "buiten" toch eerder op goed geluk dan goed voorbereid was. Ik heb met mijn hengst, buiten, drie maanden gewoon op de grond geoefend voor ik eens erop ging. Dat combineert een boel nuttige zaken, niet alleen de oefeningen zelf maar ook de omgevingsinvloeden.
Het idee d.m.v. een mechanische manipulatie "meer te zeggen" willen hebben vind ik echter onjuist, onveilig en (zelf)misleidend. In plaats daarvan zou nmm uw paard het concept "
wijken voor druk" veel beter moeten aanleren. Als ze besluit dat desondanks toch niet te doen heb je een probleem, ze "luistert soms stomweg niet". De primaire reactie is vaak iets tevoorschijn te halen "dat wel mores zal leren", de lange praktijk bewijst zelf al dat dit een foutieve weg is want zelfs met de meest brute optomingen gaan paarden ervandoor. Een paard is als het erop aan komt nu eenmaal veel sterker dan alles waar je optomingsgewijs mee aan kunt komen.
Warboel
