Ik kan me alleen maar aansluiten bij de rest
Hoe hard je andere paard hem mist en nog zal blijven misen, een ander paardje erbij verzacht toch veel, hij voelt zich dan zeker veel minder verloren. Het roepen om zijn maatje zal zeker gedaan zijn dan inderdaad en hij zal iets anders omhanden hebben om zich druk over te maken (een nieuwe rangorde, geuren, gewoontes.....)

Ik wens je heel veel sterkte met je verliezen.

Elk paard heeft recht op een staart

Och arme, hij volet zich echt wel verloren, hij zoekt zn maatje nog altijd. zo te horen.
je kunt dat oplossen door zo snel mogelijk een ander paardmaatje erbij te zettn, is er niets te leen in je buurt, al is het maat tot je zelf iets definitief hebt?

Elk paard heeft recht op een staart

Piet schreef op woensdag 12 maart 2014, 14:28:


goed hoor!, elke dag vlijtig aan het oefenen, rug wordt nu al beter en beter.
Ze rolt haar voet veel beter af ook. Over 4 sporen krijg ik ze bij lange nog niet , ik mag al blij zijn, wil ze over drie sporen gaan.
Ze ziet er het nut totaal niet van in, dat merk ik wel aan de blikken die ze me toewerpt
btw, ben osteo Elke aan het bewerken om mee op cursus te komen.

Sorry, Ts, is even off topic...

Elk paard heeft recht op een staart

Syam schreef op maandag 17 maart 2014, 23:11:


Om te beginnen zou ik nagaan wat er bij jou anders is dan bij zijn vorige thuis.
Werd hij daar bijgevoerd? ben je daar ineens mee gestopt? Of andersom?
Had hij daar problemen?
Hoe zijn zijn voeten eraan toe?
Hoe is zijn vacht?
Is hij ontwormd of gecheckt op wormen?
staan zijn ogen helder?
Hoe voelen zijn spieren? zijn ze hard of zelfs bobbelig? (goed te voelen op zijn kont) Of voelen ze als stevige maar induwbare zachte massa aan?
Wordt hij aanvaard door de andere paarden?

Dat hij overdreven eet, zie ik vaak als een teken van een tekort aan iets dat ze wanhopig iets proberen binnen te krijgen dat hen beter doet voelen.
Vit E en Sel (en magnesium)is alleszins goed voor de spieren, een tekort hiervan uit zich door krampachtig hard opgespannen en pijnlijke spiermassa's, soms zelf met een hard bobbelige buitenkant, niet zichtbaar maar wel voelbaar als je er met je hand over gaat.
Misschien heb je hem wat overvraagd (dat gebeurt snel met een ongetraind paard) in combinatie met pijnlijke spieren? Voor een paard is in de bak rijden erg moeilijk en zwaar, zeker als ze dit niet gewend zijn, vraagt veel beheersing en soepelheid.
Hoofd schudden, niet willen bewegen, ineens wegschieten zijn vaak tekenen van pijn.
Is er een tandarts geweest? (haken aan de tanden en ontstekingen kan hoofdschudden teweeg brengen).
oppassen met vit E en Sel, is heel goed maar niet overdoseren= giftig.

Elk paard heeft recht op een staart

Nazyra heeft dus toch meerdere kissing spines....
Toen ik haar voor de eerste keer zag, viel me op dat ze pijn had aan haar rug. Haar toenmalige eigenaars hoorden het in Keulen donderen en waren zich van geen kwaad bewust. Wel hadden ze haar te koop aangeboden omdat ze onhandelbaar was en niemand er nog op durfde. Ze werd gereden met holle rug en hoofd hoog, zonder enige training om soepelheid, evenwicht enz enz te verkrijgen.
Toch heb ik haar gekocht wel na behandeling en advies van osteopaat. Ik vond haar erg lief en ze is nooit onhandelbaar geweest, integendeel, zo lief en werkwillig en ondanks alles zo haar vertrouwen geven aan mij.
Met haar anders te rijden, een ander (goed passend ) zadel en degelijke training ging het supergoed. Tot na deze winter....mijn "piste" was zo nat en glibberig dat ik alleen maar naar het bos ben geweest met de paarden en niks aan training heb gedaan. Blijkbaar is dat vrij nefast geweest. osteo hiemp wel even maar duurde niet lang.
Dan piet gemaild en Piet wilde al snel komen. (nog eens dank daarvoor!!) gelijk even scheefheid geconstateerd, twee te verschillende voorvoeten en natuurlijk een erg gevoelige rug. Hij heeft me geleerd te werken aan de lange teugels, elke dag, zonder over te slaan want in dat geval hoefde ik er niet aan te bginnen. Dus aan het werk héél snel resultaat kregen we, trainen wierp zijn vruchten af. Na twee maanden zat ik alleen met twee behoorlijk onstoken knieën, heb de frequentie met tegenzin moeten terugdraaien, op den duur strompelde ik alleen nog maar... Toen die genezen waren kwam mn voet in opstand en bleek ik mezelf hielspoor met peesplaatontsteking bezorgd te hebben. Nazyra wel al heel goed in orde , maar nu zat ik in de voddenmand. Enige optie was toch te gaan rijden, enige manier om verder te trainen nu. Ik wilde nu eigenlijk wel zeker weten of mijn vermoeden van Kissing Spines terecht was en heb de DA een RX laten nemen, en jawel ze waren duidelijk te zien. Ik heb haar het verhaal uitgelegd en ze raadde me aan inderdaad haar weer te gaan rijden, ze wist van een paard bij wie de kissing spines na een jaar intensieve training (met ruiter erop) terug een ietsiepietsie uit elkaar stonden.
Dus , we zijn weer vertrokken, ik kan rijden ; ook met pijnlijke voet, klim met de hulp van een keukentrapje op mijn paarden en we zijn weg. Nazyra reageert erg goed , sommige dingen zal ze denk ik nooit goed kunnen, zoals een rechter galop in de piste, en sprongetjes zijn al langer taboe.
Wie kan mij tips of belangrijke weetjes bezorgen wat het trainen betreft? Wat zeker te doen en wat zeker niet te doen of heel voorzichtig mssn?
Ernaast lopen zal ik waarschijnlijk niet meer kunnen. (vandaag een spuit in mijn hiel gekregen, nu maar hopen dat dat wat helpt)

Elk paard heeft recht op een staart

Rita Klompmaker schreef op dinsdag 6 mei 2014, 13:43:


vandaag spuit in hiel, dat is tot nu toe alles, ook hielzooltjes maar dat helpt niet echt. afwachten maar. Die zooltjes lijken me inderdaad nog een optie.
Elk paard heeft recht op een staart

Zal me eens informeren op de links hierboven. dank daarvoor, alle tips zijn erg welkom ...

Wat de kissing spines betreft, zal de foto's eens plaatsen, als ik thuis ben straks
Ben zeker eens met dat juiste training, spieropbouw en rechtrichten de pijn kunnen wegnemen. Daar was en ben ik zelf al achter, Nazyra is daar wel het bewijs van.
Ze zal altijd heel correct en spieropbouwend gereden moeten worden, dat is altijd al ontzettend belangrijk, bij haar is het gewoon essentieel.

Elk paard heeft recht op een staart

Christel Provaas schreef op dinsdag 6 mei 2014, 17:11:


Daar heb je natuurlijk gelijk, bij paarden als Nazyra mag je alleen gewoon niets verkeerd doen , is direct nefast.

Daar ben ik van overtuigd, het was en is een gebrek aan kennis dat aan de oorzaak ligt, echt jammer.

Dat méén je niet

Elk paard heeft recht op een staart

En als je er nu eens van uit gaat dat jíj de specialist bent? Jij kent je paard door en door, jij bent degene die goed weet op welke manier je het wil aanpakken en op welke manier niet.

Ik denk dat je het heel goed doet hoor, je geeft niet toe, integendeel. Zolang je maar consequent bent en niet toegeeft.
Ervan uitgaan dat je "macht" moet hebben over een paard, (zoals sommigen blijkbaar vinden, uitgaande van de reacties waarover je schrijft) vind ik totaal idioot. Het gaat uiteindelijk om leiderschap, en wie niet sterk is moet slim zijn.
Voorkomen dus dat hij zich sterk kan maken en dat kun je inderdaad perfect door hem op een cirkeltje te laten draaien tot hij toegeeft om de "juiste kant = jouw kant " op te gaan

Onze Svenja kan lekker in staking gaan als ze gras ziet, ze stopt dan en wil eten, is met geen stok in beweging te krijgen, alleen haar achteruit weet ze dan nog te vinden.
Eten mag ze dus dan niet, dan wordt ze boos, begint te schrapen met haar voorvoet of dreigt wat omhoog te komen (wat ze overigens niet doet). Vertikt het om verder te gaan.
Heb uiteindelijk ook weer gevonden wat eraan te doen, met een bochtje vertrekken, dus eigenlijk een half cirkeltje beginnend in de tegengestelde richting draaiend naar de goede richting, lukt altijd. Sta in ieder geval geen kwartier meer stil
ezelin
Elk paard heeft recht op een staart

ik zweer nog altijd bij gelatinaat van primeval, wegens de ongedenatureerd collegeen type 2.
Player heeft er jaren mee voort gekund.
En nu nog, ze beweegt veel soepeler mèt dan zonder, verschil is dag en nacht.
Player staat ondertussen wel op rust.

Elk paard heeft recht op een staart

gelatinaat werkt niet pijnstillend op zich.
het verbetert wel de smering van de gewrichten en gaat tegen dat het lichaam het kraakbeen afbreekt en dat geeft pijnvermindering. Info vind je in pdf hieronder.

http://www.pro-active-medicine.nl/Ongedenatureerd_collageen_type_2_bij_gewrichtsaandoeningen.pdf

Elk paard heeft recht op een staart