Els Kleverlaan schreef op donderdag 16 januari 2014, 9:36:
> Waldo50 schreef op donderdag 16 januari 2014, 0:19:
>
>> Els Kleverlaan schreef op woensdag 15 januari 2014, 18:51:
> dat niet van nature.
> De keuze voor grassoort is ook heel individueel. Ik heb er één die riet
> eet, de andere drie doen dat alleen als er echt niets anders meer staat.
> Ik heb er één die dol is klaver, de andere raken het nauwelijks aan.
Leuk is dat, die verschillen. Hier is het er ook vooral 1 die erg dol is op klaver, 2 die ook graag riet eten. De heuvels zien hier elk voorjaar letterlijk knalgeel van de paardenbloemen. Alle 4 hier lopen dan constant rond met van die blauwe tongen. Die bloemen zie ik er er massaal in verdwijnen en gebruik ze ook soms als beloning.
Een van de 4 is echt de avontuurlijkste eter waar de meest uitgebreide dingen in verdwijnen (in dat kader moet je bij hem ook altijd een beetje oppassen). Ik moet zeggen dat hij altijd het lekkerste uit z'n mond ruikt (zijn mond zit op mijn hoofdhoogte als hij ontspannen staat), heerlijk, je kan ruiken als hij weer ergens anders langs is geweest
> Allemaal hebben ze een voorkeur voor topjes met zaad, daarna voor het
> zachte blad. En als dat op is beginnen ze pas aan het grove raaigras.
> Ze zijn dol op takken en blad van wilg, berk en populier. Proef die maar
> eens, ze zijn niet giftig, maar wel heel bitter.
De es willen ze ook wel aanvreten hier als je niet oppast (is grote boom, die kan beter heel blijven).
> Observeren van je eigen dieren kan je een boel over voorkeuren vertellen.
> (Of zoek eens wat eetbare planten in het wild, dat zijn er plenty, en ga
> eens proeven. Daar kan je ook een boel van leren.)
Is ook heel leuk. Je hebt hier heel vaak van die begeleide kruidenwandelingen, waar dus iemand vertelt wat het is, en wat je ermee kan doen bijvoorbeeld. Neem me al jaren voor mee te gaan... heb al wel een aantal dingen opgepikt maar het is er nog nooit van gekomen. Veel mensen hier verdwijnen in het bos om daslook te zoeken voor in de keuken, lekker.
Warboel
