angelique hage schreef op donderdag 9 januari 2014, 23:28:


Zelfs gewoon hooi broeit nog in de baal. Ook dan vindt, voor zover ik weet, een soort fermentatie plaats.
Dit proces zou best anders kunnen verlopen als je het inpakt.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Vraag me vaak af hoe aantoonbaar alles is of moet zijn.

Momenteel krijgt mijn man helaas chemotherapie en heeft heel veel last van de bijwerkingen. Daarom is één van de middelen gehalveerd. Toen ik aan de oncoloog vroeg wat dat voor gevolg zou hebben voor de behandeling en de 5-jaars "voorspelling", had hij daar geen antwoord op. Over de dosering van chemo schijnt in de medische wereld nogal discussie te zijn. Dus hoe aangetoond is de werking van chemotherapie nu eigenlijk

Om de werking van kruiden aan te tonen wordt meestal een stofje uit het kruid geïsoleerd. Terwijl in kruiden over het algemeen meerdere stoffen samen werken. Zo'n onderzoek zegt dus feitelijk weinig of niets over de werking van het kruid. Ook wisselen de inhoudstoffen van een kruid naar gelang waar het geteeld wordt, zelfs het weer is er op van invloed. En toch blijkt dat kruiden wel degelijk werken.

Ik studeer nu 6 jaar natuurgeneeskunde, westerse fytotherapie, voeding, ben vorig jaar met de TCM begonnen. En hoe meer ik leer, hoe minder ik weet!
TCM is sowieso niet te vergelijken met de reguliere geneeskunde en op die wijze ook niet te onderzoeken. De diagnoses worden op heel andere basis gesteld, wat hier één ziekte is, kan in de TCM meerdere oorzaken hebben en naar gelang de oorzaak anders behandeld worden.

De mens heeft nog veel te leren en hoe kunnen we dat beter doen dan door naar anderen te luisteren. Je kunt altijd voor jezelf afwegen of je het voor waar aan wilt nemen of niet.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Merel Stoffers schreef op maandag 13 januari 2014, 19:40:


Je verwart me nu met Talitha
Ik heb helemaal niets geschreven over artrose.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Waldo50 schreef op woensdag 15 januari 2014, 18:33:

Echt waar?
Is dat wel onderzocht?

Naar mijn ervaring zijn paarden namelijk gek op bitter. Ze eten hier liever paardenbloemblaadjes dan gras. En proef maar eens een paardenbloemblaadje, dat is echt niet zoet.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Talitha schreef op woensdag 15 januari 2014, 15:51:

Ik word al jaren op de been gehouden door een arts-acupuncturist (de reumatoloog kon niets anders meer voor me doen dan zware pijnstilling voorschrijven). Als ik daar heen ga, zeg ik ook niet dat ik naar de dokter ga, maar naar de acupunctuur. Lijkt me toch niet dat je telkens van je therapeut, arts, of wat dan ook het hele doopzeel hier hoeft neer te schrijven.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Waldo50 schreef op donderdag 16 januari 2014, 0:19:


Dat is dus jouw ervaring.
Ik heb er hier 2, een shetlander en een fjord, die sowieso een suikerklontje niet eens aannemen! Ze voelen met hun lippen en gooien het dan op de grond. Dit zijn wel de twee die nog nooit anders dan hooi en gras hebben gehad.
Naar mijn idee worden de paarden door ons zoetekauwen gemaakt en zijn ze dat niet van nature.
De keuze voor grassoort is ook heel individueel. Ik heb er één die riet eet, de andere drie doen dat alleen als er echt niets anders meer staat. Ik heb er één die dol is klaver, de andere raken het nauwelijks aan. Allemaal hebben ze een voorkeur voor topjes met zaad, daarna voor het zachte blad. En als dat op is beginnen ze pas aan het grove raaigras.
Ze zijn dol op takken en blad van wilg, berk en populier. Proef die maar eens, ze zijn niet giftig, maar wel heel bitter.
Observeren van je eigen dieren kan je een boel over voorkeuren vertellen.
(Of zoek eens wat eetbare planten in het wild, dat zijn er plenty, en ga eens proeven. Daar kan je ook een boel van leren.)

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Coralie schreef op donderdag 16 januari 2014, 18:39:

Ons hooiland ziet in het voorjaar geel van de paardenbloemen, maar tegen de tijd dat we de eerste snee eraf halen, zijn ze vrijwel verdwenen, is het gras er "overheen" gegroeid. De kennissen rondom ons (boeren) snappen niet dat we de paardenbloemen niet te lijf gaan, maar het vermindert de hooiopbrengst geenszins, dus waarom zouden we.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

joop schreef op vrijdag 17 januari 2014, 10:34:


Meen dat Peter eens schreef dat paardenbloem door de penwortels "lucht" in de grond brengt. Dat komt misschien de groei van gras en/of andere kruiden wel ten goede.

http://www.inagro.be/Publicaties/Documents/teeltfiches_kruiden_grasland.pdf
Leuke info over een paar kruiden die het in grasland goed kunnen doen.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Talitha schreef op maandag 20 januari 2014, 10:15:


Maar het punt van Egon is dat dat dan dus geen natuur is. Waar 'ie misschien wel en misschien geen gelijk in heeft. Want als je de mens ook als puur natuur ziet, is ingrijpen van de mens ook natuur, etc. etc,
Feitelijk gaat het er alleen om of je de dieren in de OVP aan hun lot wilt over laten of niet. En het merendeel van de mensen wil dat niet. Een enkeling vindt het wel een nuttig experiment.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Er valt en ligt hier over het algemeen niet heel veel of heel lang sneeuw, maar ik ben er altijd wel blij mee. Maakt de hoeven mooi schoon en steunsels en hoefwanden "bekappen" zichzelf in het witte goedje. Ik vind de voeten er van opknappen. En geen dubbele zolen later in het jaar.
Als het hier opvriest is het meestal heel erg hobbelig en bobbelig, je kunt dan zelf nauwelijks lopen over de "paardenpaden". Maar de shetten en fjorden hebben daar nog nooit een probleem mee gehad.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

mirel schreef op woensdag 5 februari 2014, 9:37:


(Dat zouden we zo graag willen, hé, dat ze konden praten ...)

Bij een paard dat helemaal stijf is (na bewegen?) zou ik eerder aan een spierprobleem denken dan aan artrose. Dat laat zich naar eerder in één of meerder extremiteiten (ledematen) zien, met kreupelheid als gevolg.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)