mieke vd berg schreef op donderdag 19 december 2013, 18:24:


Een paard dat met achter de voorhoeven aantikt, is te traag weg met het voorbeen. Vaak zie je dat het voorbeen verder naar achteren wordt gelaten dan naar voren weggezet, gerelateerd aan de loodlijn. De ijzers vertragen door hun gewicht het proces van been optillen en naar voren wegzetten. Zodra je hem meer op de achterhand gaat rijden zal hij voor losser worden en het voorbeen vlotter wegzetten. Het gevaar blijft echter bestaan dat hij met een achterhoef in de takken van het voorijzer stapt en een ijzer afscheurt.

jessica96 schreef op donderdag 19 december 2013, 18:18:

Nee hoor, ik rijd in de rijbak ook zo. Het andere paard gaat wel opzij.

mieke vd berg schreef op donderdag 19 december 2013, 20:38:


Ik bedoel met 'voor en achter de loodlijn' niet het hoofd, maar de uitslag van het voorbeen naar voor en naar achteren, gerelateerd aan een denkbeeldige loodlijn vanaf de aanhechting van het voorbeen zeg maar. Dat voorbeen hoort als de slinger van een klok even ver van de loodlijn af naar voren te zwaaien als naar achteren.
Paarden die op de voorhand lopen, of boegtrekkers zijn, of trekpaarden, zetten hun voorbeen verder terug dan dat ze het naar voren zetten. Ze laten het langer staan om over de schouder te rollen. In zo'n geval wordt het voorbeen nogal eens aangetikt door het naderende achterbeen. Als het voorbeen verzwaard is door een ijzer kun je je voorstellen dat dat been nog minder snel weg is en aangetikt wordt door een achterhoef.