update:
't Gaat goed met de meiden in Drenthe. Zaterdag hebben ze gezelschap gekregen van een enorme Friese ruin van 20 jaar (Cool vindt het een aardige kerel en deelt haar hooi met 'm) en een magere koffievossige merrie van 23. Die deed een keer de oren plat en draaide haar schrale achterwerk iets... en klaar.
Twee keer per dag enorme bulten hooi, zicht op de grote kudde, nog genoeg gras en ook hier staat Siggy aan het hek te jengelen om meer. Ze is overigens heel alert op alles wat er gebeurt en hinnikt veel antwoorden terug.
Het eerste uur - we waren er vrijdag om een uur of vijf - wilde Cool mij niet zien (hoofd wegdraaien en stap terug), wilde niet aangeraakt worden. Terwijl zoon van elf met een grumbletje begroet werd en een neus in z'n nek kreeg...
Zondagmiddag voor vertrek wilde ik nog even gaan knuffen, maar na een blik op de bosrand heb ik er vanaf gezien. Met z'n vieren grazen, uit de wind.
Volgende maand weer.
En nogmaals dank voor de bemoedigingen. Het helpt echt.
Warboel
