joop schreef op zondag 13 oktober 2013, 11:36:
> Talitha schreef op zondag 13 oktober 2013, 11:13:
>
>> Het is ook niet makkelijk om met paarden van anderen bezig te zijn, zeker
>> niet als die anderen kiezen voor een traditionele manier van voeren,
>> werken, huisvesten.
>> Maar om ze dan gelijk de rug toe te keren heeft ook geen zin, daarmee
>> veranderd er zowiezo niets.
En met wél meewerken steun je de status quo actief dus dat heeft dan nog minder zin, toch?
> Het lijkt me onmogelijk met paarden van anderen bezig te zijn als die
> tradi stalgehouden worden. Dat wordt immers nooit nuttig en/of leuk? Je
> probeert er iets aan te doen, hebben ze geen oren naar verbetering van het
> bestaan van hun paarden, keer ze dan de rug toe en ga je inspannen bij een
> instelling die wel aan het welzijn van de paarden werkt.
Ik snap de psychologie van afweging natuurlijk wel.
Er is iets wat je positief vindt, er is tegelijkertijd iets anders dat je negatief vindt...
Wat krijgt prioriteit?
Dat hangt van allerlei af, je omgeving, je wereldbeeld, kennis, etc. We denken nu anders over van alles dan 50 jaar geleden.
50 jaar geleden had ik de paardenfabriek voor broertjes die niet helemaal goed gelukt zijn waarschijnlijk leuk en prima gevonden!
Nu niet. Dat is niet omdat ik de prioriteit iets positiefs te doen voor de broertjes die niet helemaal goed zijn niet in zie. Het is zelfs niet omdat ik de schade die daarmee aan de paarden wordt toegebracht eenzijdig uit verband trek (want er is, volgens Spisty, niet eens sprake van enig al dan niet moedwillige wantoestand; de paarden worden "prima verzorgd"). Het is omdat ik heel zeker denk te weten dat de opzet de paarden tekort te doen in ruil voor iets anders NIET NODIG is! Het is omdat ik sinds 50 jaar geleden iets bijgeleerd heb, dat een totaal andere opzet, andere inrichting van de omgeving, in alle opzichten veel efficiënter en beter is.
Warboel
