Piet schreef op zaterdag 18 mei 2013, 19:56:


Ik denk dat het in veel sterkere mate opgaat, vanwege Kluge Hans. Nooit vergeten dat paarden onze kleinste gedachten, vertaald in voor hen merkbare reacties, kunnen weten. Daarin verschillen onze belevingswerelden wezenlijk, net zoals honden veel meer in een geurenwereld leven dan wij.

Preston schreef op zaterdag 18 mei 2013, 19:24:


Heeft Piet net alweer gedaan. En meteen met een voorbeeld dat bijzonder is omdat er een straf-lading toegevoegd wordt aan iets dat op zichzelf mogelijk geen straf was én iets is dat je met zekerheid niet-strafmatig gebruiken wil.
Vergelijk dit met het toevoegen van 'hard werken in de bak, etc.' aan 'leuke bosrit'....


Eigenlijk alleen maar als vaktaal om kort veelvoorkomende begrippen te kunnen weergeven. Daar is niets hoogtöltends aan.


Ik heb toch al getiept dat het zelfs al en wellicht vooral de geladenheid, de intentie, is die mogelijk 'schade' doet? Ga er vooral niet vanuit dat paarden die intentie niet mee krijgen!
Met schade bedoel ik dan mogelijke (teruggekoppelde) associaties. Zoals eventueel een bosritje helemaal niet meer leuk vinden, in de verwachting dat er iets onleuks op volgt.
Zodra je door een oliedomme leraar geleerd hebt dat rekenen een straf is ga je rekenen niet meer leuk vinden!
Recent is bewezen dat verwachtingspatronen zelfs op reflexmatig niveau inwerking hebben maar dit even terzijde.

Jet van Gulik schreef op zondag 19 mei 2013, 0:32:


Nu is de draad begonnen onder gezondheid en via kroeg bij voeding beland. Stelletje chaoten!
Doe ons dan ook maar een emmer bier, da's zeer voedzaam

Kurt schreef op zaterdag 18 mei 2013, 20:50:


Voorbij je huis wandelen zou juist een uitstekend idee kunnen zijn. Is toch getiept?
Het is iets wat ik zelf ook wel meegemaakt heb: mijn hengst vond dat wanneer we thuis kwamen hij de oprijlaan veel beter snel kon afrennen, dat heb ik ondervangen door (de volgende keer toen ik erop bedacht was) het plan te veranderen door lekker bij de buren wat te grazen. Minstens zo leuk maar net even anders. Gelukkig heb ik heel fijne buren maar de berm is er ook goed voor.


Ik ben bang dat het vertragen tot een gevecht gaan leiden. Proberen kun je altijd maar wees gewaarschuwd. Ik zou niet gaan vechten maar misschien is dat al aan de gang en vandaar je probleemstelling.
Tips: van richting veranderen en/of onderbrekingen d.m.v. andere dingen doen, graaspauzes zijn altijd leuk maar op een daarvoor geschikte plek met boompjes om voltes e.d. rond te draaien kun je ook een korte 'dressuurpauze' inlassen, van alles eigenlijk tot samen spetteren en zwemmen toe als je een plas in de buurt hebt. Misschien zou ik i.p.v. vertragen juist extra versnellen maar dan wel 90° een andere richting op, het blijft dan wellicht ook samen iets doen: JIJ wou sneller, IK wil daarheen. Maar het is moeilijk ongezien te vertellen wat jullie doen moeten omdat er zoveel van de praktijk en mogelijkheden van de toevallige omgeving en het moment afhangt.

Crux is: "we gaan net iets anders doen dan wat jij in je koppie hebt zitten maar dat andere is ook fijn, zul je zien!"

Preston schreef op zondag 19 mei 2013, 11:15:

Neuh niet ikke maar Els lust het ook graag

Merel Stoffers schreef op woensdag 15 mei 2013, 17:35:


Beste Merel, hoe stel je je dat voor? Ik ben geen groot optimist als het om mijn soortgenoten gaat en verwacht niet dat er veel geïnteresseerden zijn. Dat ik op Nathalie reageer komt omdat ik een redelijk idee heb van haar kunnen, dat ik niet geporteerd ben van meneer Parelli weet ze heus al wel

Het zal niet verbazen dat ik voor 100% gemotiveerde coöperatie en dwangloosheid ga.
Systematisch zou je daarvoor, denk ik, heel anders moeten opstarten dan gebruikelijk.

Er zijn naar mijn idee twee basis vaardigheden, gereedschappen, nodig voor paardrijtechniek:
A - je moet goed kunnen klikkeren (dat kun je ergens leren, bij Piet bij voorbeeld, of van internet of uit een boekkie - wel belangrijk is, denk ik, dat op enig moment door een expert gecontroleerd wordt of je het écht goed kan, een soort examen dus om dubbelzeker te zijn van je zaak want dit is belangrijk!);
B - je moet betrouwbaar kunnen voelen in alle bewegingen en gangen welk been een paard wanneer verzet, alsof het je eigen benen zijn (kwestie van vaak te paard zitten en daar constant op letten zodat het een tweede natuur wordt).
Je kunt deze twee dingen 100% diervriendelijk leren:
- voor A is niet eens een paard nodig en
- voor B ben je in principe volkomen passief passagier, het gaat om zitten en voelen, niet om 'rijden' als besturen. Het zou aan de longe kunnen maar ook vrij in de wei. Overal en altijd als je op een paard zit.

Voilá, samengevat mijn 'level 1' voor jullie allemaal en we zien wel weer hoe snel het schip strandt. Twee heel simpel lijkende zaken maar het valt tegen. Het is wel enorm handig beide met zijn tweeën te leren, zodat je op elkaar kunt klikkeren én de ander kan controleren of wat je te paard denkt te voelen wel klopt; het paard hoeft nog niets te kunnen en niet bestuurd te worden. Alles wat nodig is, is dat je erop mag zitten.
Zolang deze twee zaken niet grondig beheerst worden kan ik er 'rijkunstig' verder eigenlijk helemaal niets mee. Voor 'rijkunst' is het noodzakelijk dat je A met B kunt gaan verbinden, je moet immers in staat kunnen zijn tegen je paard te zeggen: "wat je NU doet is PRECIES wat ik bedoelde". Alles wat gaat volgen aan secundaire associaties etcetera is voor later, in level 2 gaan we meneer of mevrouw paard een paar gereedschappen leren die handig en nodig zijn in de omgang met ons.

Jean Mclean schreef op woensdag 22 mei 2013, 7:19:


Kweenie, kan er niet zoveel mee. Iedere literatuur onderbouwing ontbreekt.

Dat bekalken in de regel goed voor je gewas, dus ook weide, is (maar misschien net weer niet voor Pien omdat ze al op een kalkberg zit daar in Limburg...), is ook bij ons en onze boeren bekend om reden van pH inderdaad.

Het verhaal dat er structureel kalkgebrek is (ik ken dat bijv. wel in delen van Ierland, maar de schrijver heeft het over amerika en daar weet ik al helemaal niets van...) kan zijn, maar dat moet dat toch allereerst opvallen aan een typerend kalkarme vegetatie. In zulke gebieden komen spontane botbreuken veel voor en daar lees ik weer niets van op deze webpagina; zou op te zoeken moeten zijn m.b.v. vegetatiekarteringen van het betreffende gebied.

Het kalium / natrium verhaal... valt in 2 delen.
Natrium: Wat ik weet is dat wanneer je paard teveel/te snel zout vreet het aan de schijterij gaat. Da's dus teveel. Te weinig is ook testbaar: da's wanneer je paard een zoutblok molesteert, in no time opvreet en NIET aan de schijterij gaat Het moet daar dus tussen in zitten en in de meeste gevallen lijkt mij, in onze streken, dat zo te zijn en dus geen probleem in die zin.
Kalium: pieken zou, i.v.m. kunstmestgebruik, zomaar een mogelijkheid kunnen zijn maar onze beste Dr. Dan moet dat wel een stuk beter onderbouwen, nmm.

Jet van Gulik schreef op donderdag 23 mei 2013, 21:50:


Ze heeft me beloofd helemaal zen te gaan, in d'r paard te zinken onder het motto 'mijn been is jouw been, jouw been is mijn been' dus dat moet goed komen. Vind 't wel dapper, zo'n meditatie van 18 uur (was het toch?); hoop dat ze al een leuke mantra weet om ontspannen op te focussen als de juiste armen/benen-connectie eenmaal gevonden is... één twee koppie thee drie vier glaassie bier etcetera zoiets

Peter Donck schreef op zaterdag 25 mei 2013, 15:45:


Met round-up en agent orange weet je tenminste waar je aan toe bent en dat er een lekker stukkie braak zit aan te komen wat economisch ontwikkeld kan worden.
De onvoorspelbare effecten van flora- en faunavervalsingen door de groene imbecielen zijn denk ik net zo schadelijk, in de zin dat ze corrupte natuur veroorzaakt waarvan niemand weet wat de ecologische uitkomst is maar die wel degelijk enorme risico's mee brengt.

Talitha schreef op zondag 26 mei 2013, 15:21:


Nee jij moet niet alles door elkaar halen!


Dat wordt inderdaad toegepast. Zeer kwalijk nmm omdat het als het ware ontsnapt en verwildert, terugkruist met wel schone varianten en het einde is allang zoek.


Moederkoorn is iets heel anders. Zeg nooit nooit maar ik kan me toch moeilijk voorstellen dat groene imbecielen zo achterlijk zijn om overal gezellig moederkoorn rond te strooien en dat daar ook nog eens overheids- en gezondheidsdiensten toestemmingen voor zijn, omdat moederkoorn ook zeer gevaarlijk is voor mensen en een serieus voedingsketengevaar omdat het prima gedijt in voedingsgranen. Als Appie Heijn moederkoornbrood in de schappen zou hebben ligt een dag later half NL op apegapen

En dat is ook weer iets heel anders dan ryegrass disease wat een bacterieel gedoetje is.

Peter Donck schreef op zondag 26 mei 2013, 19:15:

hebben gelijk.

Ik hoef ook nooit meneer's dinges te reinigen hoewel ik eventuele prut wel in de gaten hou, maar redelijk essentieel is denk ik dat meneer zijn dinges regelmatig gebruikt om te dingesen en daarmee zelfreinigend is. Het is dacht ik nooit de bedoeling van de natuur geweest dat meneren als eunuch of anderszins niet tot dingesen in staat geboren worden.

vagebond schreef op zondag 26 mei 2013, 19:20:


Niks haha, informeer maar eens bij schapenhouders hoe leuk maden opruimen. Gelukkig komt dat bij paarden weinig voor.

Peter Donck schreef op maandag 27 mei 2013, 14:11:

[knip]

4 cm!... moet haast wel een percheron of ander merk olifant geweest zijn.
Voor wie er echt geen verstand van heeft: het gaat hier om een "bean", een klonter in de holte waar de plasbuis uit komt, dus niet om een willekeurig klonter. Die moet je er indien aanwezig dus ook uit pulken. Bij echte hengsten, in staat tot complete erectie, heb ik die nooit waargenomen.

Peter Donck schreef op maandag 27 mei 2013, 14:07:

Veel eunuchen kunnen niet eens meer lekker strekken en buikslaan, althans ik zie het ze nooit doen.
Hoe dan ook, is allemaal eigenlijk onbelangrijk; ik ga er van uit dat de goedwillenden zuinig op hun beessies zijn en vanuit die optiek is het wijs om indien nodig aan piemelonderhoud te doen vanwege 1) korsten; 2) smegmaklonters; 3) so-called beans.

Overigens is schoonmaakwoede met zeepjes, oplos- en ontsmettingsmiddelen daarbij denk ik af te raden ten gunste van gewoon warm water en desnoods wat glijmiddel als carboxymethylcellulose-natrium (o.a. te koop onder merknaam Amos bij Welkoop).