Hier is het laatste filmpje van mijn Huppeltje, intussen bijna een écht (rij)paard geworden

http://youtu.be/Jx9LgM3Q0C0

Je kan met name in draf goed zien dat ze zo zonder hoofdstel inderdaad niet rechtgericht loopt, eerder de soort natuurlijke balans van in de bochten het hoofd wat naar buiten te brengen.
Het is pas wanneer we cirkelen dat ik maar lichte hulpen nodig heb om ze recht te richten op de cirkel (dat kent ze ook beter dan op de rechte lijn), je ziet dan het binnenachterbeen ondertreden en het voelt voor mij ook meteen veel beter. Voor Huppel kennelijk ook want zij doet dan helemaal zelf ineens voorwaarts neerwaarts.

Ik vind het hele rechtrichten, dressuur (in alle verschillende stromingen) super interessant en iets waarover ik nog veel kan bijleren. Ook hier op het forum, ben blij dat ik weer even tijd daarvoor heb!

Wat betreft het stilstaan bij opstappen (hier in het begin van het filmpje ook te zien) is dat meestal gewoon een kwestie van eens aanleren. Hoe kan een paard weten dat jij graag wil dat hij blijft staan als je na opstappen direct voorwaarts wegstapt? Op de duur vertrekt ie alvast als je been halverwege over je zadel is. Dat is geen slechte wil, dat heb je hem dan gewoon aangeleerd. Het is dus een goed idee er van in het begin een punt van maken van op te stappen en dan eventjes niets te doen, knuffeltje (snoepje ). En in plaats van als eerste oefening voorwaarts wegstappen misschien eens vragen om het hoofd in te buigen (lateral flexion, one rein stop, hoe je het ook wil noemen), altijd nuttig om dat in stilstand al eens te checken. Of je vraagt eerst een paar stappen achterwaarts, of zijwaarts, of voorhand of achterhand wijken. Allemaal even (of meer) nuttig om te doen als voorwaarts wegstappen, en dan leer je je paard op jouw vraag te wachten.

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Echt mooi! Ik zie het zo voor me. Leuk verhaal
Doe zo voort!

http://youtu.be/U2fIZhAKfbw

Dit is 5 ster Parelli instructeur David Lichman. De voorbije jaren gaf hij elke zomer een week les in Nederland, dus sommigen kennen hem misschien wel.

Iets om van te dromen! Ik denk dat ik maar eens ga beginnen met wennen aan door plassen lopen

Waardevolle link Piet!
Net weer even anders/dieper naar het fenomeen hoef kijken...

Hoi Christel,

Niet schrikken, dat is mijn ouwetje Cesar, ruin van intussen 27 jaar of zo. Pas nog weer een slokdarmverstopping gehad... Staat op vetmestprogramma momenteel na de winter. Heeft volgens mij net als een kat negen levens maar ik tel maar niet hoeveel hij er dan nog over heeft.
Ik ben zo gelukkig dat ik mijn eerste paard nog steeds heb. Cesar heeft alles met mij meegemaakt, van bijzetteugels en in de krul tot clickeren en Parelli.

Lolita (= mijn tweede paard) is momenteel met semi-pensioen en ziet er rond en gezond uit. Nu ze haar massieve wintervacht bijna helemaal kwijt is zou ik er misschien wel nog een pietsie dressuurachtige dingen mee rijden deze zomer, we zien wel.

Knuffel voor Buck en Cadiz

Merel Stoffers schreef op woensdag 15 mei 2013, 15:06:


'Plaats voor het been' zo had ik het nog niet bedacht. Weer iets bijgeleerd Dank je Merel.

En Egon heeft natuurlijk gelijk, doorrijden en dit gevoel meenemen moeten we doen, en doen we ook, achtjes rijden (volte links en rechts afwisselen dus), stukjes rechte lijnen er aan, proberen door schouder binnen (nu ja eerder achterhand verzetten meestal) die rechtheid en daaruit volgende ontspanning dan ook te houden. En dat doen we ook! En meestal ook gewoon met een halster (dit was pas de vijfde keer of zo dat helemaal niks aan haar hoofd had).
Alleen doen we dat doorrijden niet als er op tien minuten tijd een auditie voor Parelli gefilmd moet worden met een aantal verplichte onderdelen die wat tijd vragen
Nu ja, 'moet', er moest helemaal niks want ik heb met Lolita de hele level 4 al gehaald, maar ik wil dat nu met Huppel weer overdoen natuurlijk.

Wil wat mooi! Super link. Zoveel details...
Ken je de fotograaf?

Late maar dus extra dikke verjaardagswensen Piet!!