Christel Provaas schreef op dinsdag 30 april 2013, 17:59:


Als het géén hoefzweer is, past dit beeld dan bij het overgaan van traditioneel naar natuurlijk bekappen? Uitgaande van een paard met erg ongezonde (zieke) voeten.

Gezien het verhaal van Marco, hetgeen ik gelezen heb, de twijfels of hij nu echt hb is geweest verleden jaar (nu ik er steeds meer over nadenk, vind ik de reactie van de da en mijn hoefsmid toen ik verleden jaar op de kliniek kwam steeds twijfelachtiger) en het feit dat hij verleden jaar gewoon 24/7 op het gras heeft gestaan, vraag ik mij af of hij wel hb is geweest en of alle ellende niet gewoon te maken heeft met jarenlang verkeerd bekappen/beslaan?

Christel Provaas schreef op dinsdag 30 april 2013, 22:00:


Daar heb je gelijk in. Bedoelde ik eigenlijk ook, maar wist niet helemaal meer hoe ik het moest omschrijven. Tot een paar weken geleden wist ik nl niet beter dan dat een paard hoefbevangen werd van teveel fructaan, gras, suikers, overgewicht. Vraag mij oprecht af of mijn da dit wel weet????

Martina schreef op woensdag 1 mei 2013, 7:48:


Hij loopt op dit moment weer goed . Heb via de mail nog even contact gehad met Marco en hij gaf aan dat, dit wisselende beeld nog wel even aan kan houden.

Ook vertelde hij dat ik Preston gerust een beetje mag pamperen door ze in te pakken met foam en ducttape, maar als je dan het comfort weer weghaalt doet het eigenlijk meer zeer (of net zozeer als daarvoor, maar is het paard dan ontwend) doordat het paard makkelijker loopt met foam krijg je een betere doorbloeding van de hoeven maar dus ook sneller een ontstekingsreactie. Dit kan volgens hem ook weer met een paar dagen verdwijnen.

Jet van Gulik schreef op donderdag 2 mei 2013, 13:02:




Ik ben nieuwkomer. Het verhaal ken ik (met een beetje zoekwerk is er veel te vinden), maar zou het graag uit eerste hand horen en uiteraard een plaatje zien!

Gracy schreef op donderdag 2 mei 2013, 21:38:


Gracy, zonder inhoudelijk op je probleem met je paard in te gaan kan ik je over dit forum het volgende vertellen:

Ik ben hier sinds een aantal weken en in tegenstelling tot andere forums zitten hier mensen die niet zomaar in het "wilde weg" iets roepen, maar wel degelijk verstand van zaken hebben en veel ervaring. Daarom vragen ze ook zoveel aan je . Ik heb ontzettend veel tips/adviezen gekregen met als gevolg dat mijn ruin Preston nu nog steeds in het weiland staat. Als ik hier niet terecht was gekomen (met een vraag over magnesium), dan had hij er nu niet meer geweest. Op andere forums krijg je de meest onzinnige uitspraken om je oren.

En wat ook handig is om aan te geven op welke post je reageert. Dat maakt eea een stuk duidelijker.

Succes met je paard!

e m kraak schreef op donderdag 2 mei 2013, 20:04:


Groot gelijk Egon. Ik kan me wel een voorstelling maken bij je charmante, roodharige geliefde

Christel Provaas schreef op zaterdag 4 mei 2013, 7:34:


Ben het met je eens Christel, maar Vera vindt het echt lekker om gepoetst te worden. Uiteraard op plekken die zij het allerfijnst vindt, maar dat geeft ze ook keurig aan.

Ze gaat er helemaal voor staan. Ze vindt het helemaal geweldig als ik haar op d'r kont(je) net naast de staartaanzet krab. Als ik dan stop met krabben/poetsen, doet ze een stap naar achteren tot ze mijn hand of borstel weer voelt en gaat dan heeeeeel langzaam met haar kont van links naar rechts staan te wiebelen totdat ik weer verder ga, dan stopt ze met wiebelen.

Wil schreef op zaterdag 4 mei 2013, 11:41:


Vera kan idd absoluut niet tegen kuilgras/voordroog. Ze krijgt gegarandeerd krampkoliek na een week of 2 kuilgras. Het heeft best lang geduurd voordat we hierachter kwamen. Da wist het ook niet meer. Ik heb veel info gekregen van A. Weezel van www.equilin.nl

Zij is voedingsdeskundige en naar aanleiding van haar info en advies, was Vera's probleem na 1 week goed hooi, als sneeuw voor de zon verdwenen.

Heeft idd met melkzuur/fermenteerproces te maken zoals Wil schrijft.

Aoife Berserik schreef op zaterdag 4 mei 2013, 12:03:


Ik hoor het ook vaak, dat partners de "paardenliefde" van hun partner niet begrijpen. Mijn man had helemaal niets met dieren toen ik hem leerde kennen. Was dat van huis uit ook niet gewend. Ik had een hond (uit het asiel) en mijn ouders hadden een Mechelse herder. Daar was hij doodsbang voor . Intussen zijn we 15 jaar verder, hondje is op 16 jarige leeftijd overleden, hebben we 2 asielkatten en dus ook 2 paarden. Hij is helemaal 'om', wat het houden van dieren betreft. Heeft verder niets met paarden maar wel met dieren in het algemeen. Toen Preston 3 jaar geleden op Marktplaats stond, zat hij huilend achter de pc, omdat hij er zo slecht uitzag. Toen ik op dat moment zei; "weet je wat IK ga doen?", zei hij heel resoluut, "WE halen hem op!". En zo geschiedde, midden in de nacht naar Valkenburg a/d Geul gereden en van ons spaargeld Preston teruggekocht. Hij heeft geen moment geklaagd, gezeurd of ook maar iets gezegd over de kosten. Op het moment dat wij hem ophaalden hadden we ook nog geen flauw idee waar we hem moesten stallen, maar dat kwam allemaal goed. Nu hebben we dus 2 paarden in pension en gaat het meeste van ons geld op aan de paarden . Gelukkig kunnen we het financieel goed redden. Weet natuurlijk niet hoe eea gaat als dat verandert, maar goed, ik zag een mooie uitspraak van Joop voorbij komen...... Ik probeer zoveel mogelijk te genieten van het "hier en nu".

Hij is zelf gek van fietsen(mountainbiken, wielrennen) en fotograferen. Dergelijke fietsen en apparatuur zijn ook niet goedkoop, maar dit staat niet in verhouding met hetgeen de paarden kosten. Vindt hij gelukkig geen enkel probleem. Ook de tijd die ik in de paarden stop, hoor ik hem nooit over. Hij helpt met mesten, hooi halen, water vullen en voeren. Verder doet hij niets met ze, behalve goede gesprekken voeren en knuffelen

Ik heb weer een vraag over het gedrag van Vera. Gisteren is er een nieuw paard bij ons op stal gekomen, een merrie en het is de bedoeling dat deze merrie bij Vera en Preston in de weide komt.

We hebben de nieuwe merrie vanmorgen eerst een tijdje aan de andere kant van het schrikdraad laten lopen en hebben de dames even kennis gemaakt. Vera maakt zich groot en kijkt erg boos, maar doet verder niets. Later hebben we de merrie bij Vera en Preston in het land gezet en Vera doet eigenlijk helemaal niets, maar zodra Preston ook maar een meter richting de nieuwe merrie loopt, gaat Vera ertussen staan en stuurt Preston de andere kant op.

En als de nieuwe te dicht bij Preston komt stuift Vera op haar af en dreigt met bijten. Nieuwe merrie is draait zich dan om en loopt weg. Dan gaat Vera weer op haar gemak staan eten, maar het is echt opvallend dat het lijkt of ze Preston absoluut uit de buurt van de nieuwe merrie wil houden.

Als de paarden in het andere land over het draadje met de nieuweling kennis maken doet Vera niets.

Het is erg vermakelijk om te zien en Preston wordt van hot naar her gestuurd (hij loopt overigens nog steeds goed en ze krijgen al 3 dgn een ieniemini strookje gras ). Komt een beetje sukkelig over, omdat hij steeds de verkeerde kant op lijkt te lopen en Vera heeft het er maar druk mee

Iemand hier die mij kan uitleggen waarom Vera dit doet?

Christel Provaas schreef op zondag 5 mei 2013, 9:50:


Wat grappig. Ik wist niet dat paarden dat zo voelen. Het is erg grappig en een beetje sneu (hoezo antropomorfisme?) voor Preston. Hij komt een beetje over als het sulletje van de klas . Hij wil gewoon even kijken en snuffelen, maar krijgt absoluut de kans niet!

Ik heb met Vera straks les (dubbele longe) dus waarschijnlijk pakt Preston die kans om even aan de nieuwe dame te ruiken. Preston vindt eigenlijk altijd alle paarden lief... Krijgt ook het meest op zijn donder van andere paarden.

Christel Provaas schreef op zondag 5 mei 2013, 9:44:


Is helemaal waar! Mijn man is vanmorgen vroeg vertrokken om te gaan fietsen in Drenthe, ik ga lekker met mijn paarden spelen en vanmiddag hebben we allebei iets leuks te vertellen over hetgeen we meegemaakt en gedaan hebben.

Het is trouwens niet alleen bij mensen met paarden het geval. Aan mijn man wordt met regelmaat gevraagd of zijn vrouw er geen probleem mee heeft dat hij zo vaak weg is voor zijn hobby?

Ze vinden dat hij een superfijne en lieve vrouw heeft, omdat ik er nooit over zeur

Marlies Sanders schreef op zondag 5 mei 2013, 11:20:


Thanks! Ik zal van de week proberen even een foto te maken van de onderkant van zijn voorvoeten. Ziet er heul apart uit .

Het is uiteraard nog lang niet goed, maar er zijn wel overduidelijk veranderingen te zien. En dat terwijl Marco er maar een heel klein beetje aan gedaan heeft.

En hij krijgt gras . Hoop zo dat dit goed blijft gaan. Dan ga ik zeker even met hem bij mijn da langs, om hem te laten zien.

Nu weer on-topic, Preston heeft kennis kunnen maken met de nieuwe dame. Is zo lief om te zien, hij benadert haar heel voorzichtig en zodra er ook maar iets gebeurt maakt hij zich uit de voeten. T Toen ik Vera er na de les weer bij in het land deed was het over met de pret . Preston wordt geacht zich links van Vera te houden op een meter afstand .

AMA schreef op zondag 5 mei 2013, 23:07:


Het is dus een normaal verschijnsel, pfff gelukkig, mijn Vera wordt nl al door een stalgenoot liefkozend "Cruela" genoemd.

Het gaat eigenlijk best wel goed. De nieuwe dame heeft wel een grote bijtplek op haar kont (vel eraf), maar als dat alles is, dan komt het wel goed. Gisteravond mocht Preston al even naast de nieuwe grazen, zonder dat Vera zich ermee ging bemoeien.

Het vreemde vind ik dat Vera en Preston wel samen staan, maar geen echte maatjes zijn. Ze kroelen nooit met elkaar . Met regelmaat wordt Preston ook aan de kant gestuurd door Vera. Gisteren mocht hij echter samen met Vera van 1 hooibult eten . Dit gebeurt anders nooit.

Marlies Sanders schreef op maandag 6 mei 2013, 14:20:


In ons geval niet hoor , mijn hobby gaat gewoon voor