Dat is zeker waar ja, maar wat ik zelf minstens zo sneu vind is hoe manegepony's vaak helemaal vast zitten in hun lijf, soms gaan die diertjes gewoon als een plank door de bocht. Als daar wat meer aandacht aan besteed werd, zonder sporen, zonder bit, zonder zweep, maar met bv een zachte sidepull, zou het er denk ik een stuk beter uitzien.

Het is wel mogelijk om dressuur te rijden met zo'n halsring, alleen het is wel zo makkelijk (ook voor het paard imo) om eerst de hulp van een optoming aan het hoofd te hebben. En als dat goed gaat, de zijwieltjes eraf.

Interessant filmpje, je ziet echt hoe die verschillende lengtes doorwerken in het hele lichaam.

Af en toe kan paardlief me toch zo aan het lachen maken, vandaag weer zo een.
Kreeg van een stalgenootje heel lief de vraag of mijn paard ook een bak slobber wou, ze ging toch maken voor haar paard.
Tja zei ik, da's lief maar dat eet ze niet.


Nouja, verbazing natuurlijk, dus de bak voor haar paard even bij mijn paard gehouden.
Die dacht oh leuk, emmer, dus neus erin. En vervolgens weer heel snel die neus eruit, gatverdemme baas wat flik je me nu!!!!

Achja, wat kan ik er nu aan doen dat mevrouw graag over het asfalt draaft, haar schuilstal links laat liggen, en blijkbaar zelf meer NH trekjes heeft dan de baas.

Haha is goed hoor, weet je wat die mafkees doet? Als het regent en andere paarden willen in de schuilstal, dan gaat ze gewoon voor de ingang staan, zodat niemand erin kan. Zij nat, iedereen nat!!! Ze wil geen mietjes in haar kudde.

Goed zo, zouden er meer zoals jou rond moeten lopen!
Wat erg zeg, het is heel lullig maar als je zo rond moet strompelen hadden ze toch beter naar de slacht gekunt...

Tja, om nou 10 jaar of langer met misvormde hoeven rond te strompelen, da's toch ook niks? Deze mensen zeggen dat "gered" maar als je een beest wil redden moet je er toch goed voor zorgen imo...

Haha, oh wat een stouterds!
Die van mij staan ook wel in de schuilstal, maar vooral voor het eten. Zodra ze genoeg hebben snel weer naar buiten.

Wat heerlijk om te zien.

Als ik jullie verhalen lees besef ik weer hoe blij ik mag zijn met mijn vent die bijna net zo dol op paarden is als ik. Ik moet zo naar mijn werk, maar hij gaat vanmiddag lekker naar ze toe, mest de paddock uit, vult de hooinetten en gaat dan lessen.
Zonder hem zou ik het een stuk zwaarder hebben om ze te verzorgen, ben echt dolgelukkig met 'm. Het is echt een gezamelijke hobby waar we veel plezier aan beleven.
Met mijn 2e ponie (gezelschapsbeestje) was hij het eigenlijk eerst niet eens, maar nu ze er eenmaal is vind hij haar hardstikke leuk en lief.

Helemaal niet gek hoor, ik voer ook zo ongeveer onbeperkt, en mijn paard heeft totaal geen interesse in het ding dat ik ooit zo trots aan haar presenteerde...
Mijn mini, die ik deze winter kocht, eet niet zo snel, en kreeg op haar vorige adres ook nog elke dag een handje brok oid, die lijkt er wel van te likken. iig, sinds zij er is zie ik dat er gelikt is.

Achja, ik bied maar gewoon van alles aan en ga ervanuit dat paarden zelf wel weten wat ze nodig hebben.