Christel Provaas schreef op dinsdag 2 april 2013, 14:05:


Hij krijgt nu absoluut geen gras. Vanaf november heeft hij geen gras meer gehad. Het is een maand of 2 geleden begonnen nadat mijn merrie hem over hard bevroren bonken prut heeft gejaagd . Ik dacht in eerste instantie aan zoolkneuzingen. Het gekke is dat af en toe te zien is dat hij pijn heeft. Gisteravond had hij overduidelijk pijn toen hij van het zachte op het harde kwam. Vanmorgen toen hij om 6.00 naar buiten ging was er niets aan de hand. Liep op zijn gemak over het beton en gaat bokkend het land (zonder gras) in! Hij loopt de hele dag buiten en daar liggen op zo'n 10 verschillende plekken bultjes hooi. Ook zorgt mijn merrie er wel voor dat hij "beweging" krijgt . De kans is groot dat als ik hem vanavond binnen doe, hij nergens last van heeft of als een oude krant over het beton strompelt

En er zijn dagen dat hij als een idioot door het land "knalt". Bokken, rennen, springen enz. Misschien dat dit achterlijke gedoe er ook geen "goed" aan doet.
Ik word hier zo onzeker van. Wanneer is het voor een paard nog paardwaardig? Het enige wat ik wil is hem een fijn "pensioen" geven, gewoon lekker buiten lopen met andere paarden en verder hoeft hij helemaal niets meer. Bah het is niks als je dieren niet in orde zijn.....

Christel Provaas schreef op dinsdag 2 april 2013, 15:59:


Ja, hij is 6 jaar geleden op de foto geweest en toen had hij beginnende "hoge overhoef", verleden jaar tijdens zijn hb heb ik hem op de röntgenfoto laten zetten en de da vond de artrose niet ernstig.

Over het algemeen is hij beter na stilstand. Heb hem net nog even uit het land gehaald, daar liep hij super, maar zodra hij het beton ziet gaat hij stilstaan en wil niet verder. Heb hem een klein stukje op het harde laten lopen en dan loopt hij toch weer behoorlijk stijf met beide voorbenen. Op het zachte loopt hij gewoon weer goed.

Misschien dat ik (in overleg met mijn da) er toch nog een kuur buut tegenaan moet gooien.

Talitha schreef op woensdag 3 april 2013, 14:34:


Hey! Heb vandaag contact gehad met mijn da. Hij denkt in eerste instantie toch aan bevangenheid. De artrose op de foto's van mei 2012 waren niet ernstig. Het kan nu natuurlijk wel zo zijn dat door de lange, natte herfst, gevolgd door een lange, koude winter de artrose wat erger is geworden. Het is wel vreemd dat hij vooral op het harde echt wel pijnklachten laat zien. Op het zachte praktisch niet. Maar na wat beweging wordt de pijn wel duidelijk minder. In overleg met da ga ik nu 2 wkn buut geven en daarna nog een week de dosering halveren. Dan stoppen en kijken wat er gebeurt.

Tegen die tijd hoop ik ook dat het eindelijk wat beter weer wordt en dan zal er ook weer wat gras zijn. Uiteraard krijgt hij beperkt gras, maar hij krijgt het wel. Ik vind het nl niet paardwaardig voor hem om hem apart te zetten terwijl de rest een stuk verderop in de wei staan. En dan is het afwachten geblazen. Als hij weer klachten krijgt dan laat ik hem inslapen.....

e m kraak schreef op woensdag 3 april 2013, 15:50:


De bedoeling is om de ontstekingsreactie te remmen en de pijn te verminderen. Als je mij zou kunnen vertellen wat ik kan doen dan hoor ik het graag. Het paard toont de laatste 2 maanden hb en is dat verleden jaar ook geweest. Toen is hij na een paar weken buut opgeknapt en heeft de hele zomer 24/7 in het weiland gestaan, zonder enige problemen. Ik heb hem heel langzaam gewicht laten verliezen en had goede hoop dat hij nog een tijdje meekon. Waardoor de klachten de laatste 2 maanden ontstaan zijn is lastig. Er is niets in zijn rantsoen verandert.

Christel Provaas schreef op woensdag 3 april 2013, 17:19:


Het is de vraag of gras in het geval van mijn paard de trigger is. Zoals ik al eerder heb beschreven was hij veeeeeel te dik toen hij bevangen werd. Overgewicht is 1 vd oorzaken van hb. Buut is pijnstillend én ontstekingsremmend. Ik vind het jammer dat als ik om advies vraag ik geen adviezen krijg, maar als ik schrijf wat ik ga doen in overleg met een da, komt er in ene wel commentaar en krijg ik vooral te horen wat ik niet moet doen. Er zijn foto's gemaakt en mijn da denkt niet dat het door artrose komt. Vertel mij maar wat ik anders moet/kan doen? Dat is waar ik al eerder om heb gevraagd. Ik had de indruk dat dit forum een ander forum zou zijn dan bijv "bokt", maar ik voel me nu meteen veroordeeld. Jammer...

Ik probeer naar mijn beste kunnen mijzelf te informeren en heb echt het allerbeste met mijn paard voor (ik weet niet of iemand mijn geschiedenis met oprechte interesse met dit paard heeft gelezen) en geloof me ik ga droog brood eten voor dit paard als het moet. Nogmaals; hij verdient het om lekker paard te zijn en apart op een stukje zand met een pluk hooi is voor hem (en nmm ook voor andere paarden) NIET paardwaardig.

joop schreef op woensdag 3 april 2013, 18:31:


Bedankt voor je reactie. Magnesium ben ik een maand geleden mee begonnen naar aanleiding van de info die ik hier gevonden heb. Ik hoopte echt dat, dit hem kon helpen, helaas is hij de laatste paar dgn (week) steeds iets slechter geworden. Daarom krijgt hij nu bute omdat hij nu vooral op het harde toch wel wat pijn laat zien. Curcuma ken ik als kruid in de keuken en als snijbloem en plant (mooie zachtpaarse bloem), wat doet curcuma in het paardenlichaam?

e m kraak, ik reageerde idd wat overdreven, maar ben gewoon bijzonder ongerust en vedrietig bij de gedachte dat het paard pijn heeft en dat ik hem mogelijk ga verliezen.

Ik twijfel niet aan mijn da die overigens ook paardenarts is. Ik probeer gewoon te zoeken naar informatie die mij en vooral mijn paard zouden kunnen helpen. En ik probeer hier info te vinden op de site en door ervaringen van andere mensen.

Preston schreef op donderdag 4 april 2013, 8:10:


Hier wil ik nog aan toevoegen dat het wel en/of niet beweiden enz enz natuurlijk van een heel aantal factoren afhankelijk is. Ik zal moeten roeien met de riemen die ik heb en doe dat naar mijn beste weten en kunnen.

Uiteraard zijn er over bute "horror" verhalen bekend en dat jij die ervaring hebt is voor jou zeer vervelend, maar dergelijke verhalen zijn er bij veel andere middelen/medicijnen, alternatief/homeopatisch/kruiden enz enz ook te vinden. Ik geef niet in de wilde weg "zomaar" bute. Dit gaat in goed overleg.

Een advies zoals Joop geeft over curcuma zijn adviezen waar ik iets mee kan. Dat wil NIET zeggen dat ik het nu meteen aan mijn paard ga voeren, maar dat ik daar nog meer info over ga zoeken.

Spirithorses schreef op donderdag 4 april 2013, 8:51:


het is idd zo dat we een zeer natte periode gehad hebben. Bij ons zijn de winterweides nog nooit zo nat en zompig geweest als deze herfst/winter. Hij krijgt niets anders dan hooi. En sinds ruim een maand magnesium. Op PN wordt geadviseerd om dit eventueel te mengen met grasbrok. Is grasbrok nu wel zo handig voor een paard dat gevoelig is voor hb? Ik heb intussen een zak wiesencobs van Marstal besteld, hier zit geen melasse in en als ik de fabrikant mag geloven een laag fructaangehalte. Er zit dus wel fructaan in. Ik meng de magnesium nu gewoon in een grote spuit met water en spuit het rechtstreeks in zijn mond. Maar daar gaat ook af en toe nogal wat magnesium mee verloren.

Sandra van Bommel schreef op donderdag 4 april 2013, 10:16:


Wat vervelend voor Billy en voor jou natuurlijk.

AMA schreef op woensdag 3 april 2013, 21:15:

Dit is ook een lastig iets. Een beetje pijn voor een paard dat niets hoeft is waarschijnlijk niet zo'n probleem. Mijn paard staat helemaal onderaan de groep, maar doordat we redelijk grote weides hebben heeft hij alle ruimte om aan de kant te gaan als het nodig is.

Het is ook niet zo dat ik hem "zomaar" laat inslapen hoor. Asl je weet hoe vaak er al tegen mij gezegd is dat ik dat beest gewoon moet "opruimen", dan vraag je, je af waarom mensen dieren hebben. Maar als uiteindelijk blijkt dat hij toch echt hoefbevangen is, dan laat ik hem niet rondlopen. hb is toch bijzonder pijnlijk.

Monique Meijer schreef op donderdag 4 april 2013, 11:12:


Af en toe moet ik mijn paard vooruit slepen (over het harde), dan wil hij echt niet lopen, staat met een opgetrokken buik en 2 stijve voorbenen te kreunen bij iedere stap die hij zet. Als ik hem met zachte dwang toch wat laat stappen, loopt hij na 100 meter een heel stuk beter. Ik kan wel goed aan zijn uitstraling zien of hij pijn heeft of niet. Op de momenten dat hij in het land loopt is hij blij en wil hij verder.

Als hij een "pijnaanval" heeft, ik noem het maar even zo omdat het met vlagen komt, dan wil hij niet verder.

Sandra van Bommel schreef op donderdag 4 april 2013, 11:57:


Alleen als ik hem van en naar de stal breng. Dit is hooguit 50 mtr.

Monique Meijer schreef op donderdag 4 april 2013, 12:00:


Mijn paard is alleen maar weideornament . Ik heb hem verleden jaar heeeel langzaam wat in beweging gekregen door heel veel met hem te stappen (in het zand/land) omdat hij gewicht kwijt moest raken.

Ik zal zeker heel goed naar hem kijken en neem absoluut geen overhaaste beslissingen.