e m kraak schreef op zaterdag, 30 april 2005, 3:14:
> Ik wil de spits wel afbijten... Wat mij betreft kan iedere
> organisator die zaken vraagt die mijn paarden en ik
> normaalgesproken niet doen het schudden. Uiteindelijk zijn wij
> KLANT op het door hem georganiseerde festijn, en de klant is
> toevallig koning en anders een klant minder. Zit ik niet mee.
****************
Mwah ... Zo kun je d'r over denken, en is natuurlijk je goed recht.
Houdt ook meteen in dat je dan eigenlijk nooit ergens aan mee kunt doen (maar ja, dat is dan ook meteen het dilemma meestal). Het is nu eenmaal wel reeel om voor een bepaald evenement/discipline bepaalde regels te hanteren dus met dat feit op zich heb ik niet zoveel moeite. Zelf hanteer ik (zal je niet verbazen) meer de norm: leidt mijn paard onder een bepaalde maatregel, dan niet. Maakt het hem niet uit: dan zou ik eventueel wel meedoen.
M.a.w. ik zou er niets op tegen hebben om aan een dressuurwedstrijdje mee te doen, als hij dan een bit in zou moeten. Gewoon omdat het hem niet uitmaakt. Waarom zou het mij dan uitmaken? Als diezelfde dressuurwedstrijd inhoudt dat mijn paard geschoren moet zijn, nee dan pas ik. Omdat ik dat niet goed (lees: gezond) voor hem vind. Als het inhoudt dat hij beslagen moet zijn, pas ik ook. En sporen in de dressuur, hmmm, ik weet niet of ik die zou kunnen dragen op een manier dat mijn paard er geen last van heeft (m.a.w. dat ik hem er niet per ongeluk mee aanraak), vin'k ook wel een beetje een principe worden. Maar is ook wel weer een uitdaging zo te rijden dat hij er niets van voelt (benen leren stilhouden en meer doen met andere hulpen, hetgeen beswel mogelijk is). M.a.w. is ook nog over te praten (met Torop dan he). Ik denk als ik hem de keuze liet, dat hij dan eerst zou kiezen voor een zadel zonder singel, want de meeste hekel heeft hij nog steeds aan de singel, niet aan het bit en waarschijnlijk haalt hij op bovenvermelde manier ook z'n schouders op over de sporen.
Waar ik sowieso wel een beetje moeite mee heb, is uberhaupt het meedoen aan evenementen "omdat het zo leuk is". Volgens mij is het meestal alleen maar leuk voor de ruiter. Een gemiddeld paard vindt het volgens mij sowieso niks. Of je't daarvoor moet laten, .... och nee, dat nou ook weer niet. Het ene paard is wat stoicijnser dan het andere. En het went natuurlijk na een aantal keren ook wel. Voor mij is dit echter wel een overweging. Mijn paard doet het sowieso al niet goed op veranderingen (een ander paard in de kudde is meteen al reden voor 4 weken sacherijnig en van slag zijn), ik zal dus niet snel met hem ergens naartoe gaan, tenzij het niet al te stresserig is. Kan ik beter later met die Belg gaan! Die vindt alles prima, vindt wapperende vlaggetjes leuk, al was't alleen maar om proberen op te eten!
En tsja, als het op klinkklare nonsens uit gaat draaien, dan kan ik het soms niet laten om wat principieel te worden. Zo werd ik tijdens het halen van mijn ruiterbewijs (wat ik wilde hebben want anders elke keer gezeik als ik met paard in het bos reed) aangesproken op het feit dat ik chaps droeg. Waarop ik vroeg wat DAT er nou mee te maken had. Je mocht in elke kleding verschijnen (broek o.i.d.) maar de laarzen dat moesten dan weer rijlaarzen zijn en korte laarsjes met chaps dat mocht dan weer niet. Dat is toen redelijk hoog opgelopen, ik zag echt niet in wat de relevantie van zo'n opmerking was (wat maakt dat nou in hemelsnaam uit of je met rijlaarzen of chaps op zoiets verschijnt). Op een gegeven moment heb ik maar gezegd dat hij maar moest kiezen: of mij door laten gaan en niet meer z***ken over die chaps, omdat dat onder het hoofdstuk "niet relevant" viel. OF definitief zeggen dat het niet mocht, en mij eruit sturen, maar dan ging ik wel een klacht indienen omdat het nergens op sloeg.
Hij heeft me toch maar door laten gaan. Wel met een reprimande.
Waarop ik tijdens het uitdelen van de diplomaatjes nogmaals dat ter discussie stelde. Toen werd hij een beetje moe van me geloof ik, want toen zei hij dat ik het dan maar helemaal moest vergeten dat hij dat gezegd had. Het stond namelijk ook niet duidelijk in het bijbehorende boek wat nu wel en wat nu niet mocht. Pfff. Dat soort wazig gewauwel over "hoe het er uit ziet", daar kan ik dus niet tegen.