Nils Vellinga schreef op zaterdag 16 februari 2013, 18:54:


Dat denk ik dus ook.
Ik ken zoveel kinderen en pubers die verzorgpaarden hebben. Ik merk daar geen verschil in tov vroeger.

Ik denk dat er hier gewoon moeilijke eisen gesteld worden, én volwassen, en rijk genoeg én dan ook nog eens bereid om slaafje te spelen. Ga ze maar zoeken...

Daarstraks moest ik trouwens erg lachen en denken aan dit topic.
Kwam aan bij het bijrijdpaard die al netjes gepoetst stond te wachten in de stal. Nog snel even opzadelen en we konden vertrekken. (Wel handig want paardlief is een cremello en loopt 24/7 buiten ) En nadien heeft de eigenaresse haar ook nog uitgestapt. Handig, handig...

Ik heb dezelfde ervaring als Peter.
Ik heb een pony die door mijn DA uitgesloten is van de slacht omwille van het gebruik van Ventipulmin.
Ik mocht braaf haar papieren inleveren bij de DA, anders geen medicatie.
En nu moet dat mutatiedocument eigenlijk nog terug gestuurd worden naar de VLACO om de mutatie aan te passen. (Dat heb ik dan weer (nog) niet gedaan.)

(Maar ik heb inderdaad ook net zo goed zelf phenylbutazone in de kast staan...
Scheelt wel dat nu al mijn paarden uitgesloten zijn van de slacht. Die pony was de laatste die nog wel slachtpaard was.)

Het zou trouwens sowieso interessanter zijn om alleen niet-slachtpaarden op het terrein te hebben. Want als ze controleren doen ze dit doorgaans eerder op bedrijven waar paarden aanwezig zijn die nog niet uitgesloten zijn. (Al uit meerdere betrouwbare bronnen vernomen.)

Ow, en voor wie er nog aan twijfelde. Er is wel degelijk reeds een uitwisseling van info tussen de registratie-diensten van de paarden en oa. de belastingsdienst. (Alhoewel dit ontkent wordt.)
Bij een belastingscontrole op het bedrijf van een kennis van mij, kwam de controleur zelf aanzetten met een up-to-date lijst van alle paarden van het bedrijg, afkomstig van de registratiediensten...
En ook verdacht dat de aanvragen van de paspoorten/mutatiedocumenten veranderd is. (Hebben jullie het gemerkt?) Je moet tegenwoordig je rijksregisternummer geven.
Enkele jaren geleden werd dit nog niet gevraagd...

e m kraak schreef op vrijdag 15 maart 2013, 0:44:


In België moet je dan wel eerst nog dat mutatiedocument en het paspoort terug sturen naar de registratiedienst. Zelf aanduiden is niet genoeg. Aangezien je de mutatie verandert moet dat aangepast worden in de databank. En krijg je een nieuw mutatiedocument + dat het door hun aangegeven wordt in het paspoort.

e m kraak schreef op vrijdag 15 maart 2013, 22:57:


100% mee eens.
Maar wat wilde je er precies aan doen? Ik wil best ergens mee achter staan.
(Ben ook lid van een aantal actiegroepen maar die zijn vrij dood momenteel, geloof ik.)
Maar ik heb waarlijk geen idee wat ik er verder zelf aan kan veranderen.

En protesteren door het lekker anarchistisch niet te doen, wil ik mijn dieren en mijn portemonnee niet aan bloot stellen. Want ik heb wel degelijk weet van controles en inbeslagname is één van de mogelijke gevolgen wanneer ze je pakken...

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 29 maart 2013, 15:30:


Hangt dat ook niet af van het karakter van het paard in kwestie?

Ik heb ook paarden staan die niet gereden worden.
Eigenlijk wordt zelfs geen enkele van mijn 4 paarden gereden...
2 zijn nog te jong, 1 is te oud en te versleten.
En nummer 4 gaat ook richting 'te versleten' en dan zie ik er het plezier niet meer van in om er nog veel op te kruipen.

De jeugd entertaint zichzelf natuurlijk. Een speelvriendje om de hele dag mee rond te klooien, vinden die 2 momenteel wel genoeg afleiding. Dus die laat ik maar even buiten beschouwing.

Ik heb ook niet het idee dat mijn oudere paarden staan te verpieteren.
De oude pony heb ik in huis gehaald, toen ze al gepensioneerd was. Die mag hier haar laatste jaren doorbrengen. En dat is wel best zo. Meer zit er niet meer in voor haar. En ze is sowieso niet zo gek op veel menselijke aandacht. Een kalm vriendje, genoeg voer en ruimte om wat rond te kuieren. Meer moet dat niet meer zijn voor haar.
En ook bij mijn paard heb ik niet het idee dat ze het rijden echt zou missen. Zij is ook een kalm paard, die niet echt uit is op sensatie of nieuwe dingen. Ze ging wel graag mee buiten rijden. Ze is altijd vrolijk en enthousiast en ze was steeds wel te vinden voor een sprintje door de velden. Maar of ze het ook echt 'mist', is nog wat anders natuurlijk.
Ik denk dat het voor haar op psychisch vlak weinig uit maakt wat ze wel/niet te doen heeft.
Soms lijkt ze wel van aandacht te genieten. Maar ik geloof niet dat het een noodzaak is voor haar.

Maar we hebben er ook al andere gehad hoor.
Mijn jonge ruin bijvoorbeeld, heb ik 2 jaar geleden echt weg gedaan omdat ik het idee had dat ik hem tekort deed. Het was niet echt mijn type paard, qua karakter.
En ik zag mijzelf niet de dingen ondernemen met hem, die ik met mijn merrie wel deed.
Ik vond hem lief en mooi en leuk etc. maar ik kreeg er geen ander toekomstbeeld bij, dan dat ik hem op de wei zou laten staan en dat ik er weinig mee zou doen.
En dat vond ik echt zonde voor hem. Want hij is een paard dat wél vraagt om aandacht en uitdagingen. En die kon/wilde ik hem niet geven.
En in een goede actieve en speelse kudde, had hij misschien zijn ei nog wel kwijt gekund. Maar toen het veulen stierf en er alleen nog wat oude dozen over bleven, lag dat voor hem opeens ook veel moeilijker.
Dus toen heb ik hem verkocht.
Egon heeft daar deels wel gelijk in, dat je zoiets ook voor jezelf doet. (Want je eigen gevoel is ook niet positief in zo'n situatie en dat gaat ook wegen na een tijdje.)
Maar ik gunde hem zeker een veel beter baasje.
En die heeft hij nu hoor. Weliswaar via wat omwegen. Maar als je het nu vanuit zijn situatie bekijkt, is hij er absoluut op vooruit gegaan. Hij is nu beter af dan bij mij.
Had ik hem wel gehouden, had hij wel staan verpieteren, denk ik?

En ik snap ook best dat mensen besluiten om zo'n paard wél zelf bij te houden.
Uit vrees dat zo'n dier slecht terecht komt als ze zelf de verantwoordelijkheid opgeven.
Of dat er dingen mee gebeuren die niet helemaal binnen hun eigen referentiekader passen.
Dat heb ik ook hoor.
Mijn ruin is bijvoorbeeld al 2,5 jaar weg. Maar afgelopen week zag ik op fb dat hij opnieuw geopereerd was. En dan zit je in eerste instantie toch meteen met allerlei bedenkingen en vragen in je hoofd. Maar in principe heb ik er niks meer over te vinden hé...?
Ik heb mijn zeggenschap en verantwoordelijkheid opgegeven de dag dat hij bij mij vertrok. En ik kan niet anders dan ervan uit gaan dat de huidige eigenaren de best mogelijke beslissingen maken voor/over hem.
Veel mensen denken dat een paard bij henzelf altijd beter staat. En dat ze zelf betere beslissingen zouden nemen. Maar soms is dat toch echt een illusie.
Loslaten en vertrouwen hebben, zijn daarin wel de sleutelwoorden, geloof ik. En dat is verdikkeme moeilijk hoor. Ook een soort leerproces, vermoed ik?

Sandra van Bommel schreef op zaterdag 30 maart 2013, 10:56:


Mmm, het paard waar ik het over had, valt anders ook wel een beetje in de categorie.
Beroemd en berucht
Maar het hangt allemaal af van de ruiter/eigenaar. Hij was nog selectief in wie hij vliegles gaf en wie niet. En dat had er echt niets mee te maken, dat hij niet gereden wenst te worden.

Als je merrie niet lief is, zou ik er niet zomaar vanuit gaan dat je plan van een loopstal gaat lukken.
Op de stal waar mijn paarden staan, zijn enkele ruime loopstallen. (Die ook als dubbele loopstallen te gebruiken zijn.) Maar daar kan je niet zomaar wat paarden samen insteken.
Vooral de volwassen merries zijn daarin nogal moeilijke gevallen. Het meerendeel van de merries kan niet samen met een ander paard ongeacht of ze dubbel zijn of niet. (En dan gaat het toch over een stuk meer dan de afmetingen die jij noemde.) Tenzij hun eigen veulen of een hengst, dan vinden ze het wel best.
Paarden waarmee ze samen buiten lopen en waarmee ze bevriend zijn, kloppen ze net zo goed bij elkaar als je ze samen in zo'n stal steekt hoor.

Een paar ruinen/ jonge hengsten bij elkaar in zo'n loopstal is alleszins makkelijker dan merries bij elkaar in zo'n stal. Merries bij elkaar lukt hier maar in uitzonderlijke gevallen. (Soms nog jonge merries of hartsvriendinnen etc... En dan is er eigenlijk nog steeds 1 die wat meer in de verdrukking komt tov de andere.)
Zeker als je weet dat je merrie zich zo gedraagt, zou ik de moeite eigenlijk al niet meer doen. Ik denk dat je qua oppervlakte al richting een kleine hangar moet denken, om het wel te laten lukken.
Het kan wel hoor, maar het hangt echt af van de paarden zelf.
Momenteel is er hier 1 loopstal met meerdere paarden. En dat is een volwassen (redelijk dominante) oudere drachtige merrie met haar hengstenveulen van vorig jaar. En daar staat de dekhengst bij in. Maar die merrie is absoluut de baas hoor. Die hengst staat en eet alleen door haar goedvinden. En hij mag spelen met haar zoon, maar onder strikt toezicht.
En die staan in een dubbele loopstal. (2 keer 5 op 6 ofzo)
En vorig jaar hebben ook 2 merries samen gestaan met een ruin (die lang hengst geweest is.) Dat lukte redelijk. Maar was minder ideaal voor de minst dominante merrie.
En vorig jaar ook 3 jonge hengsten/ruinen samen. Maar daar moest je ook niet te nauw kijken. Vrolijke bende, maar zo nu en dan ging het er toch behoorlijk hard aan toe.

Afgelopen winter hebben we ook geprobeerd om mijn hengstveulen van 2012 te koppelen aan een ander paard in zo'n loopstal. Maar dat is niet gelukt.
Zijn dikke vriendin, een 2 jarige merrie waar hij al maanden dagelijks mee buiten speelde, veranderde binnen opeens in een tiran.
En een ander jong ponyhengstje was ook geen succes.
En mijn volwassen merrie kan ook geen stal delen. (Net zoals de meeste merries die hier staan.)

Dus tja, het kan vriezen en het kan dooien.
Maar als je van je merrie al weet dat ze zulk gedrag vertoont...

12 op 5 hé Egon. (ofzo, ken de exacte afmetingen niet. Enkel zijn ze bedoeld als merriestallen, vermoed ik.)
Maar het blijft inderdaad een afgesloten stal. Dat is ook wat ik net zeg.
Daar moet je niet zomaar een willekeurig stel paarden in willen steken. Lukt vaker niet dan wel.
Of je moet een hangar plaatsen en die helemaal open gooien.
Eigenlijk zijn de hengsten daar nog het makkelijkste in. Geef ze een merrie op die paar vierkante meter, en ze vinden het al gauw best.

Jet van Gulik schreef op vrijdag 19 april 2013, 23:56:


En wij hebben er 2 die samen in een schapenhok van 3 op 3 kropen. En dan moest de ene doordraaien om de ander weer buiten te laten. En samen een hele dag in 1 box kunnen ze ook. (Zeer praktisch als je naar een clinic gaat ofzo. Hoef je maar 1 stal te huren. )
Maar dat is eerder uitzonderlijk hoor. Dit zijn boezemvriendinnen.
Met geen van beide paarden moet je iets gelijkaardigs proberen met een ander paard erbij.

e m kraak schreef op zaterdag 20 april 2013, 11:00:


Ja zo'n schot helpt wel.
Maar ook maar beperkt.
Als ze erop uit zijn, slagen ze er uiteindelijk altijd wel in op het andere paard in een hoek te pinnen en die eens 'een lesje' te leren.
Zeker als er voer in het spel is.
Voerhekken geven daarin wel wat rust, maar dan moet er zeker nog genoeg plaats zijn.

Even voor de beeldvorming. Dit is zo'n 'enkele' stal. Hier in gebruik als merriestal.
Links achter de merrie zie je een bruine poort met tralies. Die kan open en dan heb je een doorgang naar de stal ernaast. Je houdt dan ook een schot in beton tot halfweg de stal. Maar dat geeft echt niet voldoende bescherming hoor.
http://www.youtube.com/watch?v=TBHDZ_rYFDo

Jouw idee van een rondgang lijkt mij dan nog beter. Dan zijn ze net wat minder gemakkelijk in een hoek te drijven.
Maar dan zit je wel met die voerhekken. (aan de kant waar ik sta te filmen) Er zijn paarden die het hele hek opeisen en dat betonschot gaat dat wat tegen.
Dan zouden de voerhekken beter links en rechts moeten zodat de paarden met de kont naar elkaar kunnen staan met het schot ertussen ipv naast elkaar?
(De poort in de achtermuur is trouwens een poort naar buiten. Die zit ook in elke stal. Dus je zou ook wel uitlopen kunnen maken en daar ook een rondgang in maken?)

Maar je spreekt hier echt al over behoorlijke afmetingen hoor als je het op een goede manier wil proberen.
En dan heb je nog geen garantie op succes.

Ze zijn laat dit jaar.
Mijn eczemer (die al 13 jaar schuurt) is ook nog niet begonnen.
Het zit er wel aan te komen hoor, ik maak mezelf geen illusies.
Mijn paard haar systeem is sowieso nogal "off" momenteel, dus ik ben 100% zeker dat die wel gaat schuren. (teveel medicatie gehad en heel verkeerd moeten voeren omdat ze ingeteerd was door het zogen van een veulen... Dus dat kan hier niet goed gaan.)
Maar zolang het nog kan blijft ze nog even zonder deken.

Ik zweer al jaren bij de originele Boett-dekens. Die zijn toch echt superieur qua pasvorm. Goedkopere dekens zijn vaak te kort qua hals en te krap rond te schoft en schouder.
En die sweet itch hoody van Rambo is ook een hele goeie. Ook ruim genoeg, alleen was die qua pasvorm voor mijn paard minder geschikt (werd kaal op haar schouders en flanken erdoor)

En goede en goedkope! vliegendekens zijn die van de decathlon. Dan ben je voor een kleine 50 euro gesteld. Ook goede pasvorm en lang genoeg in de hals. Iets minder geschikt voor eczeempaarden. Maar in minder jeuk-periodes kan het ook nog wel voor eczemers.
Al onze andere paarden lopen onder decathlon dekens. Sommige zijn al 2 zomers gebruikt en nog steeds onbeschadigd. (Andere vorig jaar pas gekocht)
Dus prijs/kwaliteit zeker ok.

Groet
Ans

Kan best dat ze kreupel/gevoelig lopen door de rotstraal.

Een Quick fix zijn trouwens droogzetters voor koeien. Als je eraan kan geraken tenminste. (want is eigenlijk geen geoorloofd gebruik van het product, geloof ik.)
Het is rotzooi uiteraard (antibiotica) maar het werkt wel goed en snel. En is handig te gebruiken in alle spleetjes en kieren van de hoef. Het geeft je misschien de gelegenheid om met een meer duurzame oplossing te komen zonder dat je paard gevoelig blijft lopen?

Ciska Willemse schreef op maandag 3 juni 2013, 13:23:


Yep!
Als ze erop uit komen, kan je een proces aan je broek krijgen.
Zo wordt onze grootste zomerweide (1,5 hectare) deze zomer verplicht helemaal afgegraven en gezeefd.
En daarbovenop nog een fijne boete voor de grondwerker die 7 jaar geleden stiekem dat puin in de grond verwerkt had + een dwangsom per dag dat het niet gebeurd is binnen de gestelde termijn.
Wij waren geen partij, maar zijn wel mooi de helft van ons grasland kwijt deze zomer.
Dus pas maar op met zomaar puin storten op weides etc. Ze kunnen je er echt wel op pakken als ze willen.

Zand mag trouwens ook eigenlijk niet.

Peter Donck schreef op woensdag 12 juni 2013, 20:04:


Waar heb jij jouw hengst dan bij staan?