Piet schreef op woensdag 23 januari 2013, 17:06:


Ik heb ook geen enkele moeite met mensen die gewoon eerlijk en rechtuit zijn. Als ik daar bang voor was, schreef ik niet op dit forum.

Mijn beweegreden, behalve dat ik altijd al weg was van ezels? (heb ze ook een tijd verzorgd op een kinderboerderij) Ik hou niet van nerveuze paarden, schrikachtige paarden en paarden die vanwege een verkeerd grassprietje de kont de lucht in gooien en een raket imiteren. Nou ja, ze zullen best lief zijn, maar niet erg geschikt voor mij. Ik heb geen haast en als ik ooit weer een paardenbeest aanschaf, dan graag eentje die ook geen haast heeft. Helaas mankeert het merendeel van de paardenbeesten iets, als ze geen haast hebben. Ezels hebben echter over het algemeen niet zo'n nood aan een fikse galoptocht en gooien eenvoudigweg alle ankers uit als ze iets zien dat ze niet vertrouwen. Vind ik zelf beter dan wegrennen. Met hypergedrag kan ik niet goed overweg, Met eigenzinnigheid wel. Bovendien Want ja ... ik had het speciaal over een grote, omdat ik hem dan graag voor een karretje zag lopen of er eens een keer op zou willen zitten voor bv een sukkeltochtje naar vrienden verderop, Ik had zo het idee dat een ezel een ideaal clickerdier is. (nou ja je kunt dus zelfs met een mossel clickeren, maar een ezel is net wat leuker)

Maar ik zeg ook erbij dat ik impulsief en emotioneel ben en soms wat last heb van oversprongsgedrag. Daarom gooi ik het maar meteen eruit,. Ben ik het kwijt en kunnen anderen tegengas geven, Vooralsnog is het toch nog lang niet zo ver dat ik er de ruimte voor heb. Eerst weer de geldboom laten aangroeien, En dan nog ... zou mij ook zomaar kunnen voorstellen dat het een belachelijk dure grap wordt, als ze van ver moeten komen.

Het zijn niet alleen de tegenargumenten van egon die ik serieus neem hoor.... ook de andere tegenargumenten laat ik goed doordringen. Haast had ik toch al niet. Het was toch al een nog-ver-weg-verhaal.

Maar vooralsnog denk ik dat de tegenargumenten sterker zijn dan mijn eigen argumenten.

Adviezen ga ik niet geven. Daar zijn andere mensen als oa Pien veel kundiger in. Ben het sowieso met haar eens dat het echt aangeleerd gedrag is. Paard is ermee weggekomen en dus beloond voor dat gedrag en zoals iedere trainer met enige kennis van Positief Reinforcement kan vertellen, is beloond gedrag gedrag wat zich herhaald. Zeker als het goed bevestigd wordt (hij is er vaak mee weggekomen) Dergelijk gedrag eruit krijgen is geen sinicure, Ik benijd je niet. Je hebt een stevige klus voor handen en ik neig dan ook naar Piens advies. Hij mag niet meer de minste kans krijgen om dergelijk gedrag beloond te zien. Zelfs geen fractie.

Heb wel echter eea gelezen over oa het veel genoemde 'eigen ruimte'
Daar is een mooie blog over.
http://www.epona.tv/blog/2013/january/spaced-out

Ook de moeite waard (en best met humor geschreven)

http://www.epona.tv/blog/2013/january/control-freaks

Ik heb een tijd als vrijwilliger op Rijtven in Deurne geholpen bij het rijden met gehandicapten (paard leiden terwijl een client erop zat -zonder zadel, maar met beugel om vast te houden- huifwagen (zo'n soort bed op de rug van twee paarden) en echte huifwagen(feestelijke uitjes) Het paardenbestand van Rijtven bestond voornamelijk uit haflingers. Deze paarden waren hun naam in goud waard.

Een kennisje van mij, hier in zweden, organiseert buitenritten, grotendeels voor toeristen, maar ook een keer in de week voor gehandicapten. Ook zij werkt uitsluitend met (overigens zeer gehoorzame) haflingers.

Mijn toontje was ook een haf,. Heb hem veel te kort gehad, maar again... toppaardje.

Trulsa had hier binnen tien minuten geleerd dat ze kon doen wat ze wilde, als kinderen met haar wandelden.
Had hier kinderen op bezoek die met de kleine pony's wilden wandelen (alweer een tijdje geleden) Ik ging zelf regelmatig met allebei wandelen en dat ging prima.Ze luisterden perfect. Zelfs trulsa, die nooit iets had geleerd, had ik het netjes meelopen bijgebracht.
Toen ik samen met de kinderen ging wandelen, ging het ook nog goed.
Toen ze alleen gingen wandelen had het slechts korte tijd nodig voordat trulsa van de ene berm in de andere dook, zigzaggend, kinderen (8-10-12) achter zich aan slepend. Ze wist in een mum van tijd hoe ze hen te snel moest af zijn door gewoon voor hun door te lopen en de andere kant uit de stomen, waardoor de kinderen uit balans raakten. (tja, met slechts 80 cm moet je slim zijn)
Ze was daar binnen 10 ,minuten zo handig in, dat de kinderen daarna niet meer met haar konden wandelen., zonder als een kleurige slinger over de weg te gaan. Ze had nieuw gedrag geleerd
Opvallend genoeg probeerde ze het truukje bij mij maar even en beperkte zich daarna (vanwege gebrek aan succes) tot vreemden, die haar vast hielden,.