Huertecilla schreef op zondag, 24 april 2005, 13:02:


Voordat iemand over 'bewijs' begint: we hebben drie hartslagmeters. De herstelwaardes zijn indrukwekkend en ook tonus en ademhaling zijn toppie.
Bedenk verder dat een maag/darm-systeem voor stro/hooi de ideale electrolytenvoorraad is.

Martien van Schubert schreef op zondag, 24 april 2005, 20:12:

.. en Don Quichotte een barbiersschaal.
Tuurlijk ben ik vaker onderweg geweest; met een lichte spaanse motorfietshelm, met een aussie-hoed, met een spaanse sombrero, met een rieten hoed, met een pet en tis allemaal wát en mijn nek verbrand met alles behalve de sombrero.
In de koelere maanden is het geen punt; vaak niets en regelmatig ook die helm. Nu komt de warme maanden er weer aan en het risico van een zonnesteek is niet ondenkbeeldig. Mijn maten rijden gewoon blootshoofds maar die rijden ook bij benadering niet de uren die ik maak. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat ik de enige met dit 'probleem' ben.

Piet schreef op zondag, 24 april 2005, 19:56:


Aandacht in de zin van het soortspecifiek bezig zijn, op de ethologie van de betreffende diersoort gericht. In die zin bedoel ík 'paardgericht'. Daar valt voor- en bovenal huisvesting buiten met soortgenoten in een familiegroep onder.

Vriendelijk is lang niet altijd van toepassing, subjectief en bovendien relatief interpreteerbaar.

'PaardNatuurlijk' is een site van F&I en noch de site noch de naam noch de inhoud stonden ter discussie, het begrip 'natuurlijk' m.b.t. paardrijden wel en dáár is het een onzinterm uit de US-marketing-machine vet 20 jaar voor Frans ook maar aan een paard dácht en Ilona net kon lopen.
De term 'natuurlijk' leidt tot veel aannames en begripsverwarring zowel binnen als buiten de NH-kring.
Mij maakt het verder bar weinig uit; men plakt maak een eind raak als men graag labeltjes wil opplakken. Voor een onderlinge gedachtenuitwisseling echter is een verheldering van termen en begrippen niet vervelend.

Spirithorses schreef op zondag, 24 april 2005, 18:59:


Sorry voor het misverstand dan Pien.



Helaas is in ruig terrein het been niet altijd zo rustig als je wil en bovendien regelmatig toch wat nodig voor steun. Verdraaien van de kuit is dan vaak wél mogelijk ergo?!
Het geven van beenhulpen wordt zo soms wat verwarrend en komt ook niet altijd over. Nee, een probleem is het niet, want met gewicht, teugel en stem heb je nog zát over, maar het komt voor dat een bruikbare beenhulp prettig zou zijn en niet beschikbaar is.

Ik ben nog niet aan spoorgebruik toe en heb ze ook nog nooit gebruikt en in die zin praat ik voor mijn beurt. Wellicht ís er geen toegevoegde waarde en dan is het overbodig. Ik zie er evenwel totaal geen bezwaar in.

Dwang is niet ter sprake.

Ik heb nu soms het probleem van te fijngevoeligheid op de beenhulp....

Wellicht werkt dat. Wellicht heb ik daarvoor meer ervaring en vaardigheid nodig. Op het moment wil ik soms differentiëren en ben ik niet in staat de hulpen voldoende gescheiden aan te geven onder alle omstadigheden. Op een stuk vlak terrein lukt een heel aardige schouderbinnenwaards, maar op een terreinhelling is dat een ander verhaal om maar wat te noemen.

Ja, en ík wil dus juist gewoon blijven zitten waar ik zit in de balans die ik en het paard nodig hebben, dus juist zónder gedoen met verschuif van kont of benen.

Ach, ik ben zelf helemaal in lijn met de 'denkende rijder' van de Spaanse School en die van Oliveira.

Uiteindelijk moet je paardrijden vooral doén, maar met voldoende kennis kun je in de praktijk veel sneller leren.
Vandaar dat ik met wat praktijervaring de boeken van Solinksi lees, onderwijl aan de gang ga, dan bij hem op kursus en dan.... etc..
Voor mij is studie verdieping en verbreding van mijn parate kennis. De praktijk heb ik nodig om het uiteindelijk te kunnen plaatsen en er paardríjden van te maken. Na een tijdje praktijk herlezen van een boek is meestal wederom leerzaam. Dat is bij mij een voortdurend proces en dat zal duren tot ik geen paard meer kán rijden.

Het boek van De Saunier kan ik je om verschillende redenen aanraden,. Kun je daar niet aankomen, dan is dat van La Guérinière even goed of beter. Nee, niet essentieel, doch in mijn ogen wel leuk, interessant én leerzaam.

Nick Altena schreef op zondag, 24 april 2005, 21:38:


Goede suggestie Nick en inderdaad. Het ideaal bestaat trouwens; de Franse kepi van het vreemdelingenlegioen; een pet met klep, met luchtkamer boven je schedel en een neklapke. Ben echter niet zó gestoord dat ik dáármee ga rijden, dan nog liever de steek van Napoleon; die is nog soort van camp.
Voor alsnog en tot een beter idee zal het de sombrero worden met het touwje aan de achterkant van mijn kraag vast zodat het ding me niet kan kelen. Voel me dan echter wel regelmatig een beetje een wannabee; ik bén tenslotte geen Spaanse vaquero... Maar goed, het is wél een goede pet hier.

Gregoor Lendfers schreef op zondag, 24 april 2005, 21:46:


en ebay, van de cavalerie ook nog, in reflecterend wit en reglmatig in de goede maat. Heb al meermalen gezocht maar...... nee, dan liever een sombrero.
Als ik de laatste 2 kilo ook nog krwijt ben, dan heb ik trouwens een heel geil rij-jasje. Slaat in het gehéél nergens op en is camp; helemaal mijn 'stijl'. Tis een kort cavalleriejack model eind 1900; lichtgrijs met knálrode revers, kraag, mouwomslag en jekkie goudkleurige knopen in heel lichte wol. Zit kek, is licht en koel. Is helemaal top voor de koelere ochtend en avond over mijn chaleco.
Heb van de week mijn katoenen zwarte rijbroek weer echt zwart geverfd voor bij de zwarte rijlaarzen en het chaleco.
Op die manier heb ik drie soort van bijpassende outfits; camp, casual en vaquero, op basis van een minimaal aantal uitwisselbare kledingstukken waarvan een groot deel nog krijgertjes zijn ook.
Een helm of pet 'past' bij één, een kepi bij twee en de sombrero (krijgertje) bij alle drie.
Allemaal geneuzel natuurlijk maar ik beken heel eerlijk dat ik ergens penny ben en ook het psychologische aspect me raakt; als ik een dag een staproute ga doen om met Arabella superrustig puntjes op de 'i' te zetten, dan trek ik héél bewust mijn strakke zwarte pak aan. Tuurlijk is het geneuzel en zit het tussen je oren.... maar daar zit het nu net op de goede plek en ik maak daar gebruik van, maak van mijn valkuil een sterkte.

Martien van Schubert schreef op zondag, 24 april 2005, 22:11:


Nâh, een Sjonny-look doet het alleen bij Anitas, niet bij señoritas en een báárd... euh... nuf sed uit respect voor Egon; ik slis niet dus heb ook geen kans als Sean Connery loek-uh-lijk.
Gewoon mijn eigen 'stijl' en dan maar onder een sombrero. Als deze nog meer slijtage gaat vertonen heb ik vast wel een mij passende uitvoering gevonden.

Er is trouwens een verbázende verscheidenheid in die ogenschijnlijk identieke sombreros: op een feest in Sevilla moet je echt niet met een Cordobés model komen.
De verschillen in materiaal, kleur, model en maatvoering zijn behoorlijk fundamenteel, maar als niemand je erop wijst zou je er niet op komen, het niet eens opmerken.
Logisch daarbij is dat de ruiters een lager model hebben dan het voetvolk; minder windgevoelig en dat is in het zadel niet onrealistisch.
Verder zijn er nog twee vrij specifieke ruitermodellen waarvan de regionale betekenis verwaterd is en die altijd 'kunnen', doch deze hebben geen brede rand en dá's niet praktisch.

is een verrassende bron van NH-spullen.

Als je wat bijzonders naar eigen wens wil; moms_money verkoopt soms spullen die ze van amish vrienden betrekt. Die kontakten van haar kunnen álles voor je maken mits van ongeverfd 'Herman Oak'-leer. Weinig tot geen fratsen, maar functioneel en kwaliteit.
Succes!

Spirithorses schreef op zondag, 24 april 2005, 23:50:

.

Bádkamer??? Het halve huis ligt vol! Vooral balen vind ik dat het altijd in je schoenen aan je sokken zit...
Onze paarden zijn niet van die haarballen en modder valt na een jaar zonder noemenswaardige regen ook wel mee.


Met hoeveelheid kleren valt het wel mee. Wel héél veel licht broeken, overhemdjes en t-shirts want ik kleed me soms 3 keer per dag om in droog goed.
Vanmorgen gaf de meter trouwens -0 aan en het land was wit uitgeslagen. Vanmiddag is het weer 30 graden. Ook daar moet je je dus voor omkleden. Ik heb daar lekker ruime fleecetruien voor. Blijft helaas aardig wat stro aan hangen.

Spirithorses schreef op maandag, 25 april 2005, 9:45:


Da's fundamenteel verschillend dan Pien; ik rij met het hoofd mijn paard loopt met het hart.
Verder rij ik met gevoel en zoveel mogelijk met alleen 'focus' vanuit 'het centrum van mijn zelfbewustzijn'; mijn hóófd. Ik zit verder op mijn gat, kijk niet naar de sterren en wortel ook niet in de grond.
Bij dat rijden vind ík het erg prettig dat mijn paard niet alleen in de vier windstreken maar ook álle graden ertussen voor- en achteruit, hellingop en -af gaat en ver- en/of hoog kan springen wanneer ik dat vraag.

Net weer een rustige staprit gemaakt met Arabella en dan oefen ik veel zowel voor haar als voor mezelf en het is bár fijn dat we samen vooruit gaan. Dat maakt het allemaal een stuk ontspannender en veiliger als we eens een keer een écht lastige rit maken.

Wat de hulpen betreft: wat is er ingewikkeld aan consequent wijken-voor-druk? Met combinaties daarvan kan je supersimpel en niet verwarrend letterlijk álle kanten op en zelfs linker- of rechtergalop aangeven.
Op de hals, aan de teugel, met de benen, met gewicht met focus is allemaal in lijn, logisch en op die manier 'natuurlijk' in de zin van instinctief voor paard en ruiter. Voor míj is dat simpel. Dat wil echter niet zeggen dat ik nooit over na hoef te denken.

Onderwijl wacht ik met smart op het boek van Inge; om te lezen, om van te leren, om wéér wat gereedschap voor de praktijk in mijn gereedschapskist toe te voegen.
Ík ervaar theorie 'studeren' als enorm effectief;
- ik heb regelmatig een 'aha'-ervaring waarbij praktijk en theorie puzzelstukjes in elkaar laten passen
- ik heb regelmatig een 'oh-ja'-ervaring waarbij een praktijk-situatie zich als een deja-vu voordoet omdat ik daarover al, verschillende, stukken gelezen had

De uitvinding van de boekdrukkunst, de halfgeleider en het www-protocol geven mij de gouden kans om in een relatieve oogwenk van de levenservaring van anderen te leren.
Het boek van Inge is een goed voorbeeld; kan ik zomaar kennis nemen van een schát aan kennis en ervaring. Tóp!!

Tis maar wat je wil. Zoals ik echter al eerder opmerkte is NH niet zelden een excuus voor ontwijkend gedrag; 'als mijn paard dat niet wil, dan hoéft het ook niet'..... Ok, tis maar wat je wil.
Ík wil dat mijn paard wil wat ik wil en ik wil véél; paardrijden volgens HC namelijk.

I love Max schreef op maandag, 25 april 2005, 9:55:


Tja, da's een wijsheid die van Confusius had kunnen komen. Een andere is dat eraf vallen door een oververhitte kop het paard áchter de wagen spannen is....
Heb een tijdje met een skaters-potje gereden; had daar een set grote gaten bij gemaakt. Helaas is het nylon van de straps door de zon verpulverd.
Heb nu een helm voor lichte motorfetsen hier. Is érg goed geventileerd en licht, doch blijft f*kking warm. Maar ja, tis wél slim.

Tis hier inmiddels al zó zonnig op droog dat de aarde centimeter brede scheuren begint te vertonen en je tussen tien en zeven eígenlijk niet lang zonder hoofdbedekking kan rijden.
Heb vanmorgen met een rieten-campo-sombrero gereden die we op het Trabuco feest 2004 gekregen hadden. Licht, prima koel maar idee strandhoed jaren zestig... Voorlopig is het de keuze echter. Hoef ook geen lus in mijn kraag te hangen, want het ding is zó slap dat het bandje er gelijk uit scheurt als er een tak in blijft hangen en me niet kan kelen.
Bijkomend voordeel van dit ding is dat Bor er net als pa ook een op wil en dat is helemaal goed voor zijn blonde bol.

Vond déze op ebay:
Beetje tekkie en ik heb liever een witte, maar tis wel een autentieke cavalerie-pet.

Zálige rit overigens vanmorgen. Tis vandaag een soort officieuze feestdag; San Marcos en bijna niemand werkt. Lekker rustig dus en ik kwam onderweg langs een schaduwplek onder de bomen naast de rivier en kon daar niet verder.... Een stel bekenden was daar met de hele familie neergestreken en ik mocht niet voorbij voor ik halfvol gevoerd was met op het houtvuurtje gebraden lamsribbetjes.
Arabella bleef heel geduldig wachten. Ze stond gewoon los lekker te chillen onder een berk.
Het laatste stuk in een half uurtje gedraafd. 'bella is inmiddels bijna de hele wintervacht kwijt en was droog, dus ik ben niet door de rivier gestapt.
Een leuke rit.

Gregoor Lendfers schreef op zondag, 24 april 2005, 21:46:


Bijvoorbeeld:

Is van superlichte en -luchtige grofgeweven gesteven katoen. Goedkoper dan een El Cheapo cap, duurder dan een rieten hoed.

Isabel van der Made schreef op maandag, 25 april 2005, 23:10:


Heb nog drie vachten liggen waarvan ik er twee kan verkopen. Geloof dat aan twee nog de hele pootjes en staart zitten. Alle drie vooral wit met hooguit wat vlekken op de poten. Mag je zelf elastiekjes aan stikken.
Heb ook nog een héél fraai en megasoepel geitenvachtje; net zacht zeemleer met een haarkant.
Over twee weken of zo ga ik weer een partij vachten prepareren. Ook allemaal wit.
Email-adres is Huertecilla@hotmail.com

Om even vervolg te geven op de vastzetperikelen onderweg; vanmorgen bij de LIDL de oplossing gekocht.
Die hadden een conventioneel model 2-p tentje in de aanbieding. Dat is een superlichtgewicht 3-seizoens ding waar zelfs het grondzijl niet uitgesneden hoeft te worden voor het gewicht; is net zo zwaar als een eenvoudig zijlafdakje.
De tentstokken en het model zijn zó dat de voorzijde ideaal is om de spanlijn voor de paarden aan vast te maken; hebben we nog maar één ander vast punt nodig en dát moet lukken.

Gelijk een slaapzak en slaapmat meegenomen, want het is echt achterlijk z goedkoop als zij soms met hun aanbiedingen zijn.

We komen nu op nog geen 10 kilo voor twee slaapzakken, 2 slaapmatjes, 2-p tent en 6 meter spanlijn met bevestigingsmateriaal.
Dit met 2 haverzakken, vouwbare drinkbak, EHBO-kit, dagvoorraad voer in twee pakketten verdelen en die achterop de zadeltassen.

In de Torsion zadeltassen kunnen we meer dan genoeg voor een paar dagen voor onzelf en reservedingetjes voor de zadels en optoming meenemen.
Drinkflessen voor onzelf voorop en klaar zijn we.

Over camp gesproken:

Nâh, te zwaar
Blijf beter gewoon op zoek naar een grofgeweven katoenen hoed van niet al te western model en een lichtgrijze sombrero in plaats van het zwárte krijgertje...
Ondertussen de helm, sombrero en sto-hoed lekker afwisselen al naar gelang de rit en de warmte.

Kreeg trouwens vandaag te horen dat Solinski al een tijdje eigenlijk geen gasten meer accepteert. Had namelijk vandaag zomaar en leuk kontakt met zijn overbuurman waar ik van harte welkom ben; kleine wereld. Wéér een adres waar ik kan rijden erbij!! Ik denk dat ik beter twéé paar rijlaarzen meeneem en verschillende rijbroeken.
Hij wist me ook te vertellen dat daar inderdaad bevers zitten, maar hij heeft ze zelf nog nooit daadwerkelijk gezien, alleen de sporen; schijnen bij Solinski op het land te zitten....