Gregoor Lendfers schreef :

Neem je het boek dan mee?

Gregoor, Loes, en Frans schreven over NH enzo:

Ja, "Natuurlijk" is volgens mij zoals het in de natuur zoveel mogelijk geweest zou zijn. En dan nog is he slechts een 'benaderen van'.

Vanwaar dan die tendens dat NH per definitie paardvriendelijk moet zijn ?
Is het paardvriendelijk als mijn paarden mekaar bij wijze van spreken wegtrappen voor een bosje hooi of bij de waterbak?
Maar het feit dat ze in een groep en buitenstaan is wel weer "zo naturlijk mogelijk"
Als ik het helemaal Natuurlijk wilde ging ik nooit meer op hun rug zitten en liet ik ze wel vrij in de Kaukasus met een troep wolven, eens kijken hoe paardvriendelijk dat zou zijn....

Ik mag wel zeggen dat onze paarden redelijk 'opgevoed' zijn (ook weer zo'n antropomorfisme]">Antropomorfisme">antropodinges term) , maar bij tijd en wijle geldt in hun groep nog steeds het recht van de sterkste, ondanks het feit dat ze inmiddels gedomesticeerd zijn

Pien

In het afgelopen jaar is onze groep gegroeid met 7 paarden.
Dat is natuurlijk niet zonder de spreekwoordelijke slag of stoot gegaan en ze hebben toch het een en ander onderling moeten uitvechten.
Net zo goed met ons, ik zie niet wat daar mis mee is, en er zijn momenten geweest dat het even hard tegen hard ging.

Voorbeelden? Met zijn 2 e n door een hekje van 1 meter breed willen terwijl er een aan een touwtje vastzit waaraan ook ik weer vastzit, of gaaf lekker naast elkaar gallopperen en een beetje macho-achtig naar mekaar trappen, daarbij steeds harder gaand met een kind erbovenop, je lompig omver lopen om dat ze dat nooit geleerd hebben, geen voeten willen geven, emmers uit je handen drukken........ STÓÓÓÓÓÓÓÓÓP !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Dachtutniet he....

Met respect voor de mensen hier op het forum, maar er is een zeer groot verschil tussen het hebben van meerdere paarden, waarmee je dag en nacht leeft en werkt en bijvoorbeeld een reeds opgevoed ex - manegepaard, in zowel grondwerk als in rijden.
Het is een verschil wanneer je een jonge hengst hebt of een brave ruin die alle confrontatie uit de weg gaat uit angst op zijn mieter te krijgen.
Bij ons heeft elk paard zijn eigen achtergrond, er zijn er die slecht gecorrigeerd waren en je omver duwen, door je heen lopen enzo, en er zijn er die alleen op het horen van je stem of een vingerwijzing al naar achteren gaan. Niet mijn verdienste, ik heb ze zo gekregen.

Zie me al vriendelijk aan Stef vragen opzij te gaan als ie met zijn lompe poot op de mijne staat....
Ik denk dat er niks mis is met leiderschap, ojee, alweer zo'n vies woord, en hier is er nog een : Overwicht...... nu we het toch over NH hebben.......
Maar het moet wel begrijpelijk blijven voor de paarden, reageren vanuit je eigen menselijke emoties is per defiinitie niet wat ik bedoel.

Nu ga ik weer de zon in, paardjes pesten......

Pien

Huertecilla schreef:


Wanneer je paard dusdanig verfijnd is dat hij of zij ontvankelijkis voor de allerlichtste hulpen dan heb je naar mijn mening geen sporen nodig.

Wat wil je bereiken met sporen ? Dat je paard net dat beetje meer snelheid bereikt, dat ze net wat sneller draait, net wat lichter door de bocht komt?
Het is een regelrechte fabel te denken dat je je paard lichter maakt met sporen.
Je paard is licht in de hulpen of hij is het niet.
Je zult er dus naar die lichtheid toe moeten werken.
Ik heb er zelf jarenlang mee gereden en ja, ik kreeg net dat extraatje wat ik zonder niet kreeg, ik kon m'n paard als het ware 'over dat moment heentillen' , pushen, zo U wilt.

Inmiddels ligt daar mijn grens. Ook ik heb een paar paarden die niet zo voorwaarts zijn als ik dat graag zou willen, die wat sloom door de bocht lopen, niet voldoende inbuigen of iets, maar om daar nou sporen voor te gebruiken ?! ....
Kan ik er beter op een andere manier aan werken ze lichter te maken.

Verder vind ik dat je niet alleen met sporen je benen stil moet kunnen houden, ook zonder is het een absolute must dat je je benen onafhankelijk van de rest van je zit/lichaam leert gebruiken.
Ik geef mijn hulpen dusdanig dat je nog niet meer ziet dat ik iets gedaan heb. Dat lukt mij nog niet bij ieder paard, maar in dat geval ligt dat niet bij mij, maar hebben we samen wel nog een berg werk te leveren.

Een paard dat aan fijnere beensignalen toe is ?
Ieder paard doet het het best op fijne signalen, als het paard in staat is een vlieg op zijn kont te voelen en daarop te reageren dan zal het zeker ook jouw hulpen ervaren, hoe licht ook.
Of ie daarop wil reageren is een tweede....

En, wat is het verschil tussen ijzer in de mond en ijzer tegen zijn buik?
Een bit hoort niet thuis in de mond van het paard, maar die sporen aan de buitenkant wel?

Groet, Pien

Huertecilla schreef op zondag, 24 april 2005, 13:20:


Nu denk ik toch dat jij mij niet goed begrepen hebt, Peter, want ik ben juist degene die zegt dat sporen niet zijn om mee aan te sporen of je snelheid te vergroten.....
In tegenstelling tot waarvoor ze helaas meestal wel gebruikt worden.

Of je nu met of zonder sporen rijdt, je beenhouding is niet anders.
Het is inderdaad wel een kwestie van je benen stilhouden, daar heb je gelijk in.
Het gaat mij erom - en dat was mijn vraag - wat je wilt bereiken met het gebruik van sporen.

Het is immers ook niet nodig om zonder sporen je hakken tegen het paard te leggen, bij een goed gevoelig paard kom je daar niet eens, dan is een licht aanleggen van je kuit of bovenbeen reeds voldoende, of het laten zakken van je heup.
Zie niet meer in wat ik daaraan met sporen zou kunnen verduidelijken.
Ik ken het verschil, want ik heb jarenlang met sporen gereden.
Ik weet echter ook hoe het is op een reeds ge-finetuned paard te rijden.
En daarbij doe ik echt niks met mijn laars hoor

Wat ik wil bereiken van mijn paard wanneer ik iets van haar vraag ?:
Dat ze met plezier en overgave meegaat in mijn vraag om iets te bereiken. Niet om de dwang, om dat extraatje.
Als ze niet toe is aan de fijngevoeligheid van mijn hulpen is er nog werk aan de winkel.

Ik ben niet meer van het links, rechts, voor, achter de singel aanraken of aanleggen van mijn been tegen mijn paard.
Ik heb mijn hulpen dusdanig versimpeld dat dat allemaal allang niet meer nodig is.
Er wordt veel en veel te moeilijk en nodeloos ingewikkeld gedaan over de hulpen die je je paard dient te geven om dat en dat gedaan te krijgen, zo ingewikkeld zelfs dat het merendeel van de rijders het allang niet meer snapt en praktijk verwordt tot nodeloze theorie.
Ik kan er niks aan doen, maar ik zie het dagelijks voor me.
Veel te veel technische shit, het doel daarvan ontgaat mij volledig, laat staan dat het er voor het paard ook niet eenvoudiger wordt om te begrijpen wat de rijder wil, met al dat heen en weer geschuif bovenop die paarderug.

Het gaat me er overigens niet om dat ik rijden met sporen cru vind , want als geen ander weet ik dat je met sporen net zo zachtzinnig kunt rijden als zonder. Als je tenminste zachtzinnig kunt rijden.
Het gaat me echter om het resultaat dat je wilt bereiken, net dat extra's, en ik geef aan dat daar mijn grens bereikt is.
Ik hoef niet meer te bewijzen hoe goed ik ben of hoe goed mijn paard luistert, die tijd is gelukkig voorbij.

Waarom blijf jij refereren aan gelezen boeken ? Moet ik nu werkelijk uit boeken gaan leren hoe ik moet paardrijden????????????

Nee, bij mij zit het toch iets anders in mekaar .
Maar goed, we hoeven niet in alles op één lijn te zitten he
Ik vind je toch aardig hoor.

Groet, Pien

Huertecilla schreef :

Overigens ben ik dit met je eens, paardgericht klinkt beter dan paardvriendelijk. Mja, die houden we erin, denk ik zo.
Nog iemand een suggestie?
De term 'natuurlijk' dekt de lading niet meer, vind ik.

Groet, Pien

Huertecilla schreef :

Het been, de kuit, verdeelt de druk, als die er al zou zijn, over een groter oppervlak.
De reaktie op de gerichtheid van de spoor komt voort uit het feit dat het op een pieklein oppervlak plaatsvindt.
Naar mijn mening hetzelfde als het verschil tussen de dunne en de brede neusriem waarover hier al zoveel discussie heeft plaatsgevonden.
Wou ik even aanvullen op mijn vorige bericht.
Groet, Pien