Sandra van Bommel schreef op vrijdag 7 december 2012, 8:04:



deze vraag hoef je niet te stellen want er is geen antwoord op. Het is zoals het is. Geef je pijnstillers en zie je dat Sil zich prettiger voelt, dan is dat OK en wat er in de toekomst gebeurt gebeurt gewoon.


Op 2 benen hinken, dit probleem doet zich voor door het functioneren van je eigen hersenen. Er is een klein stukje hersen dat dit fenomeen veroorzaakt. Je kan wel leren dit wat meer tot zwijgen te brengen. Een simpele aanwijzing: neem een besluit en denk er niet meer aan. Je kan je besluit herzien wanneer je wilt maar tussen 2 besluiten hoef je er niet over na te denken.

Het verhaal over Sil illustreert aardig in welke val wij kunnen trappen. Gebeurt er iets wat wij akelig of vervelend vinden dan zeggen we vaak: oh, had ik maar dit of dat gedaan dan was dit misschien niet gebeurd. De realiteit zegt echter dat het wel is gebeurd, accepteer de realiteit, verwerk de gebeurtenissen zoals ze zijn en ga verder met het leven.

Op het moment dat je (of iemand anders) sterft is het niet belangrijk of het komt door het WEL of NIET innemen van medicijnen.

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 7 december 2012, 10:39:


bijvoorbeeld


ook hier: stop met piekeren, niemand kan de toekomst nu vast regelen. Mijn ervaring is dat bij hechte vriendschap tussen paarden in geval van sterven degene die overblijft gewoon doorgaat en weer andere vriendschappen aan gaat. Mijn geluk is dat ik altijd wel een aardige kudde heb.

Het leek mij wreed om eentje

e m kraak schreef op donderdag 6 december 2012, 21:26:


juist (intussen zijn we het weer aardig eens)


Je kan er hoogstens het beste van maken. Je kan met pijn leren leven. Niet omdat het leuk is maar omdat je het leven niet wil laten bederven door je bezig te houden met ontkennen of vermijden van de realiteit (oh had ik maar geen pijn) . Heb ik pijn dan heb ik pijn, ik heb toch ook nog de mogelijkheid plezier te hebben (al dan niet geholpen door een pijnstiller). Vooralsnog is wat mij betreft euthanasie nog niet nodig.

alle olympische kampioenen hebben getraind of gaan trainen met anky's clubje, zolang de medailles in die hoek vallen zal dat niet stoppen. Ik las een recent interview met A waarin zij in een reaktie op beschuldiging van wrede trainingmethodes zegt: ik doe het hartstikke goed, ik win de prijzen, Bonfire is bijna 30 en Salinero 18, beide zijn kerngezond. Deze argumenten gaan er bij niet kritisch publiek makkelijk in

e m kraak schreef op vrijdag 7 december 2012, 13:41:


als ik de gedachten van een paard zou kunnen lezen zou ik je meer over de beleving van paarden kunnen vertellen. Misschien kunnen paarden nog wel veel beter tegen pijn dan wij. Ik heb wel eens een paard met een gebroken heup gezien, zij probeerde toch nog op de been te komen en uit medelijden ben ik op haar hals gaan zitten zodat zij haar poging moest staken, en rustig bleef liggen tot wij het verlossende spuitje konden geven. Hoeveel pijn deze merrie heeft gehad zal ik nooit weten maar het weerhield haar niet een poging te blijven doen. Bijzonder pijnlijke herinnering.

Anja Seijn schreef op vrijdag 7 december 2012, 16:40:


Ja mensen kunnen dat ook.
Kunnen we acute pijn buiten beschouwing laten? gaat het alleen om 'beter tegen chronische pijn'?

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 7 december 2012, 18:50:


dit gaat toch over een specifiek voorbeeld. Ik begrijp niet dat de opvatting "pijn went" iemand verdrietig kan maken. Het is niet om pijn te bagataliseren maar om hoop te geven dat je leven niet perse bedorven wordt de pijn, (dan in de meest alegemene zin, ik weet natuurlijk wel dat er ook ondragelijke pijn is) Ik neem aan dat trainingsmethoden om met pijn om te gaan zijn bedoeld om mensen te helpen in geval ze al erge pijn hebben. Het is toch niet zo dat patienten die de operatie van het matje ondergaan meteen een cursus pijnomgaan krijgen? (Overigens lijkt me dit niet de aangewezen plek om over de operaties in discussie te gaan, ik weet daar verder niks van, maar het lijkt me dat de NL patienten en patientenverenigingen mans genoeg zijn dit soort dingen aan te pakken als het nodig is)

e m kraak schreef op vrijdag 7 december 2012, 20:28:


vanwaar dan de vaak voorkomende vraag: wanneer grijp ik in? Ik heb helaas al heel wat keren de beslissing moeten nemen, ik ben er de mens niet naar dan later nog te gaan piekeren: was het wel het goede moment? maar makkelijk wordt het nooit. In het ene geval is de timing misschien een kwestie van uren of dagen verschil, maar in andere kan het ook langer zijn. Zo zag ik een veulen dat ik zeker zou hebben laten inslapen omdat het te vroeg geboren was en slechts met behulp van kilo's AB etc in leven gehouden kon worden. Het is nu een vrolijk paardje. Iemand die ik ken heeft een veulen met een gebroken knie opgepept, 6 mnd op stal, dat had ik ook nooit gedaan. Hij is nu de lokale dekhengst en heeft een leuk bestaan, gewoon in de kudde. Zo is er altijd wel een voorbeeld te bedenken


in de natuur ben je al snel opgeruimd als je te veel kwakkelt met je gezondheid. Zeker als je het hoofd neerlegt.

e m kraak schreef op zaterdag 8 december 2012, 14:21:


ik ook niet


of minder


helemaal mee eens.


+ pijnstillers kunnen desastreuse bijwerkingen hebben waardoor ze uiteindelijk meer pijn veroorzaken dan wegnemen.

Manchita schreef op zondag 9 december 2012, 17:34:


meestal wordt er een gat in de zool gemaakt, niet in de hoefwand. Uiteraard is de kans op infectie groot. Omdat zo'n gat instant pijnverlossend werkt vinden mensen het vaak een prettige oplossing. Dat de nasleep ervan lang kan zijn merk je pas later.
Meestal breekt een hoefzweer vanzelf door aan de kroonrand,een pijnlijk proces, maar zonder risico op infecties.

e m kraak schreef op zondag 9 december 2012, 13:33:


denk het niet


alleen rijst natuurlijk niet, maar Mcdo is nooit alleen een broodje, of alleen een hamburger, het is een combi van allerlei troep. Ketchup bv zou best eens vit C kunnen bevatten. Het is niet ondenkbaar dat je het op Mcdo veel langer overleeft dan op alleen rijst. Probeer je rijst met groentes, dan zou dat op den duur veel gezonder kunnen zijn dat alleen Mcdo.

Manchita schreef op zondag 9 december 2012, 20:42:


ik zou zeggen: ga zelf de hele nacht naast je paard bij de trailer staan en kijk dan zelf wat je er van vindt. Als ik mijn paard de hele nacht aan een trailer moest binden om een trektocht te kunnen maken, dan ging ik zeker nooit met die tocht mee. Probeer zelf tochten te organiseren waarbij er beter aan de huisvesting van de paarden wordt gedacht en die gelijktijd ook plezier voor de ruiters oplevert.


of meer van hetzelfde. Het heeft geen zin om te zeggen: wat anderen doen is (ook) niet goed, je kan alleen maar zorgen dat je zelf geen dingen doet die niet in orde zijn.


Het interessante is dat wij door te lezen en praten soms van gedachten veranderen, er zijn veel mensen op dit forum die vroeger dingen deden waarvan ze nu gruwelen. Vroeger dacht ik zelf bv dat je paarden 's nachts op stal behoorde te zetten, in ieder geval als het erg slecht weer was. Nu heb ik geen stallen meer.

Manchita schreef op zondag 9 december 2012, 21:14:


minimaal 5-6


de gemiddelde cowboy vraagt zich misschien niet af waarom zoveel paarden vroegtijdig afgeschreven zijn.

http://leesvoer.webs.com/leeftijdinrijden.htm

Manchita schreef op maandag 10 december 2012, 16:14:


ben jij ook zo iemand? of wil je dat nu juist niet zijn?

Ik heb allang geleerd je maar een aantal mensen warm kan krijgen voor paardnatuurlijk. Veel mensen vinden hun eigen welzijn veel belangrijker dan dat van hun paard. Gelukkig kan ik dat soort mensen zo veel mogelijk vemijden.