Wordt een beetje langdradig de vorige...

Even een paar elementjes eruit om evt. nieuwe topics mee te starten:

- de BBQ-lapjes van Esther zijn hóógstwaarschijnlijk van koeien die in Argentinië gebrandmerkt zijn, door een ánder geslacht en als diepvries richting NL vervoerd.
Over brandmerken, oormerken, chippen etc. bestáát voldoende wetenschappelijk onderzoek en mijn opmerking daarover is met kennis van dit onderzoek.

- hier in Spanje worden paarden óók wel gechipt en óók wel gebrandmerkt, maar het overgrote deel van de paarden, waaronder de onze, heeft een registratie op basis van een tekening

- onze 'a-la-brida' rijstijl zoals op de fotos baseert zich op de tauromania

- Een open geest is een bron van eeuwige pret; de geest werkt namelijk net als een parachute; het beste open. Het leert ook veel beter en er valt héél veel te leren. Altijd, door iedereen.

Piet schreef op donderdag, 21 april 2005, 11:09:

- zo'n vraag en op deze manier gesteld impliceert al een open geest Piet, dus:

Een hedendaags begrip voor alles wat met stieren te maken heeft. Letterlijk; stierengekte.
Tis niet helemaal hetzelfde als zeg 4 duizend jaar geleden toen er meer religieuze invulling aan werd gegeven, maar veel elementen en de kern zijn gelijk gebleven.

Nee. De stierenculturen zijn iets typisch Mediterraans met de Kretenzers als bekendste voorbeeld bij het brede publiek. In Egypte echter zijn honderden complete 'heilige' stieren gemummificeerd en zowel de iberiërs als berber hebben eveneens legio artefacten van hun stiercultuur achtergelaten.

Het vooroordeel in NL maakt helaas dat daar niets inhoudelijks bekend is over deze culturen, hun betekeins en hun erfenis.

... 3 jaar en 3 maanden:

http://www.mijnalbum.nl/Album=7SRKCIXR

Peter Donck schreef op donderdag, 21 april 2005, 17:00:


Dát begrip is tauromaquia en inderdaad meer omvattenend: http://usuarios.lycos.es/cridelin/tauro.htm

De kretenzer stieracrobaten waar je naar verwijst bestaan nu nog steeds hier in Spanje. De naam schiet me niet direct te binnen omdat het iets niet direct herleidbaars was. Die doen exáct hetzelfde wat op de kretenzer friezen is afgebeeld.

Ik kan je aanraden vooral het boek Reiter, Reiten, Reiterei van Solinski te lezen Peter; dat belicht behoorlijk de connectie tussen de oude stiercultus en het paardrijden en is een wereld beter te pruimen dan zijn laatste boek Das ABC des Freizeitreitens.

Peter Donck schreef op vrijdag, 22 april 2005, 15:01:


Tja, jij zoekt info en de link met paardrijden staat dáár duidelijk in.... Het was destijds een aardig innovatief boek en ook nu zeker de moeite waard om kennis van te nemen. Het heeft mij in ieder geval op drie verschillende voor mij nieuwe denkrails gezet.

Op de tauromaquia-link staat trouwens ook een fraai boek over de mediterrane stierencultuur in de oudheid en hun invloed op het heden.

Nee, ze heten estafadores of zoiets en het is uitsluitend acrobatiek inclusief paalspringen over de stier etc. Het is mooi, indrukwekkend, moedig en de stieren gaan weer de wei in. Heeft echter níets van doen met paardrijden en heeft mijn interesse niet. Mijn 'interesse' in het ganado bravo ligt uitsluitend in de link met het paardrijden.

Over de techniek van het spaanse 'western'rijden, het acozo e derribo is in '29 een juweel van een boekje geschreven door Antonio Miura wat tevens de basis is van het huidige reglement van de sportieve uitvoering ervan.

Erg amusant is overigens om te lezen dat de spaanstalige visie op de historie van het westernrijden nogal afwijkt van de amerikaanse. Dit terwijl de oorsprong en kurk ervan in Mexico en spaans Californië gezocht moet worden. De charro-'cult' is het moderne overblijfsel daarvan.

Het echte lange-afstands-drijfwerk vindt hier in Spanje nog steeds plaats; de trashumancia is het verweiden van vee van hun winterverblijf in andalucía naar hun zomerwei in castillia en gebeurt te paard.

Spirithorses schreef op zaterdag, 23 april 2005, 8:39:


'NH' volgens HC:
1. 'natural' is een onzinwoord
2. de essentie van paardrijden is lol met je knol
3. het paardgerichte van paardrijden is lol door je knol
4. paardijden moet je doén
waarbij paardrijden uiteraard ook volgens mijn eigen definitie en dat is zoals Pien opmerkt dáár, buíten, in de mooie wijde wereld......

Wij hebben de afgelopen dagen een setje profies uit de filmbizniz op bezoek gehad. Hij is opgegroeid als zoon van een agrarisch inspecteur en heeft veel van het paardenbedrijf gezien. Hij heeft hier lopen glúnderen en een schitterende fotoreportage gemaakt (en op CD achtergelaten).
De essentie van waar hij van onder de indruk was/is, is dat onze paarden een eigen wil hebben en tonen dat ze lol hebben in het doen wat wij beleefd aan ze vragen.
Blijkbaar zó onder de indruk dat ze persé het dubbele van de rekening wilden betalen (koop er dan maar wat leuks voor de paarden van), de CD achterlieten en wat voor ons fijne dingen voor de toekomst aanboden.

Paardgericht paardrijden = Lol met en door je knol.

Frido schreef op zaterdag, 23 april 2005, 20:37:


Ja.
Zal proberen morgen fotos te maken.

De interessante discussie over 'Filmpje' lijkt erop uit te komen dat paardrijden niet met natuurlijk van doen heeft. Heerlijk.

Het domesticatieproces is trouwens heel simpel; men gebruikt wat men heeft en fokt met wat het beste werkt.
Dit laatste houdt ook in dat met de meest handelbare, minst schrikachtige dieren gefokt wordt.
Dat houdt NIET in dat een dier daardoor instinctief gedrag kwijtraakt.
Zie het als een selectie van díe dieren die hun rechterhersenhelft ook gebruiken.

Waarom zou je geen sporen gebruiken Pien? Een bít is een brok ijzer of kunststof op een plek waar het niet thuishoort, waar het een probleem veroorzaakt. Als hulpmiddel echter kan je het verantwoord gebruiken.
Zo ook sporen. Gebruik je die als schrikmiddel, dan is dát verkeerd. Het fijne van goede, goedpassende sporen is dat je een paard een fijn en licht signaal kan geven zonder je been te bewegen. Je kan er nóg lichter mee zijn en dus je paard nóg lichter mee maken.
Ook kan je er makkelijker mee differentiëren en zo duidelijker zijn voor je paard wat óók weer leidt tot een lichter paard.
Voor de goede orde: mijn benen zijn nog niet rustig genoeg en ik gebruik daarom nog geen sporen. Ik heb al wel goede, goedpassende sporen gezocht en gevonden die ik wellicht ooit kan gebruiken. Mijn paard Arabella is in ieder geval al aan fijnere beensignalen toe. Nu ik nog aan het geven ervan...

Huertecilla schreef op zondag, 24 april 2005, 9:16:


Nog even over NH en soft; er is niets onnatuurlijks aan assertief zijn. Paardgericht vind ik nog steeds het beste woord. Vandaar dat ik Kikkuli ook helemaal NH vind, want meer paardgericht dan bijna alle moderne NH....

In mijn ogen schijnt het vaak toe alsof NH een fraai excuus is om ontwijkend gedrag te vertonen.....
Voorbeeld op een ander vlak: 'ik stap met een opstapje op omdat dit beter is voor mijn paard' = dus hoéf ik niet zonder of van rechts op te kunnen stappen......

Tis hier al eerder opgemerkt; legio paarden zullen liever in de wei met hun vriendjes rondhangen dan met hun vriendelijke vriend op hun rug gaan stappen buiten hun veilige omgeving.
Paardrijden is niet natuurlijk, paarden houden is niet natuurlijk. Als je het paardgericht doet, ben je al een heel eind op weg naar welzijn voor de paarden.

Nu we toch filosoferen:

Een geconditioneerde reflex kan van álles zijn en is geen vrijwillig gedrag.
Op zichzelf is dat dus géén diervriendelijk of -onvriendelijk gegeven.
In veel gevallen is zo'n geconditioneerde reflex tegengesteld aan natuurlijk gedrag.
De one-reign-stop is een goed voorbeeld. In alle opzichten want helemaal (P)NH, in het geheel niet natuurlijk, doch ook niet onvriendelijk of vriendelijk.

Peter Donck schreef op zondag, 24 april 2005, 9:44:


Een paardenhuid reageert op álle aanraking omdat de zenuwen een signaal geven. Met een spoor, van welk materiaal ook, kun je veel gerichtere en gevoeliger (zachtere) aanraking op de huid geven dan met welk been ook. Het landen van die vlieg kun je met een goede, goedgebruikte spoor perfect nabootsen, met je been niet.

Dat scheten laten trouwens, probeer ik ook te conditioneren; nou ja, soort van dan. Het kunnen laten mesten op verzoek is namelijk héél handig, zelfs veilig.

Tja,..... eígenlijk nodig maar..... Tis zo oncomfortabel en meestal geen porum. Nu is dat laatste minder belangrijk dan hoofdbescherming, doch telt ook voor mij mee; ben net een penny

Hier is het vaak érg warm en de zon brandt onbarmhartig op je bol. Eigenlijk is bescherming tegen de zon bijna nog belangrijker dan bescherming tegen vallen: die zon staat er altijd op en vallen doe ik niet elke week en bovendien meestal gecontroleerd. Het voordeel zie ik beslist, maar het nadeel van een hélm lijkt duidelijk; f*kking héét. Ik wil best maar....

Heeft er iemand een comfortabele oplossing gevonden waarmee je niet gelijk als halve pierelli-wannabee door het landschap hobbelt of het risico van oververhitting groter wordt dan welk risico ook?

Vanmorgen even fotos gemaakt.

De rit was een km. of 8 over onverhard splitpad met aardig wat hellingen omhoog/beneden, een rivierdoorsteekje en een stukje provinciale weg. Drie keer een tractor, stuk of tien blaffende honden pál naast het pad, een roepende hengst aan een touw, muziek uit een hokje, kletspraatje met een boer, werkmannetjes die wat vaags aan het doen waren in de schaduw onder de bomen etc. Stoppen, gangwisselingen, zelfs achteruit, alles naadloos op een bitlessbridle.

http://www.mijnalbum.nl/Album=XL46WPOO

Piet schreef op zondag, 24 april 2005, 10:24:


Dat hébben we al gelijk bij punt nul opgelost door hier locaal geboren paardjes te kopen; optimaal geacclimatiseerd.
Onze paardjes hébben hier op ons land schaduw, zon en water doch zijn aardig klimaatbestendig; bij meer dan 10 graden vorst staan ze in de sneeuw een wip te maken en bij plus 40 graden in de schaduw gaan ze liggen zonnen of in galop tikkertje spelen over de zongebakken keien.
We rijden daarom zonder schuldgevoel onder álle omstandigheden al proberen we de heetste (50+) uren van hoogzomer te vermijden. Neemt niet weg dat we met 40+ schaduwgraden zonder mankeren 40+ kilometer rijden in de zon en ook hele stukken galopperen zonder dat de paarden overmatig zweten of moe thuis komen.
Wel hebben we zadel en zadeldek op maximale ventilatie van de rug uitgezocht. Verder geen enkel probleem.

Spirithorses schreef op zondag, 24 april 2005, 11:39:


Teugels, zadel? Jij op de rug??? Tis dus redelijk arbitrair om sporen ineens uit te sluiten omdat het cru líjkt en de meeste ruiters niet weten waar ze voor zijn noch hoe ze te gebruiken.
Een bit in de mond is echt totaal iets anders. Vergelijk het dán met een bosal, vosal of mechanisch hackamore; die kun je ook superlicht gebruiken en misbruiken.
Ikzelf gebruik liever een bitlessbridle en sporen raken met de juiste beenhouding het paard ook nooit onbedoeld.

Als je denkt dat sporen zijn voor aansporen, meer snelheid, dan heb je de vorig post niet goed begrepen. Daar zijn ze NIET voor; ze zijn NIET om 'aan te sporen'. Dan maak je van het totaal verkeerde gebruik en juíst in galop is dat een nono. In galop zit een paard toch al tegen een vluchtren aan en als je die dan ook nog eens gaat aanwakkeren door de angst voor het geprik, dan zit je echt op het verkeerde spoor.
Nee, als je denkt dat dit de functie van sporen bij 'a-la-brida' is, dan moet je hier nog eens een hoofdstuk of wat over nalezen.
De Saunier heeft in zijn boek een heel aardig 'promotie-systeem' voor de ruiter;
- eerst zonder stijgbeugels
- dan, als de ruiter al goed en onafhankelijk met stille benen zit, met stijgbeugels
- dan met sporen waar een hoes overheen zit
- dán pas met de onbeschermde sporen

Wat je met sporen wel kan is met minder kontakt voor het paard makkelijker differentieerbare signalen overbrengen. Voor, op of achter de singel links en of rechts, aanraken of aanleggen wordt allemaal helderder omdat het én meer verschilt én verschilt van een toch al bewegend been.
Tis natuurlijk maar wat je wil bereiken; met beenhulpen doet een paard ook alles in alle richtingen, doch je zal je been meer en duidelijker moeten bewegen en dan nóg hou je het verschil tussen een been/laars een decimeter verschil en een superlichte spooraanraking over centimeters verschil.
Maar goed, het is is maar wat je wil bereiken.