Spirithorses schreef op vrijdag 2 november 2012, 8:47:


Dit zie ik hem nog niet doen. Het enige wat hij de laatste weken wel is beginnen doen, is zich vastbijten in de hals van andere paarden. Ik denk, in de hoop een 'hoofdworstel'-spelletje uit te lokken? Maar hij krijgt daar weinig reactie op. Zijn moeder laat het gebeuren. En als hij het bij Godiva doet, maakt die zich zo snel mogelijk uit de voeten.
Godiva houdt wel van wat gepruts en geknabbel met Aquilo. En ze blijft graag in zijn buurt. Maar zodra die een echt spelletje probeert uit te lokken, wordt het haar te heftig.
Dat zal dan inderdaad dat verschil tussen hengstenveulens en merrieveulens zijn?
Met Soba heb ik hem trouwens wel heftiger zien spelen. Maar Soba is ook gewoon een stuk feller en stoerder dan Aquilo. Dus zij nam ook vaak het initiatief om hem uit te dagen tot loopspelletjes. En daar sprong hij dan ook wel eens tegenop. Maar ik denk dan eerder dat dat een speel-uitdaging was tov haar, half steigerend tegen haar aan beuken in hoop op reactie?
Dat speel-dekken wat jij beschrijft heb ik hem nog nooit zien doen.

Als hij dat wel gaat doen, dat dekken, denk ik niet dat iemand hem daarin gaat corrigeren.
Hij loopt momenteel alleen samen met zijn moeder en met Godiva. En zijn moeder gaat hem niet af straffen. En Godiva is ook geen partij om ergens tegenin te gaan. (oa. omwille van haar leeftijd en grootte, en haar positie tov zijn moeder)
+ Dat Aquilo al sinds zijn geboorte altijd "het zoontje van de baas" geweest is. Hij heeft tot nu toe alleen nog maar in kuddes gelopen, waarin zijn moeder het voor het zeggen had. Eerst in een grotere kudde Arabieren, waarin hij als klein dropje van 1 maand de jaarlingen ging uit dagen. (Om dan snel bij z'n mammie bescherming te gaan zoeken, als hij niet kon winnen...) En daarna bij Charly en Soba en dan is zijn moeder ook de baas. En die is van mening dat niemand een hoef mag uitsteken naar haar kind... En hij is gewend dat iedereen voor hen uit de weg gaat. Die kleine is dus momenteel wel van mening dat hij behoorlijk veel te zeggen heeft...
Dus dan moet het al een volwassen merrie zijn, die hem de les leest?
En misschien moet ik beter Godiva er dan niet meer te lang bij laten? Als hij gaat leren dat hij wel zomaar alles mag en kan?

Of moet ik het feit dat hij toch een jong speelkameraadje heeft meer laten doorwegen? En haar er gewoon bij laten. En ervan uit gaan dat Angel hem volgend jaar dan wel laat weten wat zijn positie is?


Ja, daarom dat ik Soba er volgend jaar weer bij zou willen. Dat is dan wel een merrietje, maar wel een hele stoere...
Maar dat is normaal toch wel veilig, een jaarlinghengst en een jaarlingmerrie? Soba zou normaal toch nog niet vruchtbaar mogen zijn op 1 jaar?


Ja, Puzzle bijvoorbeeld had ik om die reden wel eens enkele maanden bij een vriendin neergezet. Omdat hij zo ontzettend gefrustreerd raakte van al die merries. En toevallig had die vriendin hetzelfde probleem met haar ruin. En dan is er wel wat afgespeeld tussen die 2 mannen...

Maar voor Aquilo heb ik momenteel niet direct opties om hem van een mannelijk vriendje te voorzien. Alle andere veulens die bij hem op stal geboren zijn, zijn allemaal merries. En die van vorig jaar zijn ook allemaal merries.
En ik heb dan overwogen om hem een vriendje te kopen. Zodat ze met 2 jonge kerels bij Angel konden staan.
Maar nu is Godiva hierheen gekomen en 7 paarden is nu wel even genoeg eigenlijk.


Soba en Godiva zijn natuurlijk geen familie van hem. Ze voeren wel gelijkaardig bloed (Alledrie minstens half Lusitano, Godiva is een hele.) en ik merk wel dat ze elkaar snel vinden. Misschien inderdaad omdat ze qua type en karakter veel gelijkenissen hebben? Godiva vond bijvoorbeeld binnen het half uur aansluiting bij Aquilo. Terwijl ze al weken tussen de Arabieren liep, wat veel stroever ging...
Maar of dat voor hem genoeg reden gaat zijn, geen meisjes drachtig te maken?

En dan zou je denken dat 7 paarden ruim voldoende is om die luxe ook te hebben, maar vergeet het. Hoe meer paarden, hoe moeilijker het lijkt te worden.


Ja bedankt!

Spirithorses schreef op vrijdag 2 november 2012, 8:57:


Ja, Angel is ook zo'n paard. Hij is bij zijn vorige eigenaar altijd mee kuddeleider geweest.
Wel altijd in samenwerking met een andere ruin. Ze hadden beiden hun rol.
Hij is niet zo fanatiek in het dekken. Dat was meer de rol van die andere ruin. Maar hij vindt het wel heel belangrijk dat zijn kudde samen blijft en hij bepaalt ook heel sterk wat er wel/niet gebeurt.
En hij is ook altijd opvoeder geweest van de veulens. Wat één van de grootste redenen is, waarom hij bij ons is komen wonen 2 jaar geleden.

Equifyt grasbrokken. Die kan je weken of droog geven.
Bij ons op stal heeft een oude pony er jaren op overleefd. Uiteindelijk is ze 36 (of zoiets) geworden. Haar tanden waren zo slecht dat ze geen hooi en zelfs geen gras kon kauwen. Die kon je op een volle weide laten verhongeren (letterlijk) maar die grasbrokjes kon ze wel kauwen. + dat die pony ook al een jaar of 16 chronisch hoefbevangen was (ondanks dat ze graatmager was.) Waardoor je haar ook maar zeer beperkt krachtvoer kon geven.
Ze was een C-pony en het enige wat ze at was een kilo of 5 van die grasbrokken per dag.
Ze at die gewoon droog. Nat wilde ze ze niet.

Waar in België woon je trouwens?

ReneePK schreef op zondag 4 november 2012, 12:19:


Ik weet niet of dat 'beter' is, maar het is praktisch gezien wel makkelijker.
Ivm wat je schreef over de omstandigheden. Het hoeft niet geweekt te worden (kan maar moet niet) en het maakt niet uit als je het in 1 keer geeft. Dus in jou geval wel te doen misschien?
Hier gaven we die grasbrokjes in een grote cementkuip en de pony kwam er een hele dag mee toe.
Maar pas wel op welk soort grasbrokjes je neemt. Als je de verkeerde neemt en grote hoeveelheden geeft, kan je er een paard bevangen mee voeren. Die Equifyt die ik noemde is vrij safe.

Krachtvoer bijgeven is trouwens op zich niet noodzakelijk zo verkeerd. Als ze geen hooi en gras meer kan eten, dan moet je wel wat om dat beestje rechtop te houden. Maar je hebt dan ook weer het risico een paard bevangen te voeren. Veel hangt dan weer af van soort voer en hoeveelheid.
Maar in principe kan je hooi/gras volledig vervangen door grasbrok of grasbrok icm met krachtvoer. Dat wordt wel vaker gedaan indien een paard geen hooi meer mag/kan eten.
Een product als dit is bijvoorbeeld geschikt om te combineren met die grasbrok : http://www.dodsonandhorrell.com/our-feeds/restlight-work/hackinglight-schooling/high-fibre-nuts.html

Het beste zou natuurlijk zijn als er toch eens naar die tanden gekeken wordt. Wie weet is het heel makkelijk op te lossen? En dan hoef je helemaal niet aan zulke kunstgrepen als bovenstaande te beginnen.

Equifyt is te krijgen in België hoor. De originele naam daarvan is Wiesencobs, dacht ik.
Maar op de Belgische markt is die naam verandert naar Equifyt.
(Hier in Mechelen weet ik waar je eraan moet geraken, maar Lokeren kan ik niet direct zeggen.)

Ik heb trouwens net nog eens gevraagd aan de eigenaresse van die oude pony bij ons waarom ze specifiek voor die grasbrokjes had gekozen en niet voor SP.
En volgen haar was die SP veel te hoog in zetmeel gehalte.

De pony hier at trouwens een dikke 5 kilo grasbrok per dag. En die pony zal misschien 300 kilo gewogen hebben.
Ik denk dus ook dat je te weinig geeft. Als ze echt niets anders eet dan die SP, moet ze minstens enkele kilo's krijgen.

ReneePK schreef op zondag 4 november 2012, 22:26:


Dat zal niet persé een negatief effect hebben hoor. Maar suikers en zetmelen zijn doorgaans de dingen die je zoveel mogelijk probeert te vermijden in paardenvoer.
Veelal merk je daarvan niks aan je paard, maar het is wel een extra belasting en een gevoelig paard zal er wel problemen door krijgen.
En de pony hier had daarbij natuurlijk nog het bijkomende probleem dat ze chronisch hoefbevangen was. Vandaar dat die eigenaresse daar extra aandacht voor had en grasbrok verkoos boven SP.
Maar als je het praktisch geregeld krijgt en je bent tevreden van die SP, maakt het niet uit hé.

Even een niet zo subtiele vraag, maar in hoeverre willen de eigenaren die pony er nog doorheen halen? Want een pony met die leeftijd, mankementen die beginnen op te spelen, geen gras meer kunnen eten, extra zorg en kosten etc... Misschien hopen ze ergens een beetje dat het niet al te lang meer duurt? En dat het extreem afvallen van die pony nu, bepaalde beslissingen "makkelijker maakt"?... Menselijk psychologie...
Soit, ik heb het al meermaals gezien. En je kan zo'n pony misschien nog wel enkele jaren aan de waggel houden. Maar dat is dan zoals een mens op sondevoeding. En niet iedereen zit te wachten om een langdurig traject in te gaan met zo'n dier, die continu op het randje is.
Dan is het soms makkelijker om het te laten escaleren. Dat vereenvoudigt het maken van beslissingen...

Mariss schreef op maandag 5 november 2012, 10:50:


Nee hoor, ze kunnen dat droog ook best goed eten zonder tanden.
De pony hier wilde het zelfs niet als het nat was.

Onze paarden hebben ook nog vers gras momenteel.
Maar als er hooi wordt gegeven, eten ze dat eerst op.
Ze vallen trouwens ook af als we geen hooi bijvoeren. (Was vorig jaar ook zo. Toen hebben ze tot februari vers gras gehad.)

Dikke kans dat je dit in standaard anatomieboek ook niet gaat vinden omdat je specifiek naar die dorsale tak vraagt. En omdat deze ook nog eens een motorisch is. Er zijn dingen die men belangrijker vind om op prentjes te zetten.
En wat denk je precies op zo'n prentje te zien?
Een schema is misschien wel te vinden... Foto/exacte tekening ga je al specialistische literatuur nodig hebben.
Deze bijvoorbeeld (+ het volgende deel)
http://www.amazon.fr/Anatomie-compar%C3%A9e-mammif%C3%A8res-domestiques-Neurologie/dp/2711481948/ref=pd_sim_b_5/276-3274429-8959355

Maria Delavega schreef op woensdag 26 december 2012, 20:52:


Zo'n leuk boek is dat niet hoor.
(heb toevallig deel 1 en 2 van dezelfde reeks hier in de kast.) En ik vind er niks aan. Als je niet weet wat te doen, kan je nog beter een telefoonboek lezen.
Als anatomie je interesseert, neem dan eerder zoiets. http://www.amazon.com/Veterinary-Anatomy-Domestic-Mammals-Textbook/dp/3794526775
Dat is tenminste nog aangename en duidelijke lectuur.
Maar een prentje van wat jij nu zoekt, staat daar niet in. Daarvoor is dit net wat te algemeen.

Wil schreef op vrijdag 11 januari 2013, 0:40:


En toch is het iets dat ik absoluut niet wil zien in een paard.
Ik koop nog liever een paard die misschien op RX niet helemaal ok is, dan eentje met duidelijk ongelijke voorvoeten.
Want dat is echt zowat een garantie op problemen.

Ik dacht dat dit altijd al zo geweest is hoor.
Dat je moest kunnen aantonen dat je een bepaalde binnenoppervlakte beschikbaar hebt per paard. Al, ligt die binnenoppervlakte aan de andere kant van het dorp?
Ik heb dat alleszins jaren geleden eens opgezocht.

Dus volgens mij is die 'mogelijkheid tot opstallen' makkelijker te verwezenlijken dan dat je overal beschutting gaat voorzien. Zeker op zomerweides is dat voor mij ook onbegonnen werk.

Ik rijd ook wel eens een paard voor iemand anders.

Enkele jaren geleden bijvoorbeeld een grote warmbloed die al een tijdje niets meer gedaan had. Op vraag van de eigenaar, die plannen had om zelf ook weer te gaan rijden met hem.
Hij wilde dat het paard weer gewend was om braaf te werken, tegen dat hij de tijd en vooral de moed verzameld had om er zelf ook weer op te gaan zitten.
Uiteindelijk is het nooit zover gekomen. Ik heb hem een dik half jaar gereden en een poosje nadat ik ermee gestopt ben, is hij toch nog verkocht.

En nu rijd ik een Lusitano-merrie van een kennis. Ook op vraag van de eigenaresse, die haar nog maar enkele maanden heeft. Het paard is namelijk een voormalige fokmerrie die nog heel groen is onder het zadel. En het ontbreekt de eigenaar aan tijd om er zelf een beetje routine in te krijgen. Wat wel nodig is in dit stadium van de training.
En aangezien ik het zelf zo'n gaaf paard vind, wil ik er best wat tijd insteken.

Betalen zou ik niet snel doen trouwens.
Ik heb geen rijpaard meer van mezelf (alleen jonge dieren en oude pensionado's), dus op zich haal ik er zeker ook plezier en ontspanning uit om die paarden te rijden.
Maar niet in die mate dat ik er geld voor neer zou tellen. Dan amuseer ik mij net zo goed met wat anders...
Ook uitmesten of andere klusjes moeten ze niet aan mij vragen. Als ik de nood voel om mest te scheppen, of met hooi te zeulen, heb ik thuis paarden genoeg om mezelf mee uit te leven.
Ik wil dat wél eventueel doen, puur als vriendendienst, wanneer ze op vakantie zijn ofzo. Met veel plezier dan. Maar dat zou ik ook voor iemand anders doen. En zoiets moet dan ook in mijn agenda passen en het mag geen verplichting worden. Ik heb zo al verplichtingen genoeg.

De eigenaren van die paarden zijn beiden kennissen van mij en wisten natuurlijk ook dat ik momenteel weinig te rijden heb van mezelf. Daarom ook dat ze mij gevraagd hebben.
Maar ze hebben daar dus zelf ook voordeel bij.

Voor ik zelf paarden had als 15-16jarige was ik trouwens wel een hele fanatieke verzorgster en had ik er heel veel voor over. Dus ik vind de stelling dat een 16-jarige een slechtere keuze zou zijn, misschien niet helemaal terecht.
Ik ben nu een veel slechtere, luiere en verwende bijrijder dan 10 jaar geleden.
Het is geen must meer en het moet vooral in mijn leven en planning passen.
En zo niet, dan is dat jammer maar helaas...
Ik kan mij wel inbeelden dat dit wel voor veel mensen kan gelden, die de 20 voorbij zijn?
Dat je ook andere dingen hebt, die belangrijker zijn in het leven; relatie, werk etc...
Dan heb je misschien meer aan zo'n onschuldige puber?

Aoife Berserik schreef op woensdag 13 februari 2013, 22:40:


Nee hoor.
In beide gevallen van mijn bijrijdpaarden, rijd ik zelf slechter dan de eigenaar.
De warmbloed was van iemand die zelf intermediaire II gereden heeft. (Net onder Grand Prix dus) En de eigenaresse van de Lusitano reed zelf met haar vorige paard mee op Z-niveau.
En ikke ben, tja... recreatie-boshobbelruiter die min of meer weet hoe ze een paard dressuurmatig wat kan rondrijden. Maar daar houdt het dan ook op. Ik heb nog nooit een wedstrijdring vanbinnen gezien. (En ook niet direct nood aan eigenlijk. )

De warmbloed is nadat ik gestopt was, nog enkele maanden gereden door een prof ruiter. Zodat hij verkocht kon worden. Maar daar moest de eigenaar dan wel 20 euro per uur voor betalen. (En dat is dan nog goedkoop)
Dan was ik goedkoper, haha

Doorgaans als je een paard laat rijden door iemand met meer ervaring, hangt daar wel een behoorlijk prijskaartje aan hoor. Dat gaat echt niemand gratis doen.


Ja, dat is je goed recht om dat te vinden.
Maar dan zit je volgens mij wel te zoeken in een hele beperkte doelgroep.
Volwassen mensen die dit allemaal voor jou willen doen, tegen betaling en die ook nog eens goed genoeg kunnen rijden, ga je niet zomaar vinden.
Zulke mensen kopen namelijk zelf een paard.

Zoals ik al schreef, ben ik daar bijvoorbeeld ook al lastig in. Een bokkend paard, kruip ik ook niet op hoor. Ik heb er namelijk geen voordeel bij om van dat paard te vallen en dan werkonbekwaam te zijn ofzo.
Als je iemand wil, die dat wel kan/wilt doen, ga je al richting prof-ruiters. En dan ga je er geld op toe mogen leggen.

Of je zoekt jezelf een 15-jarige, die gek en wanhopig genoeg is.


Hoe zeker ben je daarvan? Is dat misschien ook niet gewoon perceptie?
Ik ken best nog wel een aantal fanatieke kinderen hoor.
Bij ons op stal huppelt er nu zo'n 16-jarige rond. Die staat 3 à 4 keer in de week dat paard te verzorgen. En voert zelfs de hele stal op zondagavond. Die is gaan vragen aan de staleigenaresse of ze dat mocht doen, gewoon omdat ze dat leuk vindt. (Ok, doe ik ook enkele dagen in de week. Maar mij mogen ze daarvoor wel gewoon betalen )

Veel sterkte...