Arabesk schreef op vrijdag, 15 april 2005, 23:12:


Denk dat de Belgen zo'n voor de hand liggende kans niet laten liggen; 't zijn de 'ollanders die wel roepen maar niet doén. Waarschijnlijk rijden de frietboeren daar ook érg goedkoop Zo niet: wíj wel..... en gelijk heb je: een stúk beter voor het milieu terwijl het hier ook nog eens gewoon aan de bomen groeit!

Arabesk schreef op vrijdag, 15 april 2005, 23:17:


Loesdau.de heeft een schitterende kant-en-klaar oplossing voor een weide-afzetting. Weegt nog geen 3 kilo. Helaas prijzig.

Van jeugdherberg naar jeugdherberg is wel zo practisch en ook erg makkelijk voor je paard.
Let wel héél goed op hoe je bagage meeneemt als je geen zadeltassen hebt, want schuren is écht een probleem. Leg desnoods een zadeldek achter je zadel.
Enneh... GÉÉN rugzak!!

De drafrit gisteren ging trouwens modél; 18 heuvelkilometers over split en keinen. De dames hebben in ruim 1½ uur misschien 10 minuten gestapt/gepauzeerd. De liepen zálig ontspannen en lekker te strekken.
Arabella vond het sommige ruige ragstukken wel moeilijk dat ze niet in galop mocht, maar accepteerde het wel; de laatste afdaling naar cortijuelo is een stuk van ca. 500 meter kaarsrecht, onverhard en knáp steil en ze is dat hele stuk in een perfecte swingcadans verzameld naar beneden. Bíjna passage.
Bij de stallen had ze de laatste drafpas 85 en terwijl ik het zadel losser maakte zakte de hartslag al onder de 60.

Zo'n drafrit met realtief veel vlak rechtuit is geweldig voor hun gangwerk en onze zit. Halverwege is een schitterend stukje bij een beek en het pad kruist die ook een paar keer. Daar rijden we met de teugels losjes over het zadel en sturen ze met alleen gewicht.

Komende week moet het plan een beetje op de helling: Bor heeft waterpokken en kan dus niet naar school. Gaan we waarschijnlijk veel lopen met hem erop. Ook Kikkuli met het hele setje want ook daarbij kan hij gewoon mee in de Santana.
We wilden eigenlijk weer beginnen met Luna bitlessbridle te mennen, maar dat kan volgende week, of volgende maand ook. Staat trouwens een héél leuke sulky in de Loesdau-catalogus en spotgoedkoop ook.
Ook dramatische hoeven..... als je die van ons ziet ondanks de vele kilometers over split en stenen. Aangezien het als fotomateriaal in een verkoopcatalogus geplaatst wordt 'is' het blijkbaar norm en normaal.Triest hoor.

jaimied schreef op zaterdag, 16 april 2005, 19:30:


Wij hebben een merrie van 15 die tot ze bij ons kwam haar hele leven rondom op ijzers gestaan heeft. Ze werd verder alleen op feestdagen opgezadeld en haar hoeven waren dus knap slecht.

We hebben de eerste dag de ijzers er onderuit gehaald. Omdat we hier knap harde ondergrond hebben met split en keiene hadden we ons voorbereid op een lange aanpassingsperiode.

Het heeft drie maanden geduurd voor ze enigzins acceptabel over splitpaden draafde.
Het heeft een jaar geduurd voor ze er na de rit geen gevoelige voeten van kreeg.
Nu, twee jaar later, heeft ze nog steeds verreweg de gevoeligste voeten van het setje maar is ze wel zover dat we een gericht trainingprogramma met haar kunnen doen en ze zonder voetproblemen een tiental dagen achter elkaar 10 km. over splitpad kan draven.

Bij dit paard kon het dus al zal ze denk ik nóóít de schokbetonnen hoeven krijgen zoals onze paarden die nooit op ijzers gestaan hebben.

Nel Gommans schreef op zaterdag, 16 april 2005, 23:21:


Zal Frans ongetwijfeld diepgaander weten, maar het lijkt me logisch dat een járenlang nauwelijks gebruikte functie enige tijd nodig heeft om weer te gaan functioneren. Kan me ook voorstellen dat sommige spullen enigzins atrofiëren.
Vergeet ook niet dat pezen en banden nauwelijks flexibel zijn en zich evenmin nauwelijks herstellen.

Stel je voor dat je 15 jaar je knieën niet buigt en er daarna het rechthoudertje afgeschroefd wordt; heb je toch enige maanden fysiotherapie nodig en waarschijnlijk willen het kraakbeen en de glijlaag aan de achterkant van de schijf never ever meer soepel aan de gang.

Daarbíj komt dat met het voortschrijden der jaren de boel er niet sneller op hersteld. Een paard van zeg 15 is niet oud, maar toch minder snel in herstel dan een huppeltje van 3.

Leeftijd mag dan geen reden zijn om de ijzers er niet af te halen, maar speelt wel degelijk een rol bij de snelheid van het wennen/herstel.

Een hoef is een indrukwekkend fraai en in zijn eenvoud complex ontwerp dat héél veel kan hebben, maar wel tijd nodig heeft.
Nogmaals, Frans zal dit ongetwijfeld het beste kunnen uitleggen.

Over een paar weken ga ik een week op kursus bij Sadko Solinksi. Uiteraard ga ik van die trip alle mogelijke gebruik maken, want tis tenslotte 5 jaar terug dat ik op vakantie ben geweest.
Langs de zadelmakerij van Malibaud bijvoorbeeld: Aimée Mohammed mailde me al gelijk heel enthousiast. Hij melde tevens dat er een Nederlandstalig stel een paard-centrum runt pal naast Solinski. Het heet 'Centre Equestre Le Malibaud' naar de hoek waar ze zitten.
Er is daar een moeras dat het Marais du Malibaud heet. Een oude boerderij daarbij heet Mas du Malibaud en daar woont Solinski. Die heeft de naam aan zij zadel doorgegeven en dat maakt Aimée inmiddels al weer ruim 25 jaar.
Dat het NL-stel hun toko 'Le' Malibaud genaamd heeft is bron van enig vermaak...

Vanmorgen kwam ik na een heerlijke rit met Arabella terug en verraste mijn lieve lief me met de mededeling dat ik de dag na de kursus wordt verwacht bij een grote stiernefokker in de Camarque. Die laten dan een kleine groep publiek toe bij het brandmerken en selecteren. Ze heeft een plekje én een paard gereserveerd.

Spannend allemaal!

Peter Donck schreef op maandag, 18 april 2005, 21:52:

Klopt en dat is minder onprettig dan zowel oormerken als chippen. Alleen vriesmerken is minder vervelend. Dat vraagt echter duurdere spullen, is lastig bruikbaar in het veld en het luistert krapper.
Verder is alle gezever hierover door vleeseters door Esther terecht gebrandmerkt als gezever....
Verbazend knap trouwens hoe hier weer een bloedbad van koeienfokken gemaakt wordt op basis van 'brandmerken en selecteren'.....
Je hebt helemaal gelijk Peter: kwaliteit is belangrijker dan kwantiteit.

de stieren die voor het lintje-pakken gebruikt worden zijn 3-5 jaar oud. Dat lintje-pakken interesseert me niet. Het leerzame eraan is het paardrijden; de betreffende stieren (welke tevens voor gerichte fok ingezet worden) worden te paard van de kudde gescheiden en dát duizenden jaren oude werk is de basis van het 'Hoge School'-rijden.

Sadko Solinksi heeft ooit een paar jaar als Gardian gewerkt voor hij zich in Barjac vestigde om een 'freizeitreiter-centrum' op te zetten en zijn ideëen over het 'a-la-brida' zijn door zijn Camargue-tijd gefundeerd.
Aangezien het de stijl is waarmee wij ons prettig voelen en waarvoor ik bij hem op kursus ga wil ik ook dit element niet overslaan.

Verder ligt de Camargue in Frankrijk; het is de delta van de Rhône. Dit voor Nick.
Kijk Nick; jij kán al perfect paardrijden, ik probeer nog gewoon goed te leren rijden en heb daar wat meer achtergrond en uitleg bij nodig dan de natuurtalenten

Andere interessante elementen voor mij daar zijn het Malibaud-moeras wat een belangrijke site schijnt te zijn en de grot Chauvet-Pont d'Arc welke pas in '94 ontdekt is.
Ja, en het NL-stel wil ik ook graag bezoeken uiteraard.
Zowel dat stel als Solinski houden hun paarden het jaar rond buiten in groepsverband en ook daar hoop ik wat van op te steken.

jan seykens schreef op dinsdag, 19 april 2005, 7:04:

Wéér zo'n aanname: dat staat er niet en nee, bedoél ik evenmin.
De hele optoming daar terwijl ik bitless rij geeft je al voldoende antwoord.

Dat neemt niet weg dat de zit evenals de Franse teugelvoering en wellicht meer leerzaam kan zijn. Zeker omdat ik het kan vergelijken met de Doma Vaquera waarvan ik hier veel zie én veel van leer, zowel van positieve als negatiee elementen.

Peter Donck schreef op dinsdag, 19 april 2005, 10:00:


Is aardig complex. Boek een trip en ik neem je graag mee naar een picadero; bij Antonio in Antequera kan ik altijd binnenvallen.
Wat erg indrukwekkend is en ook intrigerend is dat, wanneer goed gedaan, Doma Vaquera vrijwel uitsluitend op gewicht en met de teugels op de nek gereden wordt en de hulpen nauwelijks zichtbaar zijn.
Er wordt in een rustige stap en idem canter gewerkt.
Uit de combinatie van deze gangen en de 'onzichtbare' hulpen is veel te leren.

Ik hóóp nog een keer bij Javier Buendia les te kunnen nemen; die rejoneador 'in ruste' fokt en traint nu paarden daarvoor. Hij weet niet alleen héél veel van paarden en fokken, hij heeft ook een héél paardgerichte manier van omgang en trainen.
Hoewel Doma Rejoneo anders is dan Doma Vaquera is de basis identiek. Voor rejoneo echter staat bijna alles in het licht van het licht maken van de voorhand. Het paard moet superlicht aan de (gewichts)hulpen zijn én ook actief meedenken.

Als je er doorheen kan kijken dat beide vormen van Doma voor het werken met Ganado Bravo bedoeld zijn en stang, kaptoom, sporen onontbeerlijk waren/zijn, zul je zien dat deze rijstijl zeer licht is voor het paard. Net als bij Klassieke Dressuur echter zijn er ruiters/trainers die het wedstrijddoel te sterk op het netvlies hebben en dan is geen enkele manier van rijden/beleren prettig voor een paard. Dat staat er echter los van.

Mijn lief is nu met zoonlief in onze picadero met Sancha en Parelli bezig. Ik geniet nog even van deze bak koffie en ga dan Arabella uit de wei laten voor Freizeitreiten 'a-la-brida' met doorhangende teugels aan een bitlessbridle. Tis schítterend, rustig weer dus ik ga een rit met relatief vlakke stukken maken om lekker ontspannen de gangen door te gaan.

marjolijn schreef op dinsdag, 19 april 2005, 12:29:


¿Ik ben net gaan rijden met Hunting Fieldboots en dus óók nog een vossenbeul? Wat jij wil hoor.

Kijk; Parelli vindt het gebruik van een bit verfijning. Ik wijs het in- en uit principe af. Parelli echter kan mij héél érg veel leren.

Ik heb er zelf geen moeite mee om het bit van Parelli van zijn PNH te scheiden. Zo ook bijvoorbeeld Rejoneo, Doma Vquera en Western.
Ik vind het wat vreemd om vrijheidsdressuur af te wijzen omdat je circussen dieronvriendelijk vindt en dat is hetzelfde.

Het heeft echter geen zin dit over te willen brengen, want waar emoties een rol spelen is geen rationeel argument voldoende.

Kortom Peter: pech gehad.

Zo; nu de geiten melken. Oh, en de bokjes eten we op. Da's een 'regel' uit de natuur: bij veel dieren is er een overschot aan mennekes.
Zo werden hengsten traditioneel voor de cavalerie bestemd (en nu geruind als rijpaard).
Zo werden stieren traditioneel voor de stierenverering bebruikt en worden stiertjes nu tot biefstuk verwerkt.
Zo zijn geiten voor de melk en bokjes voor de stoofschotel......

Isabel van der Made schreef op dinsdag, 19 april 2005, 15:28:


Ja, inderdaad; als je het 'gezin-als-hoeksteen-van-de-samenleving' ruim genoeg interpreteert om de voor onze diersoort gebruikelijke haremstructuur te omvatten.
Dat heet natuurlijke selctie: de mennekes met de meeste hersens-en-ballen hebben de meeste nakomelingen omdat de meeste vrouwelijke dieren zich daardoor laten verblinden. Ook bij de mens....

e m kraak schreef op dinsdag, 19 april 2005, 16:51:


Tuurlijk Egon; ik zet iets leuks neer met 'brandmerken en selecteren' en roept dat bij ontvangers een bloedbad op terwijl het over runderfok in Franrijk gaat.... Daar kan ik weinig meer mee dan menen dat de ontvanger het kanaal beter moet afstemmen.

Geen behoeft aan; ik leef hier heel tevree en als dat buiten het referentie-kader van laaglanders valt is dat voor niemand een probleem toch?!

Ja. Over leerprincipes heb ik veel op mijn netvlies, maar wat páárden betreft waren/zijnverschillende van zijn benaderingen beslist leerzaam. Ook als ik het zo niet exact ga doen.

¿Que? Net stel je, met andere woorden maar toch, dat perceptie realiteit is en 'vinden' is daar de essentie van.
Ík ben van mening dat het niet slim is om te ventileren wat je denkt te vinden over iets waarvan je niet genoeg weet om er iets over te kúnnen vinden. Zonder rationele verantwoording dus inderdaad. Het probleem is dat met al dat naar conclusies springen op basis van associaties de ontvanger geen idee heeft dat ie iets ongefundeerds vindt over een onderwerp waar het niet over gaat.

Zie boven en daarboven; doet niet ter zake en geen zin in.

Het 'natte-apen-verhaal' heeft Frans van mij, dus.... Desalniettemin is voor mij traditie van grote waarde. Niet zozeer om de inhoud of letter ervan, maar vanwege de achtergronden en verbanden die vaak, en vaak niet, erg informatief zijn.


Hmmm.... Krijg je alleen maat een duurdere variëteit salami

Zoals je opmerkt is de kennis er lang en breed, doch de commercie is allesoverheersend.

e m kraak schreef op dinsdag, 19 april 2005, 21:12:

Leringh en de vermaeck.......

Paardrijden (en wat daar allemaal bij komt) is voor mij vooral léuk namelijk.
Die lol, van ruiter en paard, sneeuwt hier nogal eens onder.
Bloedserieus gedoe, conclusiespringen, aannames, vooroordelen, misconcepties; kortzichtigheid tussen oogkleppen = hokjesgeest. Niet meer of minder dan een ander hokje, naast dat van de hoofdstroom klassieke dressuur.

Om een lang verhaal kort te maken; op een enkele altruïst na heeft iedereen paarden voor zijn/haar eigen lol. Geniet ervan! Paardrijden is een werkwoord, dus moet je doén: laat je paard meegenieten en dan is het nog ethisch verantwoord ook.....

Maar goed, da's míjn perceptie en dat is ook maar één versie van 'de werkelijkheid'; de wereld volgens HC en die is net zo subjectief als die van een ander.

Peter Donck schreef op woensdag, 20 april 2005, 20:44:

Boek een vakantie, píng.

Dát is een absolute waarheid.

Nâhhh..... Vergeet je de cavallerie niet, de grote tegenhanger van tauromanie en de afgeleide Hoge School?

De cavallerie heeft vorm en inhoud gegeven aan de Military welke de basis voor het huidige FEI-gebeuren is.
Ook is uit de cavallerie-school Steinbrecht voortgekomen.
Tis vooral de cavallerie welke het huídige paardrijden heeft gefundeerd.
Ik bedoel; zelfs Xenophon was op de eerste en laatste plaats bereden cavalerist, Kikkuli trainde de paarden voor de ingespannen cavallerie van de Hittieten en de essentiële cavallerie-behoeften en -eisen uit de Napoleontische oorlogen hebben de renaissance van het tauro-'a-la-brida' effectief uit vrijwel heel Eurpa weggevaagd.

Tot besluit van dit topic twee fotoseries ter leringh ende vermaeck. Mijn eerder genoemde lief heeft gisteren van mijn ochtenrit met Arabella (2 á 3 uur) vertrekfotos geschoten en wat kiekjes gemaakt van het beleren van Capricho in de middag (krap 1 uur met voorspel en alles bij elkaar).

http://www.mijnalbum.nl/Album=HJRJ7NWE

http://www.mijnalbum.nl/Album=MLZWHNUF

Wie zich ergens aan stoort moet dat maar even opzouten: geniet desnoods van het zonnetje.

Ondertussen geniet ik van voorpret: heb net wrongel voor geitenkaas in een rieten vorm gedaan en met roquefort-schimmel geïnfecteerd. Ik weet hoe dat over een paar maanden smaakt........

HC

Esther schreef op woensdag, 20 april 2005, 21:29:
Een borsttuig.

Een martingaal zit aan de teugels tis zie boven.

1. voorkomen dat alle kracht om het zadel op zijn plek te houden op de singel komt
2. voorkomen dat het zadel voor- of achterover 'kantelt'
Zelfs met deze vierpunts 'McClellan' bevestiging blijft het zadel namelijk niet uit zichzelf vlak liggen bij zwaar terrein en steile hellingen.
Met juist afgesteld voortuig en staartriem help je de singel, hoe goed de bevestiging, ophanging en afstelling daarvan ook is, en dus het paard.
Wij wonen midden tussen de bergen en een doorsnee ritje overbrugt al snel 300 - 500 meter hoogteverschil.
In NL zijn borsttuig en staartriem overbodig of zou het overbodig moeten zijn.

Vandaag met Arabella zo'n 700 meter geklommen en idem gedaald, af en toe knap steil en één, rul geploegde, boomgaardhelling van zo'n 50% en fikse keien wilde ze graag even in galop omhoog. Goed voor je zit dat! Enneh, het zadel lag perfect. Boven afgestapt nl. en een stukje met haar gelopen. Zelf wil ze eigenlijk liever dóóórrrr; heerlijke meid.
Daarna weer in aardig tempo doorgereden. Weer thuis was ze zo goed als droog en onder het zadel lag geen haar scheef. Dáár zijn voortuig en staartriem voor.....

Isabel van der Made schreef op woensdag, 20 april 2005, 22:20:


Ja, had ik inderdaad niets over moeten opmerken, want ik ben tenslotte geen expert wat hulpteugels betreft; wil er verder ook niets van te weten. Bedankt voor jouw expertise.

Had trouwens ook 'springen' niet genoemd; ook daarbij helpen bortstuig en staartriem de singel en dus het paard te ontlasten.