Janet Bijsterbosch-Dijkstra schreef op Fri, 15 Apr 2005 09:33:23:


Yep.
Wij hebben zowel puin als van dat 'rode' gruis. Beiden worden als beton en draineren resp. matig en slécht. Prima als afwisseling, pad of bij weidedoorgangen.
Tis bij ons geen punt meer, maar achteraf..... grasstenen.

De paarden grazen wat er is en dat is aardig voedzaam, bovendien prima ruwvoer.
Onze paarden eten bovendien
olijven en olijfblad. Beiden zijn bijna altijd onderweg te verzamelen en héél rijk aan energie en voedingswaarde.
We nemen uiteraard een dagvoorraad krachtvoer mee.
Die dagvoorraad kunnen we altijd wel ergens onderweg bijvullen en ook wat hooi/stro is soms te regelen.
In voorkomende gevallen kunnen we vooraf een hele of halve hooibaal op de route afgeven.

Zelf eten we vroeg of laat uitgebreid onderweg ergens. Bij diezelfde stop is onze leeftocht voor de avond en morgen verkrijgbaar. Op die manier kun je héél goed en gevarieerd lokale kost eten zonder kookgerei mee te hoeven zeulen.
Ook is er onderweg altijd wel wát te verzamelen; cactusvruchten, vijgen, bramen soms appels etc. Niet iets om op te rekenen, maar wel om gebruik van te maken en zálig!

Nogmaals, onderweg overnachten kan meestal ergens bij een gehucht of boerderij en dan is er ook zát krachtvoer, hooi en stro. Dat is de makkelijkste manier. Soms is de streek, zoals de Sierra de Loja, te afgelegen en moét je wel onderweg in de bergen bivakkeren of omrijden via een maatje van onze achterbuurman. Aangezien het niet op wérken moet gaan lijken is dat laatste wel zo makkelijk

Hoewel De Veluwe, Limland en niet te vergeten het Nieuw Land héél fraai zijn is NL niet helemaal vergelijkbaar. Moet je ook niet doen; ook mooi, anders.
Wat de zwaarte betreft kost hier een gemiddelde rit 30% meer arbeid en een bergachtige rit snel 50%. De komende bergklim vét >50%.
Je kunt een paard uiteraard prima trainen en opleiden, doch de benodigde arbeid blijft diezelfde arbeid. De enige mogelijkheid daar wat aan te doen is minder te dragen geven.

Gisteren overigens een rustige 'losmaakrit' gedaan (straks weer een pittiger trainingsrit) en na een eerste helling op een opvolgend tweede steil stukje omhoog als beloning afgestapt. Arabella liep superbraaf zonder haar vast te hebben mee. Stopte wanneer ik even op mijn ega wachtte, ging wat harder als ik versnelde etc.
Ik hoef haar onderweg tijdens plasstops ook nooit vast te houden/zetten en ik vermoéd dat ze op een bivac ook bij ons blijft. Waar zíj blijft, blijft de rest ook.
Je kan alleen het risico voor hezelf en vooral voor de paarden niet nemen.
Ok, koffietijd is over; de hartslagmeter pakken en twee meiden de benen laten strekken.

Arabesk schreef op donderdag, 14 april 2005, 23:07:


Écht wel; een stuk beter te hachelen achterin de aanhanger dan dieselwalm
Hij start er prima op, loopt beter en rookt de helft.

Ze hadden overigens inderdaad een vat voor me klaarstaan. Wel lachen hoor; 'gooi maar vol' bij de frieterie
Enneh...., naast de milieuvoordelen; grátis.

In de Nissan tank ik het bovenste deel uit de bezinktank en niet meer dan 25%. Ook die loopt er merkbaar beter en schoner op.

Kortom; gewéldige lol heb ik daarmee.