Toen "mijn" Belgische dame op de boerderij kwam, was de smid wel onder de indruk (hij kwam wel voor een ander paard waar ik destijds geen zeggenschap over had) - een flinke kruising tussen Ardenner en Boulonnais, 1,78m en welgeteld ca. 950kg.
"Móet je wel met een hengstenketting werken" zeg hij toen hij mij over het erf zag lopen met gewoon halster en touwtje, "anders krijg je haar NOOIT goed onder controle."
Nee, inderdaad, een hengstenketting, dikke ijzers eronder en een joekel van een bit als we gaan rijden - enige mogelijkheid (laat die arme man in zijn waan...)

Een echt bitloos tuig voor een trekpaard is moeilijk te vinden en ik moet toegeven een tijdje met een heel zacht (kunststof) bit te hebben gereden - ik rij sowieso héél licht in de handen - maar uiteindelijk heb ik zelf met touw een neusband gemaakt om het bit te vervangen. Inmiddels rijd ik haar wel eens vaker niet alleen bitloos en, uiteraard, ijzerloos, maar ook zonder zadel - dit ongeleide projectiel waar alleen maar controle gekregen zal worden door het gebruik van een hengstenketting...

Arabesk schreef op zaterdag 9 juni 2012, 11:16:


Jaja - ook onze traditionele westernlui hebben enigszins deze opvatting alhoewel in hun geval gaat het meer om beginnende paarden dan beginnende ruiters; een jong paard begint met een zacht bit en hoe ouder hoe scherper het bit wordt al dan niet met allerlei akelijke toevoegingen van lepels enz.