Heb ook een paard gekend dat eerst aan één oog blind was, dat ging toen redelijk goed qua rijden e.d. Ik weet niet meer precies hoe het toen is gegaan, maar waar het op neer kwam is dat het andere oog door een ontsteking ook blind werd en beide ogen zijn toen verwijderd (het reeds blinde oog ook uit voorzorg voor evt. ontstekingen). Hij kon toen niet meer bij de andere paarden in de wei staan en had zijn eigen, voor hem bekende paddock samen met een shetlander en soms een hele rustige pony erbij. Volgens mij had hij wel veel stress, want hij liep bijna de hele dag rondjes in z'n paddock. Hij is hierna nog wel bereden, maar had dan ook heel veel vertrouwen in de eigenaresse opgebouwd (deels met behulp van muziektherapie meen ik te herinneren). Uiteindelijk moesten ze hem laten inslapen vanwege een beenprobleem...

Op het ijslanderforum staat een idee om bijvoorbeeld een kleine paddock te maken voor de moeder (waarin ze niet kan gaan rennen), met voor het veulen een kleine doorgang naar de wei/grote paddock (waar de moeder niet onder door kan). Zo kan het veulen zelf beslissen of het bij de moeder wil blijven of bijvoorbeeld bij de rustige ruin in de wei en heeft het gelijk de beweging die hij nodig heeft. Voor de moeder is het misschien wel gezonder om buiten te staan dan in een stal? maar dat kan de dierenarts vast wel vertellen. Zo heeft ze ook gelijk zicht op/contact met een ander paard. Misschien komen de moedergevoelens en het beschermende dan wat meer naar boven. Ze heeft dan af en toe even rust als het veulen aan het spelen is en kan dan misschien wel de energie opbrengen om melk te geven. Ook al kijkt ze er nu niet veel naar om, het zal toch vermoeiend zijn om zo'n springend veulen om je heen te hebben als je net een zware operatie achter de rug hebt. Daarom heeft ze er misschien juist interesse in als het lief slaapt
Dat ze nog steeds melk geeft, zegt ook dat ze een toeschietreflex heeft en naar mijn idee ook moedergevoelens (zo werkt t bij een mens toch ook)