joop schreef op dinsdag 6 maart 2012, 14:34:
.

Nee geen stemmetje dat vervelende ervaringen herkauwt. Wel een gevoel van eenzaamheid met daardoor angst voor dreigend gevaar, eeuwig alert moeten zijn? Het gemis van een partner? Honger, kou, angst? Ook zonder doordringend stemmetje kan die emotie reëel zijn.

Jean Mclean schreef op dinsdag 6 maart 2012, 16:30:

Nou... weerstandsverhoging is wel degelijk een oplossing. Het virus heeft immers meer kans bij verminderde weerstand.

Hko kan er op de foto nog wel zitten, het is geen garantie dat hij er slechter door loopt. Fijn dat de NT-dry zijn werk doet. Preventief blijven gebruiken he!

Ben ik de enige bij wie de emoticons gewoon uit leestekens bestaan? Het leest zo kloterig. Had ik ergens iets aan- of uit moeten vinken?

De video van 5 maart is verschrikkelijk. Je ziet een opgaande lijn gedurende najaar 2011, hij loopt iets beter, is ook wat voller, maar het laatste filmpje is om te huilen. Hij wil beslist de hielen (straal?) niet belasten. Dit paard lijdt afschuwelijke pijn.
Met dit verloop zou ik eens goed gaan nadenken of je wel door moet willen gaan.
Waardoor is hij nu weer zo verslechterd?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Piet schreef op donderdag 8 maart 2012, 17:50:

HUH? Een bevangen paard gaat niet zo nadrukkelijk op de toon staan lijkt me.

Ik ken een paard dat vergelijkbaar was, maar minder heftig. Net zo'n type als Almo in karakter en uiterlijk: een vrolijke brulaap, wat smal gebouwd en niet gemakkelijk dik te krijgen. Met de vrachtwagen uit Spanje gehaald en in Nederland 7x van stal veranderd, veel stress gehad, de stress zat nog in zijn lijf. Druk, weven, brullen. Op zijn zevende adres maakte ik kennis met hem, hij had heel pijnlijke hoeven met smalle stralen, typisch spaanse voeten helaas. (Hij was inmiddels ontijzerd door een reguliere smid). De ene na de andere hoefzweer kwam eruit. Net als Almo leek hij soms wat kramperig met een achterbeen. Ook het doorzakken door de achterhand toonde hij, weliswaar in lichtere mate. Ik denk dat de achterhandspieren verkrampt en verzuurd raken door alsmaar het gewicht van de voorbenen af te halen. Hij ontzag de stralen en landde liefst op de toon.
Op het adres waarop ik hem kende, is er elke dag opnieuw ingepakt in Animalintex, er is magnesium gegeven (mocht hij bevangen zijn, en anders voor zijn verkrampte spieren). Maanden heeft het geduurd waarin het op en af ging, maar er was een tendens naar steeds beter: twee stappen vooruit, één achteruit. In of uit de wei leek niet uit te maken, dus bevangenheid door metabole oorzaak speelde niet.

Wat hem uiteindelijk definitief 'gered' heeft, is stelselmatig goed bekappen door een Natuurlijk-achtig bekapper. Ik heb dat niet meer gezien maar ik neem aan dat de hielen verder omlaag gingen, ik weet alleen dat de bekapster Modern was. Ik ben hem toen uit het oog verloren omdat hij naar zijn 8ste en 9e adres ging. Maar van het 8ste naar 9e adres liep hij goed, zo goed dat hij probleemloos verkocht kon worden.
Dit hele proces speelde zich af in een half jaar, 8 maanden misschien.

Maar dit paard was er lang niet zo slecht aan toe als Almo.

Pijnstilling bij hoefzweren doet niet veel, is mijn ervaring. Het gaat om de druk in de hoeven. Ook al breekt er nu geen zweer door, is dat misschien beroerder dan wanneer het pus rijkelijk vloeit.
Ik zou de hoeven regelmatig weken, liefst in animalintex of anders biotex, om de uitgangen vrij te houden.
En je hebt gelijk: zolang hij zo vrolijk is, wil hij er niet uit stappen. Ik neem ook mijn petje af voor wat je doet voor hem.

Kan hij nu verslechterd zijn doordat hij langere tijd niet bekapt is door jouw eigen blessure?

Spirithorses schreef op vrijdag 9 maart 2012, 15:04:


...maar het werkt als een tierelier! binnen twee dagen resultaat.

Had je nu vorig jaar röntgenfoto's laten maken Ilse en waar staan die?

Hoe lang gaat je trektocht in totaal duren?

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Ilse Bartholomeeusen schreef op zaterdag 10 maart 2012, 17:23:

Weet je ook in welke rubriek je ze geplaatst hebt? Ik heb er drie die voor de hand leken te liggen, helemaal doorgeworsteld...

Dank je! Ik krijg uit de x-rays de indruk dat het hoefbeen aan de punt erg vervaagd is. Kan het zijn dat dat bot oplost door de jarenlange druk door jarenlange bevangenheid?

Maak er een geluid bij. Dat geluid kan dan straks vanaf het zadel in zijn eentje het werk doen.
• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Om half 8 komt de eigenaar maar die doet verder niks? Want hoe treurig en incorrect ook, dat is toch moment dat zo'n paard afwisseling in zijn dagritme krijgt.