Frans Veldman schreef op vrijdag 2 maart 2012, 11:41:
> Mandyc schreef op donderdag 1 maart 2012, 16:00:
>
>> Overtollig actiehormoon wordt afgebroken tijdens de lichamelijke training.
>
> Helemaal niet; adrenaline verdwijnt vanzelf en daar heeft activiteit niets
> mee te maken. Het is een zeer kostlevend hormoon. Als je ineens ergens
> bang van wordt krijg je een scheut adrenaline, je hartslag en ademhaling
> versnellen, er komt wat extra glucose vrij, bloed wordt aan de huid
> onttrokken (om potentieel bloedverlies te voorkomen als je inderdaad wordt
> aangevallen), enzovoorts. Is het vermeende gevaar voorbij dan daalt je
> hartslag weer en keert alles terug naar normaal; je hoeft er niet voor te
> gaan rennen of zo, de adrenaline is dan zo weer weg.
Zwart witte theorie. Ja dat dit een reactie van je lichaam is om effectief te kunnen handelen is al zo vaak vermeld.
Door in beweging te komen, meer energie verbruik kan je eerder in balans/rust komen.
>
>> Hierdoor komen we / het paard weer in balans.
>
> Adrenaline is ook een balans. Het is maar net of het lichaam anticipeert
> op een "fight-or-flight" situatie. Meestal vinden we het prettiger om te
> rijden op een paard dat ontspannen is, maar met balans heeft het niks te
> maken.
Balans/ weer herstellen van hetgeen er gebeurd is.
Hoe eerder we herstellen hoe meer we in balans zijn. Een individue paard, mens, hond etc. die eerder herstelt is over het geheel genomen meer in balans. Je kan namelijk ook heel lang van de kaart zijn, je bent minder in balans.....
>
>> Ik kan het blijven schrijven maar voor mij is het bijzonder helder en ook
>> in de praktijk wordt ik zelf van sporten, als ik teveel aan mijn hoofd

>
> Dat is vooral bij stalpaarden zo. Paarden die de hele dag buiten
> rondrennen worden helemaal niet meer ontspannen als je ze eerst "lekker
> rond draaft".
Jeetje wat zwart wit allemaal.
Ik rij een paard wat praktisch altijd buiten staat, maar ook dan heb je tijdens de training momenten van spanning, daar is niks vreemd aan.