Ging net de ponies voeren en gaf ze ook een nieuwe tak. Het is een mooie grote, met zijtakken die tot boven hun hoofd reiken. Murphy knabbelde er wat aan, en kachelde er toen, crash bang wallop recht doorheen. Niet een stukje over de zijkant waarbij er per ongeluk misschien een tak langs hem schraapte, maar nee, echt er recht doorheen. Ik schoot ontzettend in de lach (je had z'n koppie moeten zien, woorden zijn soms waardeloos). Hij stond me toen even aan te kijken, liep een rondje, en deed het opnieuw. Keek me weer aan, en nog een rondje, en weer er doorheen! De tranen liepen over m'n gezicht

Maar waarom zou hij dat nou zo gedaan hebben? Zou hij het doorhebben dat ik het nogal hilarisch vond, en vond hij het dan ook wel lollig? Of is dat antropomorfisme?