Isapaardje schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 10:27:


Er zijn helemaal geen rampzalige gevolgen, die zitten slechts tussen haar oren. Of ben jij er al achter wat er voor rampzaligs is gebeurd, behalve dan het feit dat een traditionele hoefsmid haar heeft weten aan te praten dat er hoefijzers-met-wiggen onder moesten?

Frans

Isapaardje schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 10:23:


Wie dan?


Sorry hoor, maar ik vind het wat ver gaan om ons op een publiek forum tips te gaan geven over onze cursus, terwijl je de cursus niet kent. Wij wijzen er met nadruk op dat de cursus niet bedoeld is om probleemgevallen te leren bekappen, maar door dit soort berichten ontstaat de schijn dat we dat niet doen, en verder blijf je doen alsof Esther haar paard heeft verprutst maar dat is niet zo, althans niet zolang ze nog op de natuurlijke manier bezig was. Wij adviseerden haar de hielen lager te maken, en achteraf bleek dat ze nog niet laag genoeg waren, want Petra heeft er nog eens een fors stuk afgehaald. Persoonlijk vond ik die laatste stap wat rigoureus, maar Petra heeft er ook bijgezegd dat het enkele maanden zou gaan duren voor het paard weer goed liep. Er is dus geen probleem, behalve dan dat ze zich een probleem heeft laten aanpraten.


We hebben overwogen om moeilijke hoeven te laten zien, maar hebben daarvan bewust afgezien omdat mensen anders worden uitgenodigd meer te gaan doen dan normaal gesproken nodig is. Daarom dus de hoeven van onze eigen paarden: wat we daar doen kun je zonder gevaar bij iedere hoef doen en de mensen krijgen zo een goed beeld dat het allemaal wel meevalt.

Frans

Isapaardje schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 10:52:


Kijk, daar gaan we weer: Je zit zelf niet op het ex-cursisten forum, en als dat wel zo was dan had je geweten dat Esther talloze malen geadviseerd is om er iemand bij te halen.

Kijk even naar wat je aan het doen bent:
1) Je geeft tips e.d. over wat wij op de cursus moeten zeggen terwijl je zelf nooit bij de cursus bent geweest en niet weet wat wij zeggen.
2) Je zegt wat wij Esther hadden moeten adviseren terwijl jij niet op de maillijst zit waarover we het hebben en dus niet weet wat wij hebben geadviseerd.

Behalve dat dit onproductief is omdat wij en andere mensen (zie het bericht van Idunn) dan weer moeten schrijven dat we dit wel altijd zeggen cq hebben geadviseerd, vinden wij dit ook erg onplezierig, zeker na wat er gisteren is gebeurd. Er zijn mensen die uit jouw mailtjes denken te kunnen opmaken dat wij dingen niet zeggen op de cursus en dat wij mensen niet adviseren om er iemand bij te halen en dat is volkomen onterecht.

Ik weet dat je erg gevoelig bent maar wil je toch vriendelijk vragen om je te onthouden van opmerkingen over cursussen en maillijsten waar je geen deel van hebt uitgemaakt.


Mag ik opmerken dat wij niet verantwoordelijk zijn voor wat Petra doet, en dat het geen nut heeft Esther na te praten? Voordat ik conclusies zou trekken zou ik eerst het verhaal van Petra willen horen, want ik ben nou eenmaal niet bij de bekapping geweest en heb de hoeven ook niet vooraf, noch achteraf, met eigen ogen gezien.


"klonk" ja...

Diestelmans Liesbet schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 19:59:


Mijn mening is dat paarden blootsvoets en met een natuurlijke bekapping prima over harde ondergrond kunnen gaan. Dit heeft te maken met de lagere hielen, de straal + straalkussen die als schokdemping werkt, en het hoefmechanisme dat ook veel energie absorbeert (eigenlijk recycled).

Natuurlijk geven hoefschoenen een nog hogere schokabsorptie, althans de modellen van Smit. Maar of dat nódig is....

Smit zegt van wel, maar hoefschoenen zijn natuurlijk 'zijn' ding. Hij vergelijkt daarbij graag met sportschoenen, maar dat riekt wat naar antropomorfisme. Voor ons zijn hoefschoenen gewoon bijzaak, wij gaan voor natuurlijk bekappen en zien hoefschoenen meer als een overgangsfase en om mensen die toch menen hoefijzers nodig te hebben te kunnen helpen aan alternatieven.

Maar als mensen hoefschoenen willen vanwege de betere schokdemping tov blootsvoets hebben wij er geen problemen mee. We weten niet zeker of het echt geen nut heeft, en verder zien we er ook geen nadelen van. Als het je gerust stelt moet je gewoon hoefschoenen gebruiken.

Groeten,
Frans

Vandaag (21-3) was een topdag voor hoefnatuurlijk. Zie de statistieken: Nooit eerder zoveel bezoekers gehad op de website!
Het is even je tenen bij elkaar geknepen houden, maar het werkt wel, zo'n topic op bokt.

Groeten,
Frans

hermien de jong schreef op donderdag, 24 maart 2005, 21:33:


Misschien dat de situatie beschreven op pagina 163 van toepassing is?

Laat je even weten wat je daar van denkt?

Groeten,
Frans

Hans Arendse schreef op maandag, 11 april 2005, 8:56:


Niet zo verwonderlijk lijkt me, want Natuurlijk Bekappen werkt het beste bij regelmatig onderhoud, onderhoud dat het beste zó regelmatig kan plaatsvinden dat het onpraktisch is om daar iedere keer de hoefsmid voor te laten komen. Enfin, de voordelen van "zelf de hoeven bijhouden" staan uitgebreid op deze website beschreven.


Wout Overbeke heeft een "eigen" cursus waar ik eerlijk gezegd niets van weet. Wim de Leeuw is dierenarts, heeft onze cursus gevolgd, en is zo enthousiast geraakt dat hij zelf ook cursussen is gaan geven. Pien en Jack gaan over een tijdje dezelfde cursus geven als wij, maar dan net over de grens in Belgie. We krijgen namelijk veel Belgen op cursus, en het is voor hen wel érg ver rijden.

Groeten,
Frans

Twister schreef op vrijdag, 22 april 2005, 22:03:


Verschil tussen de vorige bekapping of verschil tov de hoefijzers?
Volgens welke methode wordt je paard bekapt en wat is de voorgeschiedenis? Bij de meeste paarden gaat de overgang redelijk probleemloos. Alleen het lopen over kleinere oneffenheden (kleine steentjes, grind) geeft vaak gevoeligheid. Je kan dit tegengaan door hoefschoenen te gebruiken. Pijn moet je eigenlijk zoveel mogelijk proberen te vermijden.

Groeten en sterkte,
Frans

pee schreef op vrijdag, 22 april 2005, 22:30:


Je weet neem ik aan dat zo'n operatie aan de zenuwen alleen tot doel heeft een permanente verdoving aan te brengen zodat het paard geen pijn meer voelt (maar het hoefkatrol daardoor nog sneller om zeep helpt)?


In zo'n stadium zal niemand je garantie geven, maar er zijn al veel paarden die door de verzekering al waren uitbetaald, maar door een natuurlijke bekapping en verzorging weer gezond zijn geworden.

In dit geval zou ik er iemand uit de Strasser-hoek bijhalen en zorgen voor optimale leefomstandigheden. Dat laatste wil zeggen: 24 uur per dag naar buiten met vrijheid om te bewegen. Zonder dat laatste maakt je paard weinig kans. Maar met goede leefomstandigheden en een goede bekapping kun je een goede kans hebben dat het weer goed komt. Het ligt er ook aan wat voor doel je stelt: als het doel is om te gaan springen, het paard op ijzers te zetten met kalkoenen en hem op stal op te sluiten dan heeft het weinig zin.

Groeten en succes,
Frans

Esther schreef op zaterdag, 23 april 2005, 16:07:


Omdat we heel veel tijd hebben gestopt in het vertrouwen krijgen van het moederdier. Als je nu een veulen krijgt, daar nooit bij in de buurt komt, dan wordt het een prooidier in optima forma, waarbij je het wel kan vergeten om dicht genoeg in de buurt te komen om vervolgens haar veulen te zien geboren worden. Tis toch niet anders als met de reeën in het bos? Daar kan ik ook niet lang dicht bij in de buurt komen, maar t schijnt dat als je een jonkie vangt en zelf groot brengt dat je daar dan ongeveer dezelfde verhouding mee krijgt als met een paard. Nog steeds een vluchtdier maar wel eentje die geleerd heeft dat mensen meestal niet zo eng zijn.


Zelfde verhaal. Bij een nest honden die 'buiten' zijn geboren en nooit door mensen zijn opgevoed zet ik niet graag onze 2 benerpuppies.

Katten? Die heb je niet genoemd, maar zijn zo ongeveer de dieren die het langst zijn gedomesticeerd, én bovendien de snelste voortplantingscyclus hebben. Je kan dus met redelijke zekerheid stellen dat katten de meeste generaties hebben doorgemaakt in de nabijheid van mensen. Maar als je niet gelooft dat katten nog steeds roofdieren zijn dan wil ik je dat graag een keer demonstreren...

Paarden zijn prooidieren, en dat is iets dat we telkens weer meemaken als we buiten mumsels tegenkomen. Honden en katten daarentegen zien geen kwaad in een brievenbus, plantenbak, wapperende vlag, iemand die zit te vissen, etc.

Groeten,
Frans

Esther schreef op zaterdag, 23 april 2005, 22:02:


Ja, maar niet van brievenbussen.
Ik begrijp niet zo goed wat nou het probleem is hoor. Katten zijn en blijven roofdieren, ondanks de domesticatie en de blikjes kattenvoer, en paarden blijven schrikachtige wezens die in onnozel straatmeubilair overal gevaren zien. Het lijkt me zo klaar als een kontje dat paarden vluchtdieren zijn, al komt dat in het ene ras wat sterker naar boven dan bij het andere.

Groeten,
Frans

Loes Scheres schreef op zondag, 24 april 2005, 0:01:


Same here. Voor mij is "natuurlijk" dat het aansluit op de natuur van het paard. Dus: hoe leert het paard het beste? Hoe kun je hem het beste verzorgen? Etc. Dat dit voor het dier ook het prettigst is is een prettige (en logische) bijkomstigheid, maar niet het primaire doel. Als het puur om het geluk van het paard zou gaan dan zouden we er niet meer op rijden, dan zouden we hengsten niet castreren, dan zouden we het paard geen truukjes aanleren (al dan niet met clickeren, Parelli, etc. maar direct de beloning zonder "tegenprestatie" uitdelen), etc. en dat zou onwerkbaar worden.
Op mij wordt ook druk uitgeoefend, dat ik op tijd belasting betaal, dat ik niet te hard rij, etc. maar dat staat mijn geluk niet per definitie in de weg. Ik zou niet weten waarom dat bij een paard anders zou moeten zijn.

Groeten,
Frans

Spirithorses schreef op zondag, 24 april 2005, 0:18:


Vind ik ook. Vergelijk het met mensen (nee, geen antropomorfisme maar om te kunnen illustreren wat ik bedoel):
Stel je hebt een klas met kinderen. Er zit een timide jongetje wat altijd stilletjes in een hoekje zit. Als je wilt dat die een spreekbeurt gaat houden dan kun je het beste werken een beloning in het vooruizicht stellen, een positieve benadering dus.
Dan zit er nog een brutaal opdondertje in de klas. Ga je die belonen als hij het voor elkaar krijgt om een uur lang geen vliegtuigjes door de klas te lanceren enzo of zeg je "nog één keer en je krijgt strafwerk"?

Als je de benadering bij bovenstaande situaties omkeert wordt het lachwekkend. Toch zijn het allebei mensen. Blijkbaar is de aanpak afhankelijk van het individu, en of je iets juist wel of juist niet wilt aanmoedigen.

Wat dat laatste betreft: Schrikdraad (wat druk uitoefent) werkt vrij goed om paarden van de draad af te houden. Maar een beloning uitdelen wanneer het paard NIET aan de draad komt is iets dat nooit betrouwbaar genoeg zal werken om de paarden binnen de omheining te houden. Wederom moet je dus kijken WAT je wilt bereiken en daar de methode op afstemmen. Iedere methode heeft zijn sterke punten maar er is geen allesomvattende supermethode.

Groeten,
Frans