joop schreef op zondag 18 december 2011, 18:34:

Ik ook, doe dat met op maat gemaakte fotoalbums op mijnalbum of zo, de één kan ik meer lastig vallen met paardenfoto's dan de ander

Sandra van Bommel schreef op maandag 19 december 2011, 11:08:

Dat hebben we hier ook. Da's een aparte ervaring. 1e een zacht laagje sneeuw en daaronder nog es een zachte laag leemblubber (hier wel een dikke laag sneeuw, je ziet dus de rotzooi niet). Is leuk om daarin te springen, het glijdt niet, zuigt ook niet. Is alleen alsof het een mega dikke laag watte is Er doorheen omhoog lopen is minder grappig

Monique Meijer schreef op dinsdag 20 december 2011, 15:17:

Al dat gedoe met die in de weg hangende draadjes van die mensen pfffff.... ik ga er wel onderdoor
Jep, bij onze 1e twee paarden was het ook liefde op het eerste gezicht. Geen draadje, meteen elkaar's nekken groomen. Bij het 3e paard was het heel anders. Dat was langere tijd knokken tussen de nu nummers 1 en 2, maar toen was het terrein ook niet groot genoeg. Toen het 4e paard kwam hebben we ff voor de zekerheid een draadje gespannen maar dat na 5 min. weggehaald. Plek zat om weg te kunnen rennen, geen hoekjes waar meerdere paarden 1 vast konden zetten (en alleen nr 3 en 4 hadden ff wat meer moeite). Qua leeftijd liggen deze "jongens" (allemaal ruinen) wel dicht bij elkaar (7,7,8 en 9 jaar nu).

Spirithorses schreef op dinsdag 20 december 2011, 19:08:

Hier rommelt het de laatste tijd een beetje in de rangen. Nr 1 is hier wel behoorlijk dominant, tolereert geen tegenspraak. Nummer 2 is ook behoorlijk dominant, hoewel, hij heeft vooral een grote persoonlijke ruimte (waarin hij alleen nr 1 in tolereert, liever ook niet maar anders krijgt ie een gat in z'n vacht). Op dit moment zijn nr 2 en 3 opeens aan het botsen. Nr 3 krijgt meer praatjes (kwam als laatste hier vanuit een manegeverleden en moet weer ff paard worden).
Is wel grappig om te zien eigenlijk. Nr 3 is het kleinste, meest atletische en enorm actief en speels paard hier (dat valkje). Nr. 2 is veel lomper en krijgt 'm eigenlijk niet te pakken. Tot de irritatie zo hoog is en hij ff flink moet uithalen (maar bijt of schopt expres nooit raak). Grote mond, klein hartje Juist als hij de ander kan raken stampt hij op de grond of haalt hij niet zo ver uit.

Nr 4 is een libero in de rangen, en het grootste, onhandigste paard. Hij is het minste dominant maar al jaren het maatje van nr 1. Wat hem speciale gunsten oplevert (stiekem is nr 4 de leider van de groep die aangeeft wat er moet gebeuren en als het eng is de kudde leidt, omdat de dominantste de onzekerste en een enorme naloper is ). Nr 4 mag als enige nr 1 aan de kant duwen en uit z'n emmer pulp eten etc etc. De anderen moeten dat niet in hun hoofd halen...

Ik vind het wel leuk, zo'n soap-serie. Het is een behoorlijk dynamisch iets dat varieert per gelegenheid, weer en stemmingen etc. Vriendschappen lijken rangorde te doorbreken en het klikt op verschillende gebieden tussen verschillende paarden. Nr 3 en 4 zijn ondertussen zo gehaaid geworden dat ze zich achter nr 1 wringen bij het hooi zodat die laatste langzaam opschuift naar nr 2 en in moet breken in de cirkel om nr 2 hahaha... Iets wat nr's 3 en 4 niet zou lukken maar 1 dus wel.