Spirithorses schreef op zaterdag 10 december 2011, 22:11:

Wacht maar tot ze weer in dit deel van het bos gaan kappen, dan komt hij de meest gekke apparaten tegen op smalle paadjes in het bos
Dat kamelenloopje herken ik ook wel, let erop dat je niet meegaat in die stap van links naar
Ja, dat weet ik nog. Ik let daar dus ook goed op en het helpt ook zeker maar ik denk zelf dat hij zijn achterhand ook nog beter moet leren gebruiken bij de afdaling, meer zijn achterbenen eronder en minder op de voorhand.
dan geef je hem stabiliteit en voorwaartsheid en haal je hem daar weer uit.


Anders ik wel
Dat kan je wel zeggen. Maar als de veranderingen goed uitpakken is daar niks mis mee.

Nils Vellinga schreef op zondag 11 december 2011, 16:01:


Helemaal correct, geen spierpijn en wat nog fijner is, geen kramp. Kan je nagaan hoe ontspannen het allemaal was.

Lijkt mij wel wat ja, maar dan eerst even een cursusje vooraf in Frasselt. Beetje beter leren navigeren kan geen kwaad

Een verslagje van vandaag en dan nog één op woensdag als de inburgering in de 'Duitse kudde' hopelijk een feit is.
Vandaag is Asran de bigboss bij Quiberon gezet en dat gaat nu dus heel goed. Een keer een waarschuwing wanneer Cheyenne in de buurt is maar dat stelt niet veel meer voor. Morgen hopelijk nog zo'n dagje samen en dan willen we woensdag alles bijelkaar zetten.
De scherpe kantjes lijken er nu dus echt vanaf.

Vanmiddag samen met Quiberon, mijn dochter en Cheyenne een buitenrit van ruim 2 uur gemaakt in het bos.
Het ging weer echt prima. Voor vertrek liep ik even met Quib aan de hand een heuvel op om op de terugweg hem even achterwaarts de heuvel op te laten lopen voor sterkte spiertjes.
Even later kwamen er 2 volgeladen vrachtwagens met bomen het pad op die we in de berm moesten passeren. Nou, Quib is geslaagd hoor. De wagens stonden even voor ons stil en zonder problemen kwamen we er langs. Wel merkte ik een kleine reactie toen ze weer wegreden terwijl de de wagens nog niet helemaal voorbij waren maar dat was alles

Gezamenlijk hebben bewust het verharde doorgaande pad in het bos genomen omdat daar de nodige heuveltjes liggen die we goed konden gebruiken om Quibs achterhand wat te trainen. In een drafje de heuveltjes op en in stap er weer af waarbij hij tijdens de afdaling even stil moest staan. Dat was wel moeilijk voor hem. Stapje achteruit én walk daar ging hij weer. Na een tijdje ging het duidelijk beter en reageerde hij ook beter op de hulpen. Je kon wel zien dat hij aan het werk was omdat hij toch ging zweten..

Als beloning mocht Quib de laatste heuvel even lekker in galop naar boven. Toen een onverhard pad ingeslagen met even later een wat pittigere heuvel erin. Hier moest Quib dus echt werken. Met een drafje kostte het hem nog behoorlijk veel moeite maar hij deed het toch maar.
Het laatste stuk lekker gestapt en nog een stukje naast hem gelopen en we waren weer thuis.

Morgen gewoon weer even aan de wandel richting ons huis, woensdag nog even rijden en donderdag wordt Quiberon schotvast gemaakt omdat er weer gejaagd wordt in onze omgeving.

Misschien een beetje een 'blauwe buren' verhaal maar ik móest het gewoon even delen

Ennuh Nils, nog steeds geen spierpijn

Wil schreef op maandag 12 december 2011, 21:24:


Ach Wil, die Jakouzie is ook nog wel te onderhouden hoor, glaasje wijn en een stukkie kaas erbij........gaat helemaal goedkomen

Nils Vellinga schreef op dinsdag 13 december 2011, 0:05:


Hmmm, moet het iets bijstellen. Vandaag toch een beetje spierpijn maar ook niet meer dan dat.
Dat mag toch nog wel hè na zo'n lange tijd van niet/weinig rijden

Ik kwam vanmiddag op stal aan, hing daar een wildzwijn aan de haak.
Ik zie het wel vaker dus schrik er niet zo van. In het begin wilden de paarden daar niet bij in de buurt vreten op Cheyenne na, die maakte het niks uit, stoere meid

Het wandelingetje ging weer goed. Bij de, voor de meeste paarden, wat engere plek bleef Quib ook even staan, bekeek de boel, liet zich daarna op een licht aandrijven weer verder leiden. Een beetje snuiven en wat kauwen was verder alles aan spanning wat ik te zien kreeg. Man, ik heb op oa die plek wat staan worstelen met Niek, wat een enorm verschil, zeg maar appeltje eitje...Lekker met doorhangend touw gelopen met zo nu en dan, een vriendelijk doch zeer beslist verzoek om wat langzamer te gaan lopen. Met zijn tempo haal ik de 4Daagse wel in 2 dagen

Niek kan dat ook zo sterk met die oren. Vooral bij een renspelletje in de wei. Daarnaast kan hij dan ook nogal enthousiast met zijn benen gaan maaien of lekker gaan bokken tijdens de achtervolging. Leuk hoor zo spelen maar soms ook wel heftig om te zien.

Nu het glad ik waag ik mij er ook echt niet aan. Wát als hij in volle vaart uitglijdt en mij niet ontwijken kan. Dan is de inmiddels te dikke Draver toch wel erg groot. En zijn niet al te magere baasje ineens heel klein

Wil schreef op dinsdag 13 december 2011, 23:22:


Nou, vooruit nog maar een verhaaltje dan.
Vanmiddag om 04:00 uur nog net voor het donker werd, nog een korte buitenrit gemaakt tesamen met de Bigboss Asran en stalhoudster.
Echter, we kwamen al heel snel een 'hindernis' tegen die iets langer doorwerkte dan verwacht nl. een al 2 dagen in de stal hangend niet meer wildzwijn. Tsja en als dan Cheyenne niet voorop loopt om te laten zien dat het écht niet eng is om daar langs te moeten Eerst Asran dan maar, die heeft ze nl toch écht wel vaker gezien. Helaas werd hij direct wat zenuwachtig wat Quib dus maar besloot na te apen. Met Cheyenne in zijn kielzog moest ik hem ook nog eens met zijn hoofd richting dat enge beest draaien om zo de staldeur af te kunnen sluiten. Tsja, dat was we de druppel.....Zo snel mogelijk de zadelkamer door dacht Quib en deed dat dus ook. Gelukkig bleef alles heel haha.

Maar buiten werkte het nog even door. Helemaal toen we direct een écht bospad in bleken te gaan. Eénmaal in het zadel liet Quib toen zien dat hij wél kan bokken
Nee Pien, hij kan het écht hoor al stelde het t.o.v Niek niet echt veel voor. Fijn om te weten..
Ook liep er de hond van de stalhoudster mee die nogal een schutkleur heeft. Daar moest Quib ook even aan wennen en hij wat meer gespannen was dan bij de vorige ritten. Asran moest het dan ook bijna bekopen met een dreun van Quibs linker achterbeen toen hij toch iets te dicht bij hem kwam. Iets wat hij bij Cheyenne echt niet deed. Het gekke is dat je het bijna niet voelt wanneer hij dat doet. Stalhoudster was onder de indruk van zijn gestrekte been. Hij kan zo meedoen aan de films van Karate kid...Toen hij eenmaal aan de hond gewend was ging het weer rustiger.

Alleen nog een afdaling door het gebladerte. Ik heb Asran maar voor laten gaan omdat hij een laag tempo heeft waardoor Quib wel langzaam de heuvel af moest. Geen glijpartijen maar een rustige beheerste afdaling is het geworden. Een nog stijlere hebben we op mijn verzoek maar achterwege gelaten om het niet direct te zwaar/stressvol te laten worden, dat was wel genoeg voor één dag. Hij moet wel lol krijgen in het avontuurlijke buitenrijden in het Dunkele Wald anders wil hij niet meedoen met TREC. Op één wat minder stijle afdaling maar met onregelmatige bodem voelde ik zijn spanning weer iets toenemen, maar dat is gewoon makkelijk te hanteren en hij gaat daarna gewoon weer rustig verder.

De komende 2 dagen heeft hij rust en kan hij de boel lekker in zijn koppie verwerken mocht dat nodig zijn. Ik moet 2 hele dagen werken en mag morgenvroeg alleen zorgen voor de sanitaire-én hooi voorziening bij de paarden. Hopelijk vliegt de hagel niet om mijn oren want er wordt weer gejaagd morgen.

O ja, Niek staat nog apart van de rest, die is nog niet aardig genoeg tegen Quiberon helaas.
Nog even geduld hebben wat hem betreft. Cheyenne en Asran hebben hem al helemaal geaccepteerd.

http://www.youtube.com/watch?v=2h7CAEB3Grw&feature=related

Hier is ook het één en ander aan orenspel te zien....

Toen we op de weide aankwamen zagen we dat de intergratie voltooid was.
De paarden liepen allemaal samen op de paddock
Niek doet nog steeds wat minder aardig dan de rest maar die wil denk ik niet op de laagste positie belanden in de groep.
Met de andere 2 gaat het iig prima nu.

Vanmiddag weer een buitenrit gemaakt, door1 'stad' en 1 dorp gewandeld, nog even naar Alegria en co. gezwaaid maar lekker vlot doorgestapt en de bossen weer in.
Ik vind dit een prima slot voor Quiberon zijn intergratieverhaal.....nu gaat we kilometers vreten.