Ow, ik pas heel vaak op de dieren van andere mensen.
Mijn agenda voor volgend voorjaar staat al weer aardig vol.

In januari pas ik 3 weken op het huis van een vriend en verzorg daar dan ook de 4 paarden.
Ik neem dan altijd gewoon mijn intrek in hun huis. Is wel zo handig.

En in maart moet ik 2 keer een week de boel waarnemen bij Pête op stal. Dat gaat om een 25-tal paarden, 2 honden en een stel half-wilde katten.

En ergens diezelfde periode gaat ook nog een andere vriendin een maand ofzo naar China om haar adoptiekindje te gaan halen. En dan ga ik ook in haar huis wonen om voor haar 4 honden, 2 katten en 9 paarden te zorgen.

Nu ik erover denk... ik ga precies niet veel thuis zijn.

Maw, gewoon iemand zoeken die hetzelfde wil doen als ik en lekker op vakantie gaan.
Uiteindelijk ben je maar een telefoontje verder weg.

Nils Vellinga schreef op donderdag 8 december 2011, 22:05:


Hebben wij ook gehad met Jamaica, de ochtend na zijn geboorte.
Niet wakker te krijgen. Zijn moeder compleet over haar toeren tegen haar veulen aan het schoppen. En zus en ik hadden hem ook meermaals vast genomen en proberen wakker te schudden. Het was net een lappenpop en het heeft nog aardig lang geduurd ook. Zusje had mij al van thuis opgetrommeld en de DA was ook al onderweg want wij dachten dat hij er echt geweest was.
Begint die dodo na zo'n 20 minuten opeens door 1 oog te loeren, geeuwt eens, schudt de slaap uit z'n lijf en krabbelt overeind... Geboren worden is schijnbaar erg vermoeiend.

Ik heb er eerlijk gezegd al vaker over nagedacht om het als bijberoep te gaan doen.
Als ik uit tel hoeveel maanden per jaar ik nu al (gratis) voor andermans spul zorg...
Maar dan lijkt zoiets mij weer zo moeilijk. T'is zo regio-gebonden en verzekeringstechnisch ook een heel gedoe?

Wil schreef op vrijdag 9 december 2011, 18:46:


Mmm, dat weet ik nog zo niet hoor.
Ik heb nou al 4 dingen staan voor de periode van januari tot april. En dat is dan alleen nog maar als vriendendienst bij mensen die ik ken hier in't dorp. Waaronder een periode van een maand en ook een keer 3 weken.
Wintersport in de winter en het voorjaar, Naar de zon in de zomer en tussendoor nog wat Citytrips....
Het grappige eraan is dat ik het ook nog eens mooi zou kunnen combineren met een job in't onderwijs (Als ik dat zou willen...) aangezien veel mensen reizen in de schoolvakanties. En op die manier zonder veel risico kan nagaan in hoeverre er een markt voor is...

Ik zit er eigenlijk al lang over te denken.
Maar ik zie wel een paar 'problemen'.
De verwachtingen van de mensen bijvoorbeeld. Als je een uur met de auto moet reizen om op een adres te komen, kan je niet meerdere keren per dag er heen. Dus dan zit je al erg beperkt qua regio.
En ik kan ook niet ergens meerdere weken mijn intrek nemen als het te ver weg is, aangezien ik ook nog eigen paarden heb. Dan zou op zich 1 uur reizen afstand nog wel net kunnen.
Maar dat brengt dan weer de beperking mee dat je niet meerdere adressen kan combineren.
Ik geloof dus nooit dat je ervan kan leven.

Om dan van de risico's nog maar te zwijgen.
Ik vind mezelf best verantwoordelijk en in de meeste situaties weet ik echt wel mijn plan te trekken. Maar als er iets mis gaat met iemands teergeliefde dieren, kan je volgens mij lelijk varen. Ook al kan je er zelf weinig aan doen...

Katrien Imbrechts schreef op zondag 11 december 2011, 20:37:


Straks ga ik nog twijfelen om er toch maar weer eens wat serieuzer over na te denken...
Ik zou bijna zeggen, bel maar als je plannen hebt.
Maar ben langs de andere kant ook wel bang voor aansprakelijkheidskwesties etc...
Soit, dan moet ik sowieso eerst bedrijfsbeheer gaan doen aangezien ik economieloos het secundair ben door gekomen.

Zo heb ik wel eens voor gehad dat er een dier stierf terwijl ik aan het oppassen was. Een geitje. Niet mijn fout trouwens, maar het blijft rot.
Het was de eerste dag van de oppasperiode en voor vertrek had iemand het beestje nog per abuis groentenafval gevoerd dat eigenlijk voor de mesthoop bedoeld was.
Dus de dag daarop kom ik in de voormiddag toe om de dieren te verzorgen en vind dat geitje jammerend, liggend midden in een modderplek, onderkoeld met een opgeblazen buik.
Uiteraard meteen een DA opgetrommeld en het diertje op een droge beschutte plek gelegd.
Nog geprobeerd om het dier te redden, maar tevergeefs. DA wilde haar uiteindelijk inslapen, maar voor de spuit erin zat, was ze al weg.

Nu ging dit over een geitje en werd er door de eigenaar nogal nuchter over gedaan.
Maar stel je voor dat dit gebeurd met iemands teergeliefde paard?
Dan vraag ik mij af of je wel 'juist' kan handelen. En of je niet altijd als de zondebok gaat eindigen?
Dat je er eentje vindt met koliek bijvoorbeeld en er beslissingen gemaakt moeten worden. Terwijl je de eigenaar zo snel niet kan bereiken. Met andermans dieren neem ik geen risico. Maar niet iedereen gaat daarin even ver. Dan heb je misschien achteraf gedoe over DA-rekeningen. Of vindt men net dat je toch te lang gewacht hebt of...

Daarom, als vriendendienst met duidelijke afspraken vind ik 1 ding.
Maar voor vreemden gaan oppassen, moet je je volgens mij niet aan wagen zonder bepaalde dingen verzekering technisch te regelen en eventueel in een contract vast te leggen.
Want hele vriendelijke en lieve mensen kunnen opeens erg lelijk doen bij verdrietige gebeurtenissen of als er financiële belangen bij komen kijken...

Deze geeft mij altijd kippenvel:
http://www.youtube.com/watch?v=BWAhVbayGv4

Zoals veel liedjes van Hans Zimmer.
En als je googelt op Denez Prigent (zanger van dit liedje) vind je veel liedjes met die mysterieuze Bretoense klanken.

Ok, call me crazy maar heeft men het hier niet over het doorsnijden van het distale check ligament, wat een onderdeel is van de diepe buiger?
Als je het wil opzoeken, heb ik even de wetenschappelijke naam opgezocht.
Het gaat dus om het ligamentum accessorium van de m. flexor digitorum profundus.
(Of dus het distale check ligament. (Het proximale check ligament is namelijk onderdeel van de oppervlakkige buiger.))
Dat ligament zit ergens vast ter hoogte van de carpus (zou moeten opzoeken waar precies) en zorgt ervoor dat er een onbuigzame verbinding (want bestaat alleen uit peesweefsel) bestaat vanaf het hoefbeen tot ergens aan de carpus. En op die manier maakt het deel uit van het passief sta-apparaat van het paard. In stilstand hangt de kogel als het ware in de peesverbinding.
Die diepe buiger is uiteraard alleen maar de eindpees van een spier en zonder dat ligament zou die spier continu de pees moeten bijstellen, zelfs wanneer het paard passief staat.
Doordat het check ligament voor die shortcut zorgt, maakt het spierwerking bij gewoon rechtstaan overbodig.
(Google anders ook maar eens op passief sta-apparaat, dan snap je het wel. )

In elke geval weet ik wel een klein beetje van anatomie en zit ergens in mijn hoofd dat dat ligamentje inderdaad wel eens doorgesneden wordt om de 'pees te verlengen'.
Als die verbinding weg is, is het geheel natuurlijk minder rigide.
Of dit nou middeleeuwse praktijken zijn of dat er meer moderne technieken zijn, weet ik niet.
En kan je misschien best eens navragen op een diergeneeskundige faculteit ofzo...
Ik kan mij alleszins niet voorstellen dat men de hele diepe buiger zou willen doorsnijden.
En kan alleen bovenstaande verzinnen.

Als je ook mijn stem wil, neig ik trouwens ook 'neen' te stemmen.
Het is een functionele structuur en zit er niet voor niets...

Ha Koen, proficiat!!

Ik geloof dat ik inderdaad gelijk heb...
Ff googelen op 'Inferior Check Ligament Desmotomy'

Wat ik er tot zover over gevonden heb, wordt het doorgaans toegepast bij veulens met bokhoeven. En heeft het niet de voorkeur bij volwassen paarden.
En t'is ook niks wat je zomaar even op stal gaat doen.
Bij DAP Bodegraven stond het op hun site. Anders die eens bellen om info?