Karen Petterson schreef op donderdag 5 januari 2012, 15:40:
> Ik vind het leuk, en toch ook wel geruststellend, om te zien dat mensen
> hier toch niet zo spartaans zijn als ik dacht.
> Dat was dus weer een goed voorbeeld van een koudbloedje. Het gaat volgens
> mij bijna in gradaties. Hoeveel invloed heeft ras op de dikte van de vacht
> en hoeveel schuilstal ze opzoeken? Ik snap dat individuele gevallen kunnen
> afwijken, maar wat is jullie algemene ervaring?
Ik heb warmbloeden (kwpn-ers).
Beide maken een enorm dikke en lange vacht aan.
Ze zoeken de stal op wanneer het uren en uren achtereen flink doorregent, en in de zomer in de dazenperiode wanneer het snikheet en windstil is.
Wanneer ze in de paddock lopen (waar ook de stal is), zijn ze eerder geneigd om binnen te gaan staan.
Mijn oudste heeft een stal- en dekenverleden en maakte de eerste winter nog niet zo'n erg dikke vacht aan. Maar de vacht werd ieder jaar dikker en langer en inmiddels heeft ze net zo'n enorme vacht als de jongste, die van geboorte af aan altijd buiten gelopen heeft.
De jongste heb ik nog nooit zien rillen (ze wordt dit jaar 6). De oudste wel, maar dat was altijd vanwege een tekort aan hooi of gras (ik had ze toen nog niet bij huis). Zij kreeg dan ook dikwijls een regendeken op, terwijl ik ondertussen de stalhouder steeds weer duidelijk probeerde te maken dat er meer hooi gevoerd moest worden of (in de zomer) dat ze eerder verweid moesten worden.
Beide paarden vinden het even prettig om binnen te gaan staan. Het is dus niet zo dat de jongste - die geen stalopsluiting kent - liever niet binnen staat, zoals hier eerder geopperd werd. Wel is het zo dat de stal open moet blijven, zodat ze vrije keus hebben. Ik heb de stal een keer nog geen uur met een lint moeten afsluiten vanwege bezoek van de loonwerker, en de jongste werd behoorlijk panisch en deed continue pogingen om door het lint te breken tot zelfs de stal af te breken. Dus dat doen we maar niet weer

.