Myriam schreef op dinsdag 22 november 2011, 9:00:





Het is je weer gelukt hoor!


Ja, opschieten moet ik, naar werk. U / jij ook een fijne dag!

Coralie schreef op dinsdag 22 november 2011, 17:24:


Ja, té droog zou best kunnen. De grond waar ik de ponies houd is echt heerlijk droog, geen problemen met modder bij ons, fantastisch!
Hm, maar toch krioelt het er echt van de wormen. Niet in die laag, maar dat ik laatst een golfplaat van de zijkant trok om de hoop iets groter te maken verbaasde ik me echt over de hoeveelheid leven, niet alleen wormen, maar allerlei van dat kleingrut, en ook een muisje.
Ik kijk het even aan, zolang het gaat zoals het gaat laat ik het erbij, lijkt het minder te worden het dan zal ik er eens wat meer aandacht aan besteden.
Want het is eigenlijk best leuk om zo supercompost te kunnen maken.

Peter Donck schreef op dinsdag 22 november 2011, 14:41:


Had hier 2 maanden terug een versufte eekhoorn in het veld, had bakje water voor z'n neus gezet en daar dronk hij gretig van, maar daarna klom hij in een holle boom en is daar toch gestorven. Ik dacht, laat mooi liggen, dan heb ik straks een leuk eekhoorschedeltje. Een week later was hij/zij helemaal ingedroogd, maar er is nu helemaal niets meer van te vinden, geen haar, geen botjes, niks

* * *
Paddy & Murphy, mijn heldjes op blote voeten

Nils Vellinga schreef op dinsdag 22 november 2011, 22:19:


De volgende dag zit er wel eens zo'n wollige schimmel op, maar deze lichtroze is anders. Op lipstick schimmel googlen geeft geen bruikbare resulaten helaas.

Dat is hier idd zo. Maar het kan best redelijk droog zijn hoor.


Kaas is toch sowieso een vorm van schimmel?

Martina schreef op dinsdag 22 november 2011, 11:41:


Gaaf filmpje! En wat een leuk beest, die valk! Klinkt als een leuk karakter , en oh wat zal die het fijner vinden op de wei!

Ik kijk elk jaar als ik verkouden ben vaste prike de film Babe (geclickerd trouwens), misschien moet ik voor volgend jaar ook maar eens m'n eigen beesten filmen

Martina schreef op donderdag 24 november 2011, 11:20:


In de bijsluiter van eqvalan staat iets van 'buiten bereik van huisdieren houden, vooral zeer gevaarlijk voor Border Collies'. Zoiets he, de bijsluiter heb ik even niet binnen handbereik. Maar vraag me wel af, hoe kan dat nou gevaarlijker zijn voor Collies dan voor andere honden?

Maru schreef op donderdag 24 november 2011, 10:10:

Volgens mij verschilt dat een beetje per ras/ paard. Hier in de buurt een stalling waar ze Shires en Engels volbloeden hebben, de Shires houden het mooi lokaal, de vbs mesten zelfs in hun eigen hooi.
Verder zit er verschil in geslacht. Als het goed is poepen hengsten over de mest van merries heen. Merries zie je dat nooit doen.

Hier thuis verschilt het ook nog eens per veld. In het 'thuisveld' houden mijn ruin en hengstje het mooi lokaal, naast af en toe een verdwaalde hoop. Moet wel zeggen dat Murphy de eerste paar weken overal mestte, dus ben nu heel opgelucht dat ie de kunst bij Pad heeft afgekeken, scheelt een stuk met opruimen!
Maar in hun overdag grasveld, waar het gras toen ze erin kwamen behoorlijk hoog stond, hebben ze niet zozeer een vaste plek. Misschien is het juist wel dat als er een overvloed aan eten is dat ze zich niet zo druk maken over het bevuilen van eigen nest? Het is maar een theorietje hoor, kan er helemaal naast zitten.

Dus nergens om je zorgen over te maken, maar wel misschien een idee om het gras wat korter te houden, misschien maakt dat het verschil?

Ps. Hoe gaat het nu met je hengstje?

Coralie schreef op donderdag 24 november 2011, 9:47:


Als het dus niet afbreekt, en het ligt wel allemaal op dezelfde composthoop die dan weer over het paardenland verspreid word, dan krijgen de paarden dus steeds kleine beetjes ivermectine binnen en worden de wormen dus binnen no time resistent daarvoor?

Maru schreef op donderdag 24 november 2011, 15:59:



Hm, das jammer dat dat geen verschil maakt. Verderop in je antwoord staat dat je man al een beetje met ze clickert, heb eens een video gezien van een vrouw die haar ponies had geleerd op commando te mesten, misschien kan je daar iets mee. Zal zo even voor je opzoeken. Ik merk nl dat als ik m'n ponies van wei verwissel, en dan ergens in het veld stil ga staan, dat ze vaak erbij komen staan en gaan mesten . Als je ze dan naar bepaalde plek in het veld leid, en ze in geval dat ze gaan mesten een snoepie zou geven, misschien slaat het aan?


Verwacht 'ie dan dat je dat snoepie in z'n kont stopt?!
Leuk te lezen dat het beter gaat, met een beetje beleid zal het inderdaad vast wel goedkomen


Zal ik even in een apart topic antwoorden, had nog een vraagje over hem ook, en gaat off topic.

Anne Maria schreef op zaterdag 26 november 2011, 13:15:
Gevonden: http://www.youtube.com/watch?v=y1fHctN8MGA

Els Kleverlaan schreef op donderdag 24 november 2011, 17:06:


Bedankt voor de link

Aan iedereen die een aan Collie verwant ras zoals deze heeft: Bobtail, Australian Shepherd, Border Collie, Sheltie, en nog een aantal rassen zoals de Witte Herder, lees de link aub.

joop schreef op zaterdag 26 november 2011, 10:55:

Maar hoe doe jij het dan in de praktijk Joop? Meerdere paarden op uitgestrekte weides, zoek je dan de mest van een paard dat ontwormt is eruit? Of iets anders?



Nu, angst... Maar ik wil wel graag zo veel mogelijk weten wat de effecten zijn (idd op dier én milieu), waar ik precies mee bezig ben, of ik beter iets op een andere manier zou kunnen doen. Excuus als ik misschien soms domme vragen stel. Wil graag leren, maar zelfs met de enorme informatie die op internet te vinden is is dat zo makkelijk nog niet. Je kan over bijna alles tegenstrijdige opinies vinden (zie Nils vs Joop . En ik heb nou eenmaal literatuur gestudeerd, geen biologie, natuurkunde, scheikunde of dierenhouderij, dus vind het allemaal soms knap lastig...

Eerst even antwoord op Maru, als je geen zin hebt in penny gedweil over een jong hengstje, sla dan het tussenliggende aub over en lees alleen de laatste alinea waarin vraag over happend handpaard .

Maru schreef op donderdag 24 november 2011, 15:59:


Ja gaat super!! Echt geweldig leuk mannetje is het.
Hij is nu bijna 3 maanden hier. M'n zus zei (na mijn eerste lyrische betoog na een paar dagen) dat zij er voor oppast geen mening te vormen over nieuwe mensen (ze werkt met mensen met hersenletsel) binnen de eerste 2 maanden. Dus nu mag het, en ik ben nog net zo lyrisch .
Murphy loopt af en toe ook heus te donderstralen hoor, maar 99 % van de tijd is z'n gedrag echt zo meegaand en welwillend, kan ik alleen maar dankbaar voor zijn.
Ik heb hier geen stroomdraad, ene veld heeft houten hek en andere drie draadjes waar dus geen stroom opstaat. Toch is hij maar 1 keer ontsnapt. De eerste week. 1 stuk van de houten omheining heeft alleen een bovenste balk. Had ik nooit bij stilgestaan, maar Murphy is wat kleiner dan Paddy, heeft dus een 'duck and roll' manoeuvre uitgevoerd, en zo werd ik 's avonds laat door de eigenaren van het veld gebeld, dat Murphy in hun tuin stond! Hij vluchtte als ze hem benaderden, dus ik er als de wiedeweerga heen gehaast. Gelukkig kwam hij gelijk naar me toe, weer veld ingeleid en provisorisch een balkje eronder gehangen, en zover (knock on wood) is dat voldoende gebleken.
Elke dag lopen we minstens 2 kilometer. Het is soms wel lastig, 2 ponies over en onder boomstammen, door smalle doorgangetjes, steile hellingen op en af, maar gaat toch altijd goed. Moeten ook door de regen, harde wind, in de mist, na werk nu in het donker... Hij gaat zonder aarzelen langs de timmerlieden die garage aan het bouwen zijn, en langs de enorme voertuigen met lichten en lawaai die aan de riolering aan het werken zijn! Ook loopt hij netjes mee langs de 3 hengsten (waarvan 2 arabieren) die elke dag weer een show opvoeren. Murphy doet zelf ook wel eens van die hengsten dingetjes, gebogen nek, voorbenen opgooien etc, maar is tot nog toe zeer goed rustig te houden. Eigenlijk het enige waar hij echt van schrok is dat ik laatst in de dichte mist over een steen struikelde en languit ging, dat snaptte hij toch niet helemaal.
Tijdens het eten is hij beleefd, met voetjes bekappen is hij (met wat afleiding) ook goed te doen. Kan touwen, plastic tassen, wat dan ook over z'n rug gooien, hij blijft er rustig onder.
Na een keer een sessie van een paar minuten om te laten zien dat regenplassen niet iets zijn om angst voor te hebben staat hij nu in elke plas te stampen en wroeten als was hij een Golden Retriever. Echt grappig hoeveel lol hij (en Paddy nu trouwens ook!) daarin heeft. Ga wel investeren in een paar gevoerde waterproof laarzen voor van de winter! En op zoek naar een meertje voor volgende zomer, volgens mij zou hij zwemmen ook wel leuk vinden.
Z'n laatste obsessie is hulst eten (hij raakt al in de kerstsfeer). Eerste keer moest ik ontzettend lachen, hij griste een tak mee, en je had daarna dat bekkie moeten zien! Met z'n mond wijd open: auw auw auw, dit is helemaal niet fijn! Takkie wou niet meer vooruit of achteruit, dus heb ik uiteindelijk alle blaadjes (in z'n mond dus) van de tak afgebroken, waarna hij het takje wel weer opat. Ik dacht, die heeft z'n lesje geleerd, maar nee, elke struik probeert hij het opnieuw...
Tussen Paddy en hem gaat het ook goed. Ze staan vaak samen, groomen, spelen (gaat er soms hard aan toe zeg!) geen voedselnijd, maar af en toe vind Paddy hem volgens mij wel een vervelend kereltje. Wel mooi / leerzaam om te zien hoe ontzettend kalm Pad hem dan weer op z'n plek zet. Laatst moest Murphy er klaarblijkelijk erg nodig langs, maar Paddy vond dat geen goed idee. Liep toen dus zeer beheerst zo'n meter of vier achteruit, echt met een blik in z'n ogen van 'aiaiai de jeugd van tegenwoordig...'.
Nou ja, een leuk mannetje is het dus, ben echt superblij met ze allebei. Ze laten me elke dag glimlachen of schaterlachen.

Nu dus eindelijk de vraag: ik zou graag Murphy mee hebben als handpaard op buitenritten met Paddy. Het gaat op zich redelijk. Hij wandelt mee en stopt als je het vraagt. Maar, als we de bocht om moeten en hij zit op de buitenbocht, komt hij altijd een stukje achter te liggen en moet en zal dan Paddy in z'n staart bijten. Probeert hij tijdens wandelen ook, maar dan is het wat makkelijker tussenbeide te komen. Heeft iemand tips hoe hier mee om te gaan? Ik krijg het maar niet voor elkaar om hem wat harder te laten lopen in de buitenbocht, denk dat hij weet dat hij leuk staart kan happen. Is dit gewoon een kwestie van oefenen oefenen oefenen? Ik heb nu een stapje teruggedaan en oefen voorlopig even in hun veld, maar ik weet niet zo goed wat ik hier het beste aan kan doen.
Oh en nog een tweede vraag (nu ik toch bezig ben): denkt iemand dat ik teveel met hem doe? Het is echt niet zo dat ik de godganse tijd dat ik bij ze ben met hem sta te koetelen hoor, maar ik lees zo af en toe meningen dat je jonge paarden echt alleen de basisdingen moet leren, en voor de rest in de kudde moet laten. Het lijkt mij zelf dat het geen kwaad kan, dat hij zo tussen de bedrijven door van alles leert, maar is er iemand een andere mening toegedaan, en zo ja, zou je die ook willen beargumenteren?

Bij voorbaat dank, Anne