Suzanne Graauw schreef op dinsdag 15 november 2011, 14:22:


Jemig, hoe hard heb je dan getrokken?
Dat ze zich niet schaamt....

Monique Meijer schreef op dinsdag 15 november 2011, 15:19:


Wat er IN een mond gebeurt met bit als er loeihard getrokken wordt, daarvan heb ik het levende bewijs in mijn weiland lopen. Liltje had littekens in de mond en open liggend tandvlees. En dan deed ze ook nog automatisch haar mond open als ik haar een halster aan wilde doen. Voordat ik haar eindelijk aan het verstand gebracht had dat een bosal NIET in de mond hoeft... Een overtuigd bitrijder zou dit denk ik zien als "het bewijs" dat Liltje liever met bit gereden wilde worden.

Volgens mij hebben veel mensen niet eens door hoeveel druk ze uitoefenen. Ik heb bijvoorbeeld bij mijn buurvrouw gezien dat ze niet eens in stap op Liltje kon blijven zitten als ze de teugels van mij moest laten doorhangen, alle bewoog aan haar, ze was steeds op zoek naar "steun". Ze kon ook alleen lichtrijden als ze de teugels strak had, met een doorhangende teugel kwam ze gewoon niet uit het zadel.

Monique

Peet schreef op dinsdag 15 november 2011, 16:21:



Ik heb ooit als kind met een tekenwedstrijd gewonnen: 10 paardrijlessen en kon eindelijk die voor mij financieel onbereikbare paardrijlessen nemen op die prachtig mooie paarden. Eindelijk niet meer smachten terwijl anderen reden, wat geweldig...

Met een geleende cap die naar ongewassen haar rook zat ik eindelijk vol verwachting op een pony tussen al die geweldig ruiters. Ik hoor nog de schreeuwlelijkerd van een rijleraar "hou je vast, trek aan die teugels, hij speelt met je", "schop hem, hij loopt niet door", "waar heb je die zweep voor", "niet aaien met die zweep, slaan". Ik moest in de eerste les al draven, galopperen en springen en ben er dan ook enkele malen flink afgevallen.

Ik heb de lessen alleen volgehouden omdat hij ziek werd en er een aardige mevrouw de lessen gaf. Ze liet mij begaan, ik wilde immers toch niet verder in de sport, ik was er alleen tijdelijk. Ik heb in die lessen stiekum heel wat zweepjes laten verdwijnen, ik onhandig kind.... In een bepaalde hoek was een gleuf waar net een zweep door pastte... :

Ilma Meijer schreef op dinsdag 15 november 2011, 12:15:


Mijn dames heb ik Haftpflicht verzekerd via DBV, daar zijn ook onze auto en de aanhangers verzekerd.

Monique

Martina schreef op woensdag 16 november 2011, 12:47:


Gefeliciteerd met je verjaardag, Martina!

Martina schreef op donderdag 17 november 2011, 10:02:


Gewoon de strategie volgen zoals mijn leraar Duits op de middelbare school: elk jaar je 18e verjaardag vieren en dan zomaar met pensioen gaan!

Monique

nescio schreef op donderdag 17 november 2011, 15:22:


Dat vind ik niet.

Bij mijn Liltje zit een enorme hengsttand in de weg waardoor ze niet eens met bit gereden zou kunnen worden, zou ik dat al willen. Bij de vorige eigenaar liep ze met doorgedrukte rug en hoofd in de lucht om aan het bit te ontkomen. Als ik haar beslist met bit had willen rijden, had de tand er wel uit gemoeten.

Scheelt dat ik niet eens meer met bit DURF te rijden na zoveel jaren bitloos, ik voel me niet veilig met een paard wat een bit in heeft.

Waarom zou je eigenlijk een bit in doen als het ook zonder kan? En een ruiterhand heeft sowieso geen pijn te veroorzaken.

Monique

nescio schreef op vrijdag 18 november 2011, 13:02:



Ik voel me inderdaad niet veilig op een levend wezen met gevoel wat ik met een stuk ijzer in de mond moet sturen. Ik heb veel liever dat een paard bij me blijft omdat het dat wil en niet omdat het dat moet. En gelukkig lijd ik niet aan zelfoverschatting als het op mijn zit aankomt, is dat even een meevaller.


Helemaal mee eens, daarom stap ik niet op een paard wat een stuk ijzer in de mond heeft en ijzers onder zijn voeten.


Op je teentjes getrapt, Nescio? Ik heb nu eenmaal een andere mening over rijden met bit dan jij en daar kom ik voor uit.


Sinds 2002 zonder bit bijvoorbeeld?

Monique