Sinds ongeveer 1 à twee maanden ben ik met parelli bezig met mijn tinker. Opzich gaat het best goed. We leren allebei veel en we zijn nu bij de driving game, die we ook best door beginnen te krijgen.
Het probleem is alleen dat ik hem vaak gewoon niet te pakken krijg. Ik heb al heel veel dingen geprobeerd. Hem steeds van zijn plaats drijven, op de grond gaan liggen, eerst met de stick kroelen en dan naar hem toe lopen enz. enz.
Maar het werkt gewoon niet...
Normaal krijg ik alle pony's na een tijdje meestal wel te pakken, gewoon even doorzetten, maar hij heeft me al een keer gemept en probeert het steeds weer als ik niet uitkijk, dus gewoon doorzetten is er niet bij.

Ik wil zo graag gewoon verder met Parelli en uiteindelijk (zeggen de meeste mensen) krijg je toch wel zo'n goede band dat je paard zich graag laat vangen. Maar dan moet je wel aan de slag kunnen. Ik wilde net weer wat grondwerken maar ik weet gewoon niet hoe ik het vangen aan moet pakken. Hij stond dit keer op een stoepje en ik durf met het halster niet naar hem toe te lopen want dan keert hij de kont. En we kunnen natuurlijk met z'n 4en gaan staan aan weerskanten van het stoepje, dan lukt het op een gegeven moment wel, maar ik wil geen roofdier voor hem zijn of hem in een benarde positie drijven. Hij staat soms ook in de bak of wei. Ik mag hem meestal wel gewoon aaien maar hij weet het gewoon als ik het halster in mijn hand heb.

Gister ging het wel goed. Ik ging hem eerst aaien zonder halster, heb het halster gepakt en hem daarmee "gemasseerd" en heb het toen omgedaan. Zo heb ik hem weer even laten staan en we zijn daarna nog wat leuks gaan doen (buiten rijden).
Ik dacht dat het vandaag ook wel zou moeten lukken maarja, dat was niet het geval. Ik wilde zijn achterhand wegdrijven om makkelijker bij zijn hoofd te kunnen maar hij ging tegen de stick inhangen en bokte. Ik kon echt niks beginnen.

Wie heeft er tips?

Elzaliene Proost schreef op maandag, 14 maart 2005, 23:21:


Bedankt voor de reacties, ik heb er wel wat aan :).
De friendly game doe ik nu echt heel erg veel. Hij lijkt me echt niet bang voor de stick. Maarja, meestal heb ik hem dan aan een (losjes of op de grond liggend) touw.
Ik heb maar besloten dat ik de komende dagen even alleen bij hem kom om te friendlyen zonder halster. Vandaag heb ik hem een poestbeurt gegeven terwijl hij stond hooi te eten. Ik had zijn staart uitgeplozen en was klaar dus wilde de borstel pakken die nog bij zijn hooi lag. Hij dacht dat ik zijn eten af ging pakken dus hij ging weer dreigen met zijn kont enzo. Ik heb de borstel op hem gegooid, misschien niet helemaal juist, maar hij moet gewoon weten: tot daar en niet verder want zodra hij getrapt heeft is het naar mijn idee te laat... (of heb ik dat fout?).
Ik hoop in ieder geval dat het zo gaat lukken.
Misschien wil ik gewoon te veel, ik moet mezelf echt dwingen in kleine stapjes te denken. Het eerste stapje is nu hem kunnen aanraken in de wei zonder dreigementen, daarna zien we wel weer.

Vandaag kwam hij trouwens in de wei wel naar me toe. Ik had geen halster of wat en we waren bezig de shet te vangen, de pony's waren aan het dollen en hij kwam eens even kijken. Dat vond ik wel leuk, en zulke momenten geven me weer echt hoop dat het allemaal wel goed gaat komen :)

Dat hij (licht) kopschuw is kan wel kloppen. Vooral zij neus vind hij geen fijne plek. Ik mag zijn neus tegenwoordig wel aaien, maar niet te lang. Ik vind het zelf ook nog heel moeilijk om op het juiste moment los te laten (dus eerst vasthouden, tot hij stopt met bewegen en dan loslaten) maar dat gaat volgensmij ook steeds beter.

Spirithorses schreef op dinsdag, 15 maart 2005, 13:46:


Bedankt voor de reacties :).
Dat met dat voer had ik ook al eens gehoord ergens. Is het dan een goed plan om hem een tijdje zonder voer te zetten en hem dan naar het hooi toe brengen aan het halster?

Dat met de stick op de grond slaan ga ik zeker proberen. Het lijkt me wel moeilijk om precies op het juiste moment te stoppen, maar we doen ons best.

Ik denk dat hij buiten rijden leuk vind omdat hij dan heel vrolijk lijkt. Steeds de oortjes naar voren en een beetje rondsjokken. Ik heb ook het idee dat het gewoon leuke afwisseling is naast het "werk" in de bak.

groetjes

shetfan schreef op zondag, 20 maart 2005, 12:26:


Nou, volgensmij gaat het nog lukken ook! :). Ik ben vandaag en gister een paar keer de wei ingelopen en ik kon hem steeds sneller gewoon bij zijn hoofd aaien. Morgen ga ik hem weer met het halster masseren en overmorgen eventjes omdoen.
Dus nog hartstikke bedankt voor de tip!
groetjes

Ik zit al een tijdje met de vraag hoe het toch kan dat "normals" (weet niet of jullie niet-nh-ers hier ook zo noemen) vaak echt een band met hun paard hebben en hun paard ook met hen.

Mijn zus gaat heel traditioneel met haar paard om, gewoon een mep verkopen afentoe, geen nh-gedoe (soms doet ze wel wat van mij na maargoed).
En haar paardje en zij zijn zo gek op elkaar. Haar paard volgt haar overal en doet dat ook met plezier.

Niet dat ik het haar niet gun, maar wat is nou hét voordeel voor je paard van natural horsemanship?

Ik bedoel, als je paard gewoon blij is met de "normale" manier?

Ik ben erg nieuwschierig hoe jullie erover denken

groetjes

jo schreef op maandag, 28 maart 2005, 20:47:


Ik ga het haar niet serieeus vertellen hoor. Ik probeer haar weleens wat wijs te maken maar ik ben "het kleine zusje" dus van mijn kant worden geen adviezen aangenomen.(jammergenoeg, want ookal maak ik zelf veel fouten, soms heb ik ineens een heldere ingeving)

Wel heb ik vandaag ondervonden wat het verschil is tussen ons . Ik ging haar paard uit de wei halen, het halster omdoen was al een heel karwei, en toen ik gewoon terug wilde draven ging mevrouw lekker aan het touw hangen. Als ik tegen mijn zus zeg dat mijn pony niet achter me aan draaft zegt ze dat ik hem gewoon een mep moet geven (.......). Dus ik doe gewoon zoals mijn zus altijd doet omdat haar paard dat gewend is. Maar nee hoor, ze deed alsof ik haar ging vermoorden met het touw! Liep bang opzij. Gedraaft hebben we niet....

Met alle tips die ik pas geleden op het topic over mijn paard in de wei benaderen heb gehad, is het ons gelukt dat ik hem gewoon kan "vangen".

Voorheen ging het meelopen wel goed, maar sinds kort blijft hij gewoon staan waar hij staat.

Ik heb me rot gezocht over hoe je je paard op een zo vriendelijk mogelijke manier kan laten volgen, maar ik kan echt niks vinden.

Zou het misschien kunnen komen dat ik hem alleen kroel als hij stil staat? Dat hij het stil staan met lekker kroelen gaat verbinden en dus niet meer wil lopen?

Hij staat er soms ook zo duf bij. Toen ik hem pas had liep hij, weliswaar met touw, precies achter me aan, maar als hij nu stil staat en ik loop in een bochtje weg, moet ik hem steeds opnieuw vragen om me te volgen.

Heeft iemand misschien een goede tip voor ons?