Misschien is het een beter idee om het masker (b.v. eerst overdag) NIET af te doen. Ik heb zelf de ervaring dat als je het te snel af doet, je het paard de indruk geeft dat hij pas kan eten als het masker af is. Ik ben zelf nogal een watje en kon het de eerste tijd ook niet aanzien dat mijn lievelingspaard verbijsterd naar het gras stond te staren met zo'n masker om. Ik ben er dus letterlijk maar bij weg gelopen. Uren later stond ze toch te grazen.
Nooit meer problemen gehad. Dit proces heeft zich nog 2 keer herhaald bij andere paarden, op dezelfde manier.

Michele la Fontaine schreef op vrijdag 25 november 2011, 9:14:


Als ik het goed begrijp heb je een trailer zonder loopplank? Lijkt me geen enkel probleem. In Amerika heb je die heel veel. Paarden lopen er soms gemakkelijker in dan in een trailer met klep. Als je bang bent dat je paard in paniek raakt als hij geen klep achter zich voelt, oefen dan eerst die situatie "op het droge" : maak een verhoging, leer hem daar op en af te stappen en dan ook achteruit. Desnoods oefen je met een stoeprand, o.i.d.
Wijzelf oefenen met al onze paarden, voordat we nog maar denken over een trailer, eerst met op -en afstappen van een (met zandgevulde) tractorband.

Ter inspiratie?
http://www.youtube.com/v/QWj4do5S5nU

Zij rijdt een kur op muziek op een halsring.
Hoewel het geen spektakel is, vind ik het heel knap wat ze doet. Ik persoonlijk vind die technobeat helemaal niks, maar hij past wonderlijk goed bij het bewegingstempo van het paard en de hamerende tekst: let -de -beat -control-your-body heeft ook wel iets.

Hier is de steen helaas geen succes. Van de 7 paarden niet 1 die hem gebruikte.
En inderdaad: "gebruikTE" , want hij is in meerdere stukken gebroken, ondanks dat hij onder een afdak hing. Geen idee hoe het gekomen is.

Hallo Ticora,
Op een forum als dit moet je andere adviezen verwachten.
Anders in de zin van: minder rechtlijnig denken, meer werken aan de oorzaak van het probleem dan aan de uiterlijke verschijningsvorm.
Als je je paard niet kunt rijden met een losse teugel, dan is er al iets heel erg verkeerd.
En ik kan het weten, ik deed dat vroeger zelf ook.
En ik heb ook "bloedpaarden" : grote, snelle KWPN merries, met bloedlijnen die bij velen synoniem staan voor problemen.
Mijn raad is: ga eens terug naar het begin en analyseer hoe goed je paard is met b.v. leiden, het indoen van een bit,(kun je b.v. het bit indoen, terwijl je paard haar hoofd laag houdt) zadelen, stilstaan met opstijgen, wandelen en rijden in een vreemde omgeving aan een losse teugel, tempocontrole, zowel vooruit als achteruit, vanuit je zit, trailerladen, terwijl jij buiten de trailer staat enz. enz.
Wat heeft dat met pullen te maken? Misschien meer dan je zo op het eerste gezicht denkt.
Mij heeft deze andere manier van denken en handelen in elk geval heel veel gebracht.
Ik rijd mijn merrie nu met een touwhalster in alle situaties, mijn jonge 4 jarige Jazz x Houston ( 1. 70 m.) kan perfect stilstaan tussen 2 kuilrollen en laat mij daarbij rustig mij op zijn rug knielen. Ik rijd hem nog niet, hij is nog maar 4 jaar, maar vind deze handelingen een prima test en voorbereiding daarvoor.
Een bit krijgt hij niet in, is ook absoluut niet nodig.

Ben je ook lid van haar Classroom? (die van Karen Rohlf bedoel ik)
Voor weinig geld ( iets van 20 dollar in de maand ) krijg je elke maand een uur videobeelden die haar methode illustreren.
Echt heel erg de moeite waard evenals haar boek en DVD's.
Ik ben ook al een keer 3 dagen naar een clinic geweest van haar in Duitsland, werkelijk fabelachtig!
Ze komt dit jaar weer voor 6 dagen naar Nederland. Je kunt je opgeven als deelnemer of als toeschouwer, ik zou het in jouw geval zeker overwegen. Informatie vind je op de site van Parelli Nederland.

Nee, echt 6 dagen: 2 x 3.
De eerste 3 dagen zijn gewijd aan "finding the sweet spot", de volgende 3 aan "the upward spiral of succes", kreten die voor mensen die zich ingelezen hebben in haar methode wel duidelijk zijn.
Ik vind haar ook een leuk mens, en een fantastische lerares.
Haar clinics zijn ook heel fijn voor de toeschouwers, die zij echt bij de lesstof betrekt.

He, ik ken jou! Welkom hier!

Je vraagt naar een beoordeling van de x-rays en naar ervaringen met HKO paarden:
de foto's zijn niet goed te beoordelen, daarvoor moet je goed kunnen inzoomen op het straalbeentje en dat is niet mogelijk op jouw opnamen in deze vorm.
Verder ken ik 2 gevallen van zeer dichtbij: allebei diagnose HKO.
Het ene paard (19 jaar) is afgekeurd op het klinische beeld en de xrays, HKO stadium 3-4.
Hij liep vreselijk kreupel, stond al zijn hele leven vierkant op ijzers en mocht geen tot weinig weidegang. Werd uitgebracht in de "sport":Z dressuur. Paard is van de ijzers gehaald, 24/7 weidegang en lichte beweging onder het zadel. Is nu niet meer kreupel, zelfs niet meer gevoelig op harde bodem. Wel stijf, vanwege atrose.
Andere paard (12 jaar)is op x rays ook als HKO patient gebombardeerd, stadium 2-3. Heeft daarnaast hoefkraakbeenverbening. (volgens de d.a. niet dramatisch) Heeft met intervallen 2 jaar op ijzers gestaan. Nu al 2 jaar blootvoets.Loopt na een jaar 24/7 weidegang en lichte beweging a.d. hand op het harde, nog steeds licht kreupel op de volte. Als het paard echter in balans loopt, dwz. met hoofd/hals laag, is ze wel rad in draf.
Al -met- al: gecompliceerd probleem, soms wel en soms niet te behandelen.
Rust in de vorm van 24/7 buiten (in een groep ) en zonder ijzers kan een heleboel verbeteren. Aangepaste training ook.

Misschien kan ik je ook wat info geven.
Wij hebben namenlijk ook menggranulaat gebruikt om erf en paddock te verharden. Het is goedkoop, werkt heel eenvoudig en wordt een vlakke harde ondergrond, die ook nog eens water doorlaat. Stel je overigens niet voor dat het geen "vieze boel " wordt bij aanhoudende regen, want de verzamelde verontreiniging (zand, stof) OP de verharding wordt natuurlijk wel drabbig. Maar er blijft een harde ondergrond waar de paarden dus niet in wegzakken.
Als je menggranulaat kiest met een kleine fractie dan wordt het sneller 1 geheel.
Wij zitten op een gemengde bodem (zand en veen) en Frans en Ilona hebben een veenbodem. Toen ze hier kwamen kijken of het een goede optie zou zijn, twijfelden we met z'n allen een beetje of het bij hun ook zou werken, maar blijkbaar gaat het prima.
Ik zal proberen of ik een foto in het fotoalbum kan plakken onder huisvesting.
Enorm voordeel is dat het zo makkelijk te verwerken is.
Grote oppervlakten gaan in 1 dag. Je stort het op de bestaande ondergrond, vlakt het uit (met een bodemvlakker of een weidesleep) en rijdt het aan met een tractor of iets dergelijks.
Et voila: instant verharding. Makkelijk aan te vullen of van oppervlaktevorm te veranderen.
Verwijderen: zorg dat je een milieucertificaat bij aanlevering krijgt, zodat je kunt bewijzen dat e.e.a. niet verontreinigd is. Wegenbouwers die een tijdelijke verharding van menggranulaat aanleggen, storten het op een vliesdoek (wegenbouwdoek) omdat zij bij het verwijderen ervoor moeten zorgen dat het materiaal zo min mogelijk vervuild wordt teruggestort.
Verwijderen gebeurt daar met behulp van een laadschop of shoveltje.
Esthetisch gezien is het ook een prettige vorm van verharding: het is een goede kleur (beetje rood/bruin) en op plekken waar weinig wordt gelopen gaan plantjes en gras groeien. Wij moeten inmiddels ons erf maaien! Toch kan er altijd een vrachtwagen (zelfs geladen met betonplaten) over rijden zonder sporen achter te laten.

Fotoserie geplaatst.

Ik heb natuurlijk niet gezien hoe e.e.a. gegaan is, maar de opmerking dat je het tussenschot zou moeten verwijderen of schuinzetten is beslist het proberen waard.
Het is bekend dat paarden hun evenwicht makkelijker bewaren als ze schuin op de rijrichting kunnen staat.
Verder zijn sommige paarden nogal erg claustrofobisch en raken ze in paniek als de poging om een beter evenwicht te vinden, strandt op het (tussen)schot.
Zorg er wel voor dat je dan een langere achterstang hebt, want die moet je er natuurlijk niet uitlaten bij het rijden.